Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑшӑлтатаҫҫӗ (тĕпĕ: пӑшӑлтат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Акӑ, акӑ, каччи!» тесе пӑшӑлтатаҫҫӗ пурте.

«Вот, вот жених!» — шепчут все.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Халӗ Ольга патне чупатӑп: унта, мана кӗтсе, нумайччен тем пӑшӑлтатаҫҫӗ, икӗ пурнӑҫа пӗрлештерме вӑрттӑн сӑмах татаҫҫӗ…»

« Теперь побегу к Ольге: там ждет меня продолжительный шепот, таинственный уговор слить две жизни в одну!..»

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Чиркӳри ҫынсем тӗлӗнсе пӑшӑлтатаҫҫӗ.

В толпе шепот удивления.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Хӑнисем пӗр-пӗринпе пӑшӑлтатаҫҫӗ.

Гости шептались между собою.

XII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Халь ӗнтӗ ним иккӗленмелли те ҫук, ҫамрӑк хырлӑхра темле ҫынсем пытанса тӑраҫҫӗ, — вӗсем, ӑна сӑнаса, темскер пӑшӑлтатаҫҫӗ.

Несомненно, в сосняке скрывались люди, они наблюдали за ним и о чем-то перешептывались.

14 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Шӑпӑлтатакан йывӑҫ ҫулҫисем ӑшӗнче шуйттансем пӑшӑлтатаҫҫӗ, кашни тӗттӗм кӗтесрех усалсем пытанса тӑраҫҫӗ, инҫетре йытӑ вӗрнӗ сасӑ илтӗнет, ӑна хирӗҫ тӑмана хӑрушшӑн тӗвиклетет.

В шорохе листвы слышались голоса духов, привидения таились по темным углам, глухой лай собаки доносился откуда-то издали, и филин отзывался на него зловещим уханьем.

25-мӗш сыпӑк. Тӑпра ӑшне алтса чикнӗ укҫана тупма тӑрӑшни // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

8. Мана курайманнисем пурте ман ҫинчен пӑшӑлтатаҫҫӗ, мана усал тума каварлашаҫҫӗ: 9. «хура ылхан ҫитрӗ ӑна; ураран ӳкрӗ; тӑрас ҫук ӗнтӗ» теҫҫӗ.

8. Все ненавидящие меня шепчут между собою против меня, замышляют на меня зло: 9. «слово велиала пришло на него; он слег; не встать ему более».

Пс 40 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех