Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗлмӗш сăмах пирĕн базăра пур.
пӗлмӗш (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗн ҫинчен пуплетӗн ҫак эс? — пӗлмӗш пулчӗ Ахтупай.

Куҫарса пулӑш

10. Чӗре суранӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Чӑнласах-и, Ахтупай? — пӗлмӗш пулчӗ Нухрат.

Куҫарса пулӑш

4. Упа // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Урбанов Эльгеева пӗлмӗш пулчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Пӗлсен те пӗлмӗш пулнӑ пуль: ҫӑмарта хуҫи-ҫке-ха вӑл, патша йӗркине епле хирӗҫ пытӑр?

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Пӗлмӗш пулса ан тӑр! —

— Не притворяйся!

Ӑсату // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Хӗрарӑм ҫинчен вӑрттӑн пӑшӑлтатса, эпӗ пӗлмӗш сӑмахсемпе, эпӗ вуламан сӑвӑсемпе калаҫма тытӑнсан — вӑл сасартӑк вӑрӑ Башкин тӗслӗ пулса кайрӗ.

Заговорив о женщине таинственным шопотом, словами, которых я не знал, стихами, которых не читал, — он вдруг стал похож на вора Башкина.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

— Мӗнле хӗрача? — пӗлмӗш пулса ыйтнӑ вӑл.

— С какой? — спросил он.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

. «Куратӑн-и мӗнле ҫын вӑл батько», хӑй тӗллӗн шухӑшласа илчӗ аслӑ ывӑлӗ Остап: «ватсупнӑ, пурне те пӗлет, хӑй ҫапах та пӗлмӗш пулать».

«Вишь, какой батько! — подумал про себя старший сын, Остап, — все старый, собака, знает, а еще и прикидывается».

I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

— Эсӗ ку ачашӑн мӗн пит хыпса ҫунатӑн? — ыйтнӑ Павлыч, ним пӗлмӗш пулса.

— А ты что больно кручинишься за парнишку? — спросил только Павлыч, не подавая никакого вида.

VII // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Пӗлмӗш ан пул… ухмаха ан пер!

— Не притворяйся… не строй перед нами дурака…

VI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

— Эсӗ ахалех пӗлмӗш пулатӑн: вӑл пусмӑрти ҫынсен паролӗ.

— Ты напрасно притворяешься: это пароль угнетенных.

IV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Эпӗ хуҫана каласа параттӑм: «Эпӗ ӗҫленипе эсӗ пӗр тенкӗ выляса илсен, яланах вунӑ хут ытларах ҫухататӑн» теттӗм, анчах вӑл мана куҫ хӗссе: «Юрать, пӗлмӗш пулса тӑрах!» тетчӗ.

Я указывал хозяину, что, выигрывая на моем труде рубль, он всегда теряет в десять раз больше, но он, подмигивая мне, говорил: — Ладно, притворяйся!

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ачасем пирӗн пурин ҫинчен те тӳррӗн калаҫҫӗ, сирӗн ҫине шутланӑ пулсан, вӗсем юри пӗлмӗш пулса тӑмӗччӗҫ.

Ребята у нас очень прямые, они не стали бы притворяться, если б действительно думали на вас.

29 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Командир Ильсеяра ӑна-кӑна пӗлмӗш пулма хушрӗ, хӑй, каска ҫине ларса полевой сумкинчен карттӑпа хӗрлӗ кӑранташ кӑларчӗ те темӗнле йӗрсем тума тытӑнчӗ.

Командир велел Ильсеяр не показывать виду, а сам присел на колоду, достал из полевой сумки карту, красный карандаш и стал что-то чертить.

XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Тӗрӗссипе, ҫак комедире чи кулӑшли акӑ мӗн пулнӑ: — ӑсран тухнӑ старик, пур суккӑр ҫынсем пекех питӗ лайӑх илтекенскер, пӳлӗме Ксенофонтий атте кӗменнине пӗлсе тӑнӑ, хӑйне улталанине юри, Лев Степанович кӑмӑлне тултарма ҫеҫ пӗлмӗш пулса кӑтартнӑ; хуҫи ӑна пӗлмен.

Не догадываясь, что самое забавное в этой комедии состояло в том, что выживший из ума старик, с тою остротой слуха, которая обща всем слепым, очень хорошо знал, что отец Ксенофонтий не входил, и представлял только для удовольствия покровителя, что обманут.

II // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

— Мӗнле — каласа пар? — пӗлмӗш пултӑм эпӗ, нимӗн те ӑнланман пек.

— Как это — докладывай? — притворился я, будто не понимаю.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Мӗнле утрав ҫинче? — пӗлмӗш пултӑм эпӗ те.

— На каком острове? — в свою очередь удивился я.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

— Кам? — пӗлмӗш пулса ыйтрӗ аппа.

— Кто? — равнодушно спросила сестра.

Пӗрремӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Хӑй патне тавар илме ҫӳрекен хӗрарӑмсем килӗсенче мӗн-мӗн хӑтланнине пӗлсен те, пӗлмӗш пулнӑ вӑл, никама та хурламан.

У него был благоразумный обычай не соваться в домашние дела своих покупательниц и никого не презирать.

VI // Василий Алагер. Франс, Анатоль. Кренкбиль: повесть; В. О. Алагер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1941. — 57 с.

— Ну, мӗн пӗлмӗш пулатӑн тата?

— Ну, зачем притворяешься?

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех