Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗлми (тĕпĕ: пӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑйӗнче амаланса кайнӑ ҫуйкӑнлӑх ӑна хӗрарӑм чунӗпе ӳчӗн патши туса хунӑ, вӑл ҫак влаҫӑн вутлӑ пылакне тӑрана пӗлми ӗҫнӗ, вара ҫак техӗм унӑн ӑшчикӗнчен мӗнпур кӑнттамлӑха, ӑна халиччен салхуллӑх, айванлӑх сӑнне паракан майсӑрлӑха пӗтӗмӗшпех ҫунтарса кӑларнӑ, унӑн чӗрине ҫамрӑк мӑнаҫлӑхпа шӑварнӑ, ӑна хӑйӗн тивӗҫлӗхне туйса тӑракан ҫын тунӑ.

Вспыхнувшая в нем страсть сделала его владыкой души и тела женщины, он жадно пил огненную сладость этой власти, и она выжгла из него всё неуклюжее, что придавало ему вид парня угрюмого, глуповатого, и напоила его сердце молодой гордостью, сознанием своей человеческой личности.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах чунӗ халӑх пултарулӑхӗн илемне тӑрана пӗлми йышӑннӑ.

Жадно питалась душа его красотой народного творчества.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпӗ нӳхреп лаҫҫине кӗтӗм, ҫӗре выртрӑм та тем таранччен ним пӗлми, чухлами пулса выртрӑм.

Я убежал на погреб, бросился на землю и долго пролежал там в горе, без слёз.

3. Xуйxӑ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Хӑранипе ним тӗлне пӗлми пулнӑ нимӗҫ салтакӗсем, алӑри хӗҫпӑшалӗсене пӑрахсах, саралса выртакан юханшыва пыра-пыра сикеҫҫӗ, шыв тӑрах юхса иртекен пӑр татӑккисем ҫине утланса ларма кармашаҫҫӗ, анчах та партизансен пульлисем вӗсене ниҫта ҫӑлӑнӑҫ памаҫҫӗ.

Ошалевшие от страха солдаты бросали оружие и кидались в широко разлившуюся реку, карабкались на плывущие по ней льдины, но партизанские пули настигали их и там.

Пирӗн рейд малаллах тӑсӑлать // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Эпӗ нимӗн пӗлми пултӑм.

Всё онемело во мне.

«Олег, ӑҫта эс?» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Чӗрӗ йывӑҫа темле нӑрӑсем, кӑткӑсемпе тӗрлӗ хурт-кӑпшанкӑ ывӑна пӗлми кишӗклеҫҫӗ, ҫак хӑрушла аркату ӗҫне харпӑр хӑй куҫӗпех курма пулать.

Сырое дерево неустанно точат какие-то жуки, черви и муравьи, так что можно видеть своими глазами, как идет самая разрушительная работа.

III // Николай Григорьев. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 36–48 с.

Пуринчен хӑюлли Костьӑччӗ — ывӑна пӗлми утаканскерччӗ вӑл, шутланӑ ӗҫе вӗҫне ҫитермесӗр лӑпланма пултарайманскерччӗ.

Бодрее всех был Костя — неутомимый ходок и вообще человек с развитой волей.

II // Николай Григорьев. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 36–48 с.

— Алӑ тӑпӑлса тухас пӗк ыратать, ҫурӑм ним пӗлми пулса каять…

 — Из плеча все руки вымотаешь, а спина точно чужая…

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Ним пӗлми пулса, патакӗпе пӗтӗм вӑйран хӑмсарса, каялла, кашкӑра хирӗҫ чупать.

И, не помня себя, отчаянно размахивая ею, бросается обратно, навстречу волку.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Генерал арӑмӗ, тӑрук кӑшкӑрса ярса, ним пӗлми пулса ӳкрӗ.

Жена генерала, вдруг закричала от растерянности.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Анисим Ивановича илсе килнӗ извозчикпах ӑна, ним пӗлми пулнӑскере, больницӑна илсе кайнӑ.

На этом же извозчике, на котором приехал Анисим Иванович, ее в беспамятстве отвезли в больницу.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вара эпӗ ним пӗлми пулса кайрӑм.

Потом все исчезает.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Чӳрече умӗнче шӑрчӑксем чарӑнма пӗлми чӗриклетеҫҫӗ, вӗршӗнсем кӑшкӑраҫҫӗ.

За окном взапуски звенят кузнечики, кричат стрижи.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Хырӑм ҫав териех ыратмасть ӗнтӗ, ҫӑмӑлрах пек; хӑй нимӗн пӗлми пулса кайнӑ пек те туйӑнчӗ ӑна.

Боль в желудке все слабела, становилась все менее острой, как будто желудок дремал.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Ҫиес килни унӑн вар-хырӑмне, пӑрапа шӑтарнӑ пек, ыраттарнӑҫемӗн ыраттарчӗ, хӑй хӑш еннелле кайнине пӗлми пуличченех асаплантарчӗ вӑл ӑна.

Боль все грызла и грызла его, и он уже не понимал, в какую сторону надо идти, чтобы добраться до страны Маленьких Палок.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Хвеччис, темиҫе минут тӑршшинчех мӗн курнипе, йӑтӑнса-синкерленниле чунӗ-кӗлеткине йӑлт хавшатса чуллантарнӑскер, нимӗн те ӑнланайманнӑн пӗрре Виталий енне, тепре Бонапарт енне, мӑйне пӑра-пӑра, куҫне-пуҫне тӗлсӗрлетрӗ-тӗлсӗрлетрӗ те, тепӗрҫемӗн, сирсе сирӗлми инкек пуҫ тӑрне лашлатмаллипех лашлатнине ӑнлансан, ерӗшки хушӑвне чӗптӗм те хӑлхине чикмесӗр (тӑрана пӗлми карланкӑ!), ҫекӗлти кӗрӗкне вашт! вӗҫертсе, тухтӑр патне килне пӗтсе те хыпӑнса тухса чупрӗ.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Эпӗ унпала пӗрре ирхине, Ярмаркӑналла уттарнӑ чух паллашрӑм: вӑл килхушши хапхи умӗнче сӗм пӗлми ӳсӗр хӗре извозчикӑн пролетки ҫинчен туртса антаратчӗ; ӑна ансарах ларнӑ чӑлха тӑхӑннӑ урисенчен тытса, пилӗк таран ҫарамаслантарса, вӑл ухлатса та кулкаласа, ним намӑса пӗлмесӗр турткалатчӗ, ун ӳчӗ ҫине суратчӗ; хӗрӗ, лучӑрканса пӗтнӗскер, суккӑрскер, ҫӑварне карса пӑрахса, хӑйӗн ҫемҫе те сикнӗ пек пулнӑ аллисене пуҫӗ урлӑ пӑрахса, пролетка ҫинчен шуса аннӑ чух ҫурӑмӗпе, ӗнсипе тата кӑвакарнӑ пичӗпе пролетка ларчӑкӗ ҫумне, пускӑчӗ ҫумне пыра-пыра ҫапӑнатчӗ, юлашкинчен, пуҫӗпе чулсем ҫумне сапӑнса мостовой ҫинелле ӳкрӗ.

Я познакомился с ним однажды утром, идя на Ярмарку; он стаскивал у ворот дома с пролетки извозчика бесчувственно пьяную девицу; схватив ее за ноги в сбившихся чулках, обнажив до пояса, он бесстыдно дергал ее, ухая и смеясь, плевал на тело ей, а она, съезжая толчками с пролетки, измятая, слепая, с открытым ртом, закинув за голову мягкие и словно вывихнутые руки, стукалась спиною, затылком и синим лицом о сиденье пролетки, о подножку, наконец упала на мостовую, ударившись головою о камни.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пӳрнесем ним пӗлми пулса ҫитме пуҫларӗҫ, алла тытнӑ тулӑ тунисем шӑвакан пулчӗҫ, ытла тӳрех кӑкланмарӗҫ: хам ывӑнни те сисӗнчӗ, манӑн канас, кӑштах ҫырткалас, унтан ҫӑлкуҫ шывне ӗҫес килчӗ.

Пальцы начинали неметь, стебли в них скользили и уже не сразу выдергивались: чувствовалась усталость, хотелось отдохнуть, закусить, попить родниковой водички.

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

Сивӗ кӑмӑллӑ Тюфяевсӑр пуҫне пурте ӳсӗрччӗ; каҫ пулас умӗн Ермохин Сидорова пуҫӗнчен вут пуленккипе яра пачӗ, Сидоров ним пӗлми пулса ҫенӗхелле чӑмса ӳкрӗ, хӑраса ӳкнӗ Ермохин ҫырманалла тухса тарчӗ.

Все, кроме строгого Тюфяева, были пьяны; перед вечером Ермохин ударил Сидорова поленом по голове, Сидоров без памяти упал в сенях, испуганный Ермохин убежал в овраг.

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Хирӗҫ пыракан хумсем ӑна е каялла ыткӑнтарса яраҫҫӗ, е ҫӳлелле ывӑтаҫҫӗ; сывлӑшӗ питӗрӗнме тытӑнчӗ, урисем пӗлми пула пуҫларӗҫ.

Набегавшие волны то отбрасывали его назад, то подымали вверх, дышать становилось все труднее, ноги начали неметь.

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех