Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пытарас (тĕпĕ: пытар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мирца каласа панине илтсен, Спартак, ирӗксӗр юхакан куҫҫульне пытарас тесе, чылайччен палатка тавра уткаласа ҫӳрерӗ.

Спартак глубоко вздохнул, вытер рукой слезы, стремительно обошел кругом палатку.

XIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Пӗр-пӗринпе пӑшӑлтаткаласа илнӗ хыҫҫӑн хӗҫе вара пирӗн мачча ҫине, черепица айне пытарас терӗмӗр.

Пошептавшись, мы наконец решили спрятать ее у нас на чердаке под черепицей.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫавӑн пек ҫынна эпир паян хисеплес тетпӗр, патшана пытарнӑ пек пытарас тетпӗр, пӗтӗм халӑха траур тӑхӑнтарас тетпӗр.

И вот такому человеку мы хотим сегодня воздать торжественные почести и устроить царские похороны и общенародный траур.

VIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Тулса тӑкӑнас туйӑмлӑ хӗр хӑй илемӗпе хӑй киленӗҫленнӗн, кӗре ӳте пытарас та теменӗн, ҫав тери тулӑхлӑ вӑл, ҫав тери шӗкӗр.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Саша, хӑйӗн чармак куҫӗсене пытарас тесе, хӑраса куҫне мӑч-мӑч! тутарать, эпӗ алӑсене вӑрттӑн хыҫса алӑк ҫумӗнче тӑратӑп, тавара епле сутнине сӑнаса пӑхатӑп.

Саша пугливо мигал, стараясь спрятать выпученные глаза, я стоял у двери, незаметно почесывая руки, и следил за церемонией продажи.

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пытарас умӗн, кӑнтӑрлахи апат хыҫҫӑн, манӑн ҫывӑрас килчӗ те, Наталья Савишнӑн мамӑк тӳшекӗ ҫине, мамӑк пустарса ҫӗлетнӗ ӑшӑ утиял айне выртма ӗмӗтленсе, унӑн пӳлӗмне кайрӑм.

Накануне погребения, после обеда, мне захотелось спать, и я пошел в комнату Натальи Савишны, рассчитывая поместиться на ее постели, на мягком пуховике, под теплым стеганым одеялом.

XXVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл мӗн те пулин пытарас тесен те пытараймасть…

Он если и хочет что скрыть, так не умеет…

29 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Сӑмсана ҫуха ӑшне пытарас килет, юна шӗветме алӑсене сӑтӑркаласа илес е сулкалашас килет.

Хочется спрятать нос в воротник, хочется потереть руки.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӑл вӑтаннине тата ыратнине пытарас тесе кулма тӑчӗ, анчах унӑн питӗнчи мускулсем шӑнӑр туртнӑ пек сиккелесе илчӗҫ, тӳсеймерӗҫ, вара кулӑ вырӑнне мӗскӗн, асаплӑ сӑн ҫеҫ пулса тӑчӗ.

Он попытался улыбнуться, чтобы скрыть смущение и боль, но мускулы его лица судорожно дрогнули, не выдержали, и вместо улыбки получилась жалкая, больная гримаса.

4 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Вӑл питне пытарас тесе пӗтӗм ӳт-пӗвӗпе тайӑлчӗ, вара Монтанелли ку: «Кайӑр» тенине пӗлтернине ӑнланса илчӗ.

Он отшатнулся, спрятал лицо, и Монтанелли понял, что этот жест говорил ему: «уходи».

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Мӗншӗн ҫавӑн пек калаҫнӑ вӑл, — ачаранпах ҫапла, е хӑйӗн чӗлхи ҫитменлӗхне пытарас тесе-и?

Может быть, это была просто рисовка, но, вернее, это делалось для того, чтобы скрыть какой-то недостаток речи.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Ӑна пытарас умӗнхи икӗ кун хушшинче эпӗ нимӗн ҫинчен те шухӑшлама пултарайман, терӗ малалла Артур питех те вӑйсӑр сасӑпа.

— Два дня перед ее погребением я не мог думать ни о чем.

I // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Сӑмса витӗр каласа панине итленӗ чух, Яков аллисене кӗсйисене шаларах пытарас тесе, урисене йӑрстах тӑсса ларчӗ, унӑн аллисем чӗтрерӗҫ.

Слушая гнусавый доклад, Яков сидел, вытянув ноги для того, чтоб глубже спрятать руки в карманы, руки у него дрожали.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Хӑй ӑнланайманнине унран пытарас тесе, аслӑ Артамоновӗ хыттӑнах тӗпченӗ:

Чтоб скрыть от него своё непонимание, Артамонов старший строго допытывался:

III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Унӑн хӑй ӑнсӑртран персе янӑ сӑмаха пытарас, ывӑлне ун ҫинчен мантарас килчӗ, вара аслӑ Артамонов, ӑна хӑратас тесе туйипе сулкаласа, ун патнелле хӑвӑрт утса пырса, хыттӑн: — Мӗн каларӑн эсӗ, ирсӗр? — тесе кӑшкӑрса ячӗ.

Ему хотелось скрыть свою обмолвку, нужно, чтоб сын забыл о ней, и, по-медвежьи, быстро идя на него, размахивая палкой, стремясь испугать, Артамонов старший крикнул: — Ты что сказал, подлец?

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Шывӗ ыран та юхса пӗтес ҫук, анчах анне амӑшӗ вилнӗшӗн хуйха ӳкнӗ, ӑна пытарас тӗлӗшпе тӑрмашса хӑшкӑлнӑ.

«Река и завтра не утечёт, а мать огорчена смертью родительницы своей, захлопоталась на похоронах».

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Алексей вилнӗ ҫынна пытарас тӗлӗшпе хыпаланса ҫӳрерӗ, лашапа хулана кайса килчӗ, унтан таврӑнсан пӳлӗме чупса кӗчӗ, Ульянӑран пытармалли, пумилкке тумалли йӗркесем ҫинчен ыйтса пӗлчӗ.

Алексей хлопотливо суетился, устраивая похороны, гонял лошадь в город, возвращался оттуда, вбегал в комнату, спрашивал Ульяну о порядке похорон, о поминках.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Куҫҫулӗсене пытарас тесе, Ульяна васкасах арча ҫинелле пӗшкӗнчӗ.

Ульяна поспешно сунула голову в сундук, чтобы скрыть слёзы.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Тополев пуҫне усса ларчӗ, унӑн пичӗ хӗп-хӗрлӗ, сарӑхнӑ уссийӗ хускалкаласа илет, кӳпченӗ аллисем чӗтренине пытарас тесе, вӗсене чӗркуҫҫи хушшине хӗстерчӗ.

Склоненное вниз лицо Тополева было багровым, серо-желтые усы его шевелились, он зажал между колен тяжелые свои руки с набрякшими венами, чтобы скрыть их дрожь.

Улттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Залкинд, хӑй кулнине пытарас тесе, пуҫне чикрӗ.

Залкинд нагнулся к столу, пряча улыбку.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех