Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑлханнине (тĕпĕ: пӑлхан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ малтан тӳмене ҫавӑркаласа лараттӑм, кайран вара алӑсене чӗркуҫҫи ҫине хутӑм та пӑлханнине кӑтартас мар тесе, вӗсене урӑх хускатмарӑм.

Я сначала все вертела пуговицу, а потом положила руки на колени и уже не шевелила ими, чтобы он не подумал, что я волнуюсь…

Уйрӑлу // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Хӑй ҫав тери пӑлханнине палӑртас мар тесе, вӑл пӳрнисене пӗрре чышка чӑмӑртарӗ, тепре каллех тӳрлетрӗ.

И, чтобы не выдать своего состояния, он часто сжимал пальцы в кулаки и тотчас разжимал их.

8. Допрос // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Паллах, — терӗ вӑл, пӑлханнине ирттерсе ярасшӑн пулса.

— Конечно, — сказала она, стараясь справиться с волнением.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Хӑйӗншӗн ытти ҫынсенчен хаклӑрах пулнӑ ҫын ытлашши тӑрмашнине те, пӑлханнине те курмарӗ вӑл.

Ни лишней суетливости движений, никакого признака волнения не видела она в этом человеке, дорогом ей более других.

XXVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Амӑшӗ, судьясем ҫинче куҫ илмесӗр пӑхса ларса, вӗсем, пӗр-пӗринпе илтӗнмелле мар калаҫса, ытларах та ытларах пӑлханнине курчӗ.

А мать неотрывно смотрела на судей и видела — они все более возбуждались, разговаривая друг с другом невнятными голосами.

XXVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Федосья пур вӑйранах хӑй пӑлханнине пусарма тӑрӑшрӗ.

 — Федосия изо всех сил старалась сдержать волнение.

VI // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Люба тӑван киле пӑрахса тухса кайнине пӗлсен, вӑл хӑй пӑлханнине нимӗнпе те палӑртмарӗ, унӑн ҫӑмламас куҫхаршийӗсем ҫеҫ вылянкаласа илчӗҫ.

Узнав о том, что Люба покинула родной дом, старик ничем не выдал своего волнения, только мохнатые брови его шевелились.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Унӑн хыткан та ансӑр хулпуҫҫиллӗ пӗтӗм пӗвӗ вӑл тулашнине тата пӑлханнине палӑртрӗ.

Вся худощавая, узкоплечая фигура его выражала недовольство и смятение.

2. Ирхине // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл хӑй пӑлханнине сисет.

Он чувствовал, что волнуется.

Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Темиҫе самант хушши вӑл хӑй пӑлханнине палӑртман сасӑпа калаҫасшӑн пулчӗ, анчах нимӗн те тухмарӗ.

Несколько мгновений она пыталась овладеть голосом, но безуспешно.

Пӗрремӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Кашни ҫынниех пӑлханни, анчах пӑлханнине юри пусарни сисӗнчӗ, пурте юрласшӑн, куласшӑн пулнӑ пек, анчах вӗсен вӑхӑт ҫук пек туйӑнчӗ, — вӗсем яланах васкарӗҫ.

В каждом чувствовалось сдержанное возбуждение, казалось — все хотят петь и смеяться, но им было некогда, они всегда торопились.

XXI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Амӑшӗ вӑл пӑлханнине ӑнланчӗ.

Матери казалось, что она понимает его тревогу.

XX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ывӑлӗ хӑй пӑлханнине палӑртасшӑн пулмарӗ, анчах офицер кулнӑ чух унӑн пӳрнисем тӗлӗнмелле хускалса тӑчӗҫ, ҫавна кура амӑшӗ ывӑлне жандарма чӗнмесӗр тӑма йывӑррине, вӑл шӳт тунисене тӳссе тӑма хӗн пулнине туйрӗ.

Он старался не выдавать своего волнения, но, когда офицер смеялся, у него странно шевелились пальцы, и она чувствовала, что ему трудно не отвечать жандарму, тяжело сносить его шутки.

XIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Унӑн сӑмахӗ лӑпкӑн юхса пычӗ те, ухтару пулассине кӗтсе пӑлханнине сирсе ячӗ; хохолӑн тулалла мӑкӑрӑлса тӑракан куҫӗсем ҫуттӑн кулса илчӗҫ, вӑл, кӗлетки кӑнттам пулин те, ҫав тери ҫыпӑҫуллӑн курӑнчӗ.

Речь его лилась спокойно и отталкивала куда-то в сторону тревогу ожидания обыска, выпуклые глаза светло улыбались, и весь он, хотя и нескладный, был такой гибкий.

IX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Пӑлханнине кӑтартас мар тесе, эпӗ, сӗтел ҫинчен йӗп илсе, унӑн ҫӑртине ҫип тирме пикентӗм.

Надо было чем-нибудь занять руки: я взял со стола иголку и начал вдевать в нее нитку.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пирӗн ырӑ Андрей Петрович ҫакӑн пек пӑлханнине эпӗ нихҫан та курманччӗ-ха.

Никогда я еще не видала нашего доброго Андрея Петровича в таком волнении.

XXII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Айта, Джон, — терӗ лешӗ, хӑй пӑлханнине кӑтартасшӑн мар пулса.

— Да, Джон, — ответил тот, пытаясь скрыть своё волнение.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Эсир мӗншӗн пӑлханнине эпӗ аванах ӑнланатӑп, сэр!

— О, я понимаю, что вас беспокоит, сэр!

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗсем мӗнле пӑлханнине сӑмахпа каласа кӑтартма та май ҫук.

Трудно передать словами, какое волнение они переживали.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл хуралҫӑсем хушшинче темскер пӑлханнине илтнӗ те, тепӗр хут храма кӗрсе, шӑтӑкран пӑхнӑ.

Он услышал какое-то подозрительное движение среди караульных и, забравшись снова в храм, посмотрел в щёлку.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех