Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пур ҫӗрте те оливка ращисем курӑнаҫҫӗ.

Всюду разбросаны оливковые рощи.

Вӑтам тӑрӑхӑн ӑшӑ пайӗнче // Никифор Ваҫанкка. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 132 с.

Эпир сухаласа пӑрахнӑ анлӑ хир тӑрӑх пыратпӑр; ун ҫийӗнче ҫавӑн пекех сухаласа пӑрахнӑ ҫав тери вашӑк, ҫӳлех мар тӗмескесем хумсем пек курӑнаҫҫӗ; куҫа мӗн пурӗ те пӗр пилӗк ҫухрӑма яхӑн пушӑ анлӑш курӑнать; аякра — пӗчӗк хурӑн ращисем ҫеҫ хӑйсен ҫавракаллӑ картлӑ-картлӑ тӑррисемпе ҫӗрпе пӗлӗт пӗрлешнин тӳрӗ йӗрне пӑсаҫҫӗ.

Мы ехали по широкой распаханной равнине; чрезвычайно пологими, волнообразными раскатами сбегали в нее невысокие, тоже распаханные холмы; взор обнимал всего каких-нибудь пять верст пустынного пространства; вдали небольшие березовые рощи своими округленно-зубчатыми верхушками одни нарушали почти прямую черту небосклона.

Илемлӗ Хӗҫри Касьян // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 92–112 с.

Сирӗн куҫ умне чуллӑ ҫырансенчен анакан шавлӑ юханшывсем, ун ҫыран хӗррисенчи ҫӑра тростник тӗмӗсем, вӑрмансем, — унта халь те тигрсем тӗл пулкалаҫҫӗ-ха, пур енӗпе те курӑнса выртакан сӑртсем курасшӑн: Гималай патне ҫитичченех пӗлӗтелле хӑпаракан пӑр картлашкасем, ту аяккинчи мӗнпур илемлӗх; ҫунӑк тӗслӗ тӗксӗм пушхирсем; бананпа финик ращисем; шуррӑн-симӗссӗн курӑнакан ҫӗр мамӑк уйӗсем тухса тӑраҫҫӗ.

Перед вами пройдут огромные реки, текущие в скалистых берегах и украшенные густыми зарослями тростников, леса, где еще бродят последние тигры, горы во всех их очертаниях; ледяные лестницы, ведущие к небу вплоть до гималайских гигантов, вся яркость предгорий, темная ржавость пустынь, банановые и финиковые рощи, белые с зеленым хлопковые поля.

Шкулта мӗнле вӗрентеҫҫӗ // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Кунта пур ҫӗрте те яка чулсем: пур ҫӗрте те ҫап-ҫара чул тусем, сӑртсем, чул шӑрчӗсем; чӑнках мар ту тайлӑмӗсем имшеркке вӗтӗ курӑк ҫыххисемпе е вӗтӗ тӗмсемпе витӗнкеленӗ, айлӑмсен тӗпӗнче вара сайра тӗл пулакан ҫӑлкуҫсем ҫумӗн йывӑҫсемпе тӗмсен пӗчӗкҫӗ ращисем хӑйсем валли хӳтлӗх тупнӑ.

Здесь — царство голого камня: везде голые утёсы, скалы, гребни; скудными пучками мелкой травки или кустиков покрыты менее крутые склоны, а на дне долин вдоль редких ключей приютились рощицы деревьев и кустов.

3. Ҫурҫӗрти тата кӑнтӑрти тусем // Лина Агеносова. Обручев, В. А. Тусемпе материксем пулса кайни / вырӑсларан Л. В. Агеносова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 134 с.

Сӑмахран, Хӗвеланӑҫ Ҫӗпӗрӗн ҫурҫӗр пайӗнче темиҫешер километр тӑршшӗпе те пӗр пысӑк мар ҫырма таврашӗ те ҫук; унта уй-хирсем, ҫарансем тата хурӑн ращисем инҫене сарӑлса выртаҫҫӗ.

В северной части Западной Сибири, например, на протяжении многих километров нет даже небольших оврагов; там друг друга сменяют поля, луга и берёзовые рощи.

1. Тусем ҫинче мӗн курма пулать // Лина Агеносова. Обручев, В. А. Тусемпе материксем пулса кайни / вырӑсларан Л. В. Агеносова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 134 с.

Унта тинӗс хӗрринчи хула сӑнӗсем, банан ращисем, авалхи ҫурт-йӗрсем, палуба ҫинчи моряксем, слон ҫинчи ҫынсем, хумсене касса пыракан катер, урисене браслет тӑхӑннӑ хура ӳтлӗ ташлакан хӗрарӑм, хулӑн туталлӑ, кӑтра ҫӳҫлӗ хура ачасем пур, — пурте пӗлмен япаласем, вӗсем мӗн иккенне пурне те ыйтса пӗлмелле.

Там были виды приморских городов, банановые рощи, древние постройки, моряки на палубе, люди на слоне, катер, разрезающий волны, черная танцовщица с браслетами на ногах, черные губастые ребята с курчавыми волосами, — все незнакомое, обо всем надо спрашивать, как называется.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Вӗсене хирӗҫ, кӑнтӑр ҫыннисене хӑйсен вуллисен шура тӗсӗпе ачашласа, е пӗччен хурӑнсем чупса иртеҫҫӗ, е тӗксӗм-сарӑ хырсен ращисем, е йывӑҫ ҫуртсем, е тӗмӗсем чупса иртеҫҫӗ.

Навстречу им неслись одинокие березы, вид белых стволов которых так был мил южанам, темно-серые рощи сосен, деревянные дома, кусты.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Ку тусем малтан ҫара хысаксем пулнӑ, — тет хӗрарӑм-патшан аппӑшӗ. — Халӗ вӗсене хулӑн тӑпра сийӗ витсе тӑрать, вӗсем ҫинче, садсем хушшинче, чи ҫӳллӗ йывӑҫсен ращисем ӳсеҫҫӗ: аялта, нӳрлӗ лапамсенче, кофе йывӑҫӗсен плантацийӗсем; ҫӳлерех — финик пальмисем, смоква йывӑҫӗсем; виноград пахчисем сахӑр тростникӗсемпе хутӑшса кайнӑ; хирсенче тулӑ та пур, анчах пуринчен ытларах рис», — «Ку мӗнле ҫӗр вӑл?»

«Эти горы были прежде голые скалы, — говорит старшая сестра. — Теперь они покрыты толстым слоем земли, и на них среди садов растут рощи самых высоких деревьев: внизу во влажных ложбинах плантации кофейного дерева; выше финиковые пальмы, смоковницы; виноградники перемешаны с плантациями сахарного тростника; на нивах есть и пшеница, но больше рис», — «Что ж это за земля?»

9 // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.