Шырав
Шырав ĕçĕ:
Тӗттӗм пулса ҫитсен, шалти пӳлӗмӗн уҫӑ алӑкӗнчен Чапаев сасси илтӗнчӗ:Было совсем темно, когда через открытую дверь горницы послышался голос Чапаева:
Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.
— Мӗн тӑвать-ши халӗ вӑл? — шухӑшланӑ Фома, хӗсӗк пӳлӗмӗн кӗтесӗнче, хӗрлӗ тӗсевлӗ сӗмекке хушшинче пӗр-пӗччен тӑракан хӗрарӑма тӗсмӗртсе…
VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫак витӗр курӑнан карӑ хӑна пӳлӗмӗн ӑшчикне пытарман.Эта прозрачная преграда не скрывала от глаз внутренности гостиной.
VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Халӗ те вӑл хӑна пӳлӗмӗн алӑкӗ умне тапах чарӑнса тӑнӑ.
VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Пӳлӗмӗн икӗ чӳречи палисадник енне тухнӑ.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Пӳлӗмӗн пӗр кӗтессинчи диван ҫинче Любӑпа ҫуммӑн ларакан Фома, хреснашшӗ ку тӗлте пӑртак чарӑнса тӑрасса, унтан пысӑк кукшине аллипе лӑпкаса илессе лайӑх пӗлнӗ.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Пӳлӗмӗн малта кӗтессинче лампада ҫуннӑ, ун йӑваш ҫутинчи турӑш сӑнӗсем шухӑшсӑррӑн, тӗксӗммӗн палӑрнӑ.В углу комнаты, освещенные огнем лампады, смутно рисовались лики икон, безучастные и темные.
I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Хам пурӑнакан пӳлӗмӗн чӳречи тӗлӗнче, аялта, кашни ирех икӗ пахчаҫӑ ӗҫлет.
Кайӑксемпе ачасем // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.
Эпӗ ачасем ларакан пӳлӗмӗн алӑкӗ ҫумне ҫурӑмпа таянса тӑтӑм та, кӑшкӑрсах: — Пан полицейски! Салтаксем валли ӑҫтан улӑм тупма пулать-ши? — тесе ыйтрӑм.
Пароль «Якорь» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.
Полицейскисенчен пӗри ман пӳлӗмӗн алӑкӗ патне пырса тӑчӗ те: — Уҫ! — терӗ мана.Один из полицейских подошёл к дверям моей комнаты, приказал мне: — Открой!
Пароль «Якорь» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.
Хӗвел пайӑркисем, йывӑҫ ҫулҫисем витӗр кӗрсе, пӳлӗмӗн шурӑ маччи ҫинче хаваслӑн сиккелетчӗҫ.Солнечный свет весело переливался на листьях деревьев, тени мелькали на потолке и стенах комнаты.
Пирвайхи кун // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.
Юлташӗсемпе сӗтел хушшине вырнаҫса ларсан, Крикс пӳлӗмӗн пӗр кӗтессинчи пӗчӗк сӗтел ҫинче апат юлашкисем выртнине тата сӗтел умӗнче такам тенкелӗ ларнине асӑрхарӗ.
VI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.
Пӳлӗмӗн пӗтӗм ҫӳлти пайне йӑлтах тӗттӗмре хӑварса, вӑл урайне те апатланмалли ложӑсене ҫеҫ кӑштах ҫутатнӑ.Он слабо освещал комнату; в полумраке виден был только стол и два обеденных ложа.
III сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.
Кухньӑран ӑшӑ кӗтӗр тесе ун пӳлӗмӗн алӑкне уҫса пӑрахнӑ.
Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.
Пӳлӗмӗн ҫурма сӗмлӗхӗнче кӗтмен ҫӗртен хуллен шӑхӑрни илтӗнсе кайрӗ, ҫав самантрах туалет сӗтелӗн тӑрӑхла ӗренки пӗлӗтлӗ ҫутӑпа хыпса илчӗ.
Ӑрӑм-сурӑм (тухату) // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Ҫак пӳлӗмӗн шӑплӑхӗнче тата ҫурма тӗттӗмӗнче, Аэлитӑн лӑпкӑ сӑмахӗсенче — каласа кӑтартайми тӳлеклӗх туйӑмӗ, унӑн куҫӗсен нӳрӗкӗ йӑлтӑртатаҫҫӗ, куҫӗсем сферӑна куҫса ункӑланаҫҫӗ, шӑпах унта тӗлӗксем тӗлленеҫҫӗ.
Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Вӑл пӳлӗмӗн ҫур ункӑлла сарлакӑшӗнче тӑракан сӑран тенкеле кӑтартрӗ.Она указала на кожаную скамью, стоявшую в полукруглом расширении комнаты.
Тӗтреллӗ шарик // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Артемон, сӑмсине хӳри айне чиксе, хӗрача ҫывӑракан пӳлӗмӗн алӑкӗ умӗнче ҫывӑрчӗ.
Буратино Ухмахсен Ҫӗршывне пырса лекет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
Икона ҫыракан мастерской ҫурри чултан, ҫурри йывӑҫран тунӑ пысӑк ҫуртӑн икӗ пӳлӗмӗнче вырнаҫнӑччӗ: пӗр пӳлӗмӗн виҫ чӳречи карташ еннелле, икӗ чӳречи садалла тухатчӗ; тепӗр пӳлӗмӗн пӗр чӳречи садалла, пӗри урамаллаччӗ.
XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Унтан Платонов тӑрук шӑпланать, хӑйсем пӳлӗмӗн инҫетри кӗтессинче тӑнӑ пулсан та, асӑрханса енчен енне пӑхса илет те, вӑрттӑн пӑшӑлтатма тытӑнать:
Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.