Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Хураҫкана ҫапса пӑрахнӑранпа хам та тунсӑхлатӑп, кичем пӗччен килте ларма.

Куҫарса пулӑш

Хуйхӑ хупӑрласан, хусӑк тыт // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Анчах Симонюк хӑй ӑшӗнче вӑл ҫарта командир пулса ӗҫлеме пӑрахнӑранпа чӑн-чӑн пурнӑҫ чарӑнса ларнӑ тесе шутлать.

Куҫарса пулӑш

5. Кун пекки урӑх пулмасть // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

— Туртма пӑрахнӑранпа шӑрпӑк чиксе ҫӳреместӗп ҫав, — пӑшӑрханарах хуравларӗ Варлам Сидорович.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 197-271 с.

«Эй-тур мӗн чухлӗ вӑхӑт иртрӗ ӗнтӗ эпӗ выртмана пӑрахнӑранпа, — шухӑшларӗ Укаслу — кайран вара мана каларӗҫ:

Куҫарса пулӑш

Чӑваш уявӗ — Акатуй // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Левашовсем патне ҫӳреме пӑрахнӑранпа Пазухинӑн икӗ ҫӗре кӑна кайса лармалли юлчӗ: хупах та Илюхин хваттерӗ.

Куҫарса пулӑш

XVI // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 189–265 с.

Кӗркунне фашистсен самолечӗ хула ҫине бомба пӑрахнӑранпа маскировка йӗркине ҫирӗп тытаҫҫӗ…

Куҫарса пулӑш

Йывӑр ҫулсем // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 3–57 с.

«Комсомольскинчи сельхозтехника» предприяти тухӑҫлӑ ӗҫлеме пӑрахнӑранпа вӑхӑт аванах иртнӗ пулин те, ун ҫинчен паянхи кун та ырӑпа ҫеҫ асӑнаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Яланах яваплӑха туйса ӗҫленӗ // Ю.Гаврилов. http://kasalen.ru/2023/01/20/%d1%8f%d0%b ... b5%d0%bde/

Вӗсем тимӗрҫӗ лаҫҫинче ӗҫлеме пӑрахнӑранпа кӑна миҫе пӑт пулӑ типӗтсе хучӗҫ хӗлле валли.

Куҫарса пулӑш

14. Вырӑссем тухса кайсан // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Юлашки ҫулсенче ял урамӗсене йывӑр машина-трактор ҫӑрса ҫӳреме пӑрахнӑранпа вӗсем чылай тикӗсленчӗҫ-симӗсленчӗҫ.

С тех пор как в последние годы перестали ездить по улицам деревни тяжелые машины и трактора, они хорошо разравнялись и позеленели.

Илемлӗрех те пуянрах пултӑрччӗ // Ӑсан Уҫӑпӗ. Алексеев, О. А. Савнӑ енӗм, тӑван ялӑм — Санькасси. — Кӳкеҫ: издательство ҫурчӗ, 1999. — 26 с.

Нимӗҫ часовойӗ ачасене ял вӗҫӗнчех тытса чарчӗ: партизансем полк штабӗ ҫине гранатӑсем пырса пӑрахнӑранпа ялта вӗсем кунӗн-ҫӗрӗн хурал тӑраҫҫӗ.

Немец-часовой остановил ребят на краю деревни: с тех пор как партизаны забросали гранатами штаб полка, деревню охраняли круглые сутки.

XIV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

— Вӑл — ҫӗр ӗҫлеме ҫуралнӑ ҫын хӑйӗн тӑван ҫӗршывӗнчи тӑпра ҫинче ӗҫлесе тӑранса пурӑнма пӑрахнӑранпа, ҫӗр ӗҫлекенсем хушшинче пурӑннӑ тӗрӗслӗх уйсенчен Олимп ҫине пытаннӑранпа пуҫланнӑ; ҫавӑнтанпа ҫӑткӑнлӑх, чарусӑр кӑмӑлсем, капӑрлӑх, аскӑнлӑх, хархашусем, вӑрҫӑсем, намӑслӑ ҫапӑҫусем пуҫланса кайнӑ…

 — Они появились с того дня, когда плодов земли не стало хватать для всех ее обитателей; с того дня, как человек, рожденный для земледелия, перестал возделывать почву своей родины и этим добывать себе пропитание; с того дня, как справедливость, жившая среди земледельцев, ушла с полей, бывших последним ее убежищем, и скрылась на Олимп, — вот когда возникли неумеренные аппетиты, безудержные желания, роскошь, кутежи, распри, войны и постыдные побоища!..

XV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вӑл путпилка ӳкерчӗ, аллисене ҫӗклерӗ те, хӑй турра ӗненме пӑрахнӑранпа унӑн ҫӑварӗнчен халь пӗрремӗш хут кӗлӗ сӑмахӗсем тухрӗҫ.

Он уронил пилку, поднял инстинктивным жестом обе руки кверху, и с губ его сорвались — в первый раз с тех пор, как он стал атеистом, — слова молитвы.

IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

…Ку ырату, малтан-малтанах, савӑнӑҫпа хутӑш кӑшт кӑна вӗчӗлтетме пуҫланӑ хӗрхӳ туйӑм ҫеҫскер, Дина больницӑна пырса кайнӑранпа самаях вӑхӑт иртерехпе, вӑл тепре килсе кӗрессе ӗнтӗ пач шанӑҫа ҫухатмӑ пӑрахнӑранпа, талӑксерен-талӑксерен йӑлтах хӗрхӳ туйӑма куҫса, Виталин ахаль те канӑҫсӑр кун-каҫӗсене пушшех канӑҫсӑрлантарса, сӑнӑ пек чике-чике тирме тытӑнчӗ.

…Боль, что обрушилась на него, когда пришел в себя, сначала пронзительная, а потом глухая, тянущая, в местах переломов, немного утихла, когда в палате, как видение, появилась Дина. Но вот уже почти месяц провалялся Виталий в больнице, стянутый гипсовыми повязками, а тоска не утихает.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Чӗнме пӑрахнӑранпа вӑл та килсе курми пулчӗ, ӗнер, ав, Шерккей ун амӑшӗпе: Уття пирӗн пата яшка пӗҫеркелеме пыраймӗ-ши тесе калаҫса пӑхрӗ.

Но с тех пор, как он перестал ее звать, она больше к ним не заходит, Шерккей уж вчера намекнул ее матери, мол, не забежит ли к нам Уття яшку сварить.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӗрарӑмсем хӑйсене пур арҫынсем те ман пекех лайӑх пӗлчӗрччӗ тесе ӗмӗтленмелле, мӗншӗн тесен вӗсенчен хӑрама пӑрахнӑранпа, пӗчӗк ҫитменлӗхӗсене пӗлсе ҫитнӗренпе эпӗ вӗсене ҫӗр хут та ытларах юрататӑп.

Женщины должны бы желать, чтоб все мужчины их так же хорошо знали, как я, потому что я люблю их во сто раз больше с тех пор, как их не боюсь и постиг их мелкие слабости.

Июнӗн 11-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

18. Ҫӳлти ама турра тӗтӗрме, ӑна эрех кӳме пӑрахнӑранпа вара эпир пур енӗпе те ҫитмен пурӑнӑҫпа пурӑнатпӑр, хӗҫрен те выҫӑран вилетпӗр, тенӗ.

18. А с того времени, как перестали мы кадить богине неба и возливать ей возлияния, терпим во всем недостаток и гибнем от меча и голода.

Иер 44 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.