Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пытармастӑп, Гази сӑввисем ман чӗре патнех пыраҫҫӗ, мӗншӗн тесен эп хам та пӑлхар йӑхӗнчен…

Куҫарса пулӑш

7. Поэтпа хан // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Пытармастӑп, хӑш-пӗр ыйтусене вӑл час-часах хӑй тӗрлӗ, эпӗ хам тӗрлӗ татса парасшӑн.

Куҫарса пулӑш

XXVIII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— Пытармастӑп, кӑмӑла каймарӗ эсир ӗҫ вӑхӑтӗнче ҫапла ҫӑпата ҫӗтсе ҫӳрени.

Куҫарса пулӑш

13. Сӑр вӑрманӗнче // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Тен юратнӑ та пулӗ — пытармастӑп.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Эпӗ нимӗн те пытармастӑп! — кӑшкӑрчӗ Ева.

— Я ничего не скрываю! — прокричала Ева.

XXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

— Ҫук, Ева, манӑн нимӗн те ыратмасть, — ассӑн сывлать Джесси, — анчах пытармастӑп — мана чӑнах та лайӑхах мар.

— Нет, Ева, болей у меня нет, — вздохнула Джесси, — но, откровенно сказать, мне, правда, нехорошо.

XIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Анчах та, пытармастӑп, эпӗ тиев карапӗ ҫинче пассажира хирӗҫ.

Но, признаюсь, я против пассажира на грузовом судне.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Пытармастӑп: кӑмӑлӑм пӑсӑлчӗ; паллӑ мар хӗр сӑн-сӑпатӗнче пӗр кӗвӗллӗ пӗр-пӗтӗмлӗх ҫупӑрлакан чӗрӗ чунӑн килпетлӗ уҫӑмлӑхне курнипе ҫеҫ те мар, ҫавна пула кӑмӑл-туйӑма йӳле янипе те мар.

Не скрою, — я был расстроен, и не оттого только, что в лице неизвестной девушки увидел привлекательную ясность существа, отмеченного гармонической цельностью, как вывел из впечатления.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Пытармастӑп: вӑл питех те капмар, тата — тен — ҫавӑнпах хӑпма пӗлми, ҫыпҫӑнчӑк.

Не скрою, что оно было громадно и — может быть — потому так неотвязно.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ ҫаксем пирки уҫӑ кантӑк умӗнче алӑри хаҫатпа ларнӑ май ҫиелтен тенӗ пек шухӑшлатӑн; хаҫатри текст вара, пытармастӑп, мана ҫарсен тапӑнӑвӗпе е ҫӗнтерӗвӗпе мар, пӗлтерӳсене питех те хӑйне евӗрлӗ вырнаҫтарнипе кӑсӑклантарать.

Я вскользь думал обо всем этом, сидя у раскрытого окна с газетой в руках, текст которой, надо сознаться, более интересовал меня оригинальным размещением объявлений, чем датами атак и приступов.

II. Зурбаган // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Пытармастӑп: мана шанчӑклӑ, хӑюллӑ, харсӑр ҫулташсем кирлӗ.

Не скрою, что я нуждаюсь в верных, смелых и решительных спутниках.

II. Стэнлипе Гент // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Эпӗ сирӗнтен пытармастӑп, мӗншӗн тесен кӑмӑлӑм ҫӗкленӳллӗ, тата… эсир пире нумай пулӑшрӑр.

Я не скрываю от вас, потому что возбужден, и вы много сделали нам.

XVI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Анчах уйӑх ҫути мана сӑра пекех питӗ лайӑх та усӑллӑ витӗм кӳрет, ҫавӑнпа эпӗ пур пӗлтерӗшпе те ӳсӗр темелле: сӑраран, уйӑхран, юратуран; пытармастӑп: хупахра сӑра ҫителӗклех ӗҫсе тултартӑм.

Но лунный свет, как и пиво, действовали на меня отменно хорошо и полезно, и я был пьян во всех смыслах; от пива, луны и любви, так как выпил на пивопое изрядно.

II. Юрату // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 397–404 с.

Хонсӑн юлашки ҫырӑвне алӑра чылай хушӑ тытса тӑтӑм; унӑн текстӗнче чирлӗ кӑмӑл ҫӗкленӗвӗ сӑнланнӑн туйӑнчӗ те — манӑн пӗлес килнин туйӑмне, пытармастӑп, самаях хускатрӗ.

Последнее письмо Хонса я долго держал в руках; текст его носил отпечаток болезненного возбуждения и, не скрою, сильно задел мое природное любопытство.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 331–337 с.

Пытармастӑп сирӗнтен: моряксене эпӗ чунтан саватӑп.

Я, надо вам сказать, обожаю моряков.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

Пытармастӑп: ҫав самантра хамран хам йӗрӗнтӗм… ӑна хӑваласа ҫитсен икӗ хут чышкӑланӑшӑн.

У меня было, признаться, погано на душе, так как я ударил его два раза, когда настиг…

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Санран пытармастӑп, эпир пӗр шухӑшлӑ ҫынсем…

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Чухлатӑн-и, эпӗ нимӗн те пытармастӑп.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пытармастӑп: большевиксем хушшинче пире систерсе тӑракан шанчӑклӑ ҫын халлӗхе ҫук-ха, тӑтӑшах ӗҫлесе тӑракан сотрудниксемпе мар, штукӑран илекеннисемпе ӗҫлеме тивет.

Я не скрою: пока у нас нет надежного осведомителя среди большевиков, работать приходится не с постоянным сотрудником, а со штучниками.

XXIV сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Пытармастӑп: «Искра» ӗҫне йӗрлесе тупма хакла ларчӗ.

Не скрою: в копеечку влетел розыск по делу «Искры».

XXIX сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.