Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫапла Ула Тимӗр, «тунана та ларма ӗлкӗреймен ешӗл калчаллах» тӗпсӗр тарӑн шухӑшлав, йывӑр хуйхӑ-суйхӑ «пуслӑхӗпе» пусӑрӑннӑскер, хӑех «хӑпартса хучӗ» хӑйпе Полина хушшине мӗскӗнлӗх, сумсӑрлӑх «хӳмине».

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Малтанлӑха Ревлен Петрович вилтӑпри патӗнче тепӗр ҫын пуррине асӑрхамарӗ те, йывӑр хуйхӑпа ҫак кунсенче сисӗнмеллех пусӑрӑннӑскер савнийӗ пулнӑ ҫынран ниепле те уйрӑлса каяймасӑр ҫаплах ун ури вӗҫӗнче тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

11 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

Вара Алексей Ковшовӑн пысӑк пултарулӑхӗ, чирпе пусӑрӑннӑскер, чухӑнланӗ, пӗтсе ларӗ.

И талант Алексея Ковшова, как организм, уязвленный раком, захиреет, способность к творчеству пропадет.

Улттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Апат ҫисе ларнӑ чух Петӗр, амӑшӗн сӑмахӗсене пула пусӑрӑннӑскер, ҫухалса кайнӑ пек пулнӑскер, каллех хавасланса, хӑвӑрт калаҫрӗ.

За ужином Петр, подавленный речами матери и как будто растерявшийся, снова оживленно и быстро говорил:

XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Тӑкӑрлӑксенче юпаланса ҫӗкленет те хӑйӑр утравӑн-утравӑн асфальт ҫине ларать, йывӑрскер, ҫапса ҫунӑ ҫумӑрпа пӑшӑхланнӑскер те пусӑрӑннӑскер.

Столбами вздымался песок в переулках и островками оседал на асфальт, грузный, недвижимый, пришпаренный косым дождем.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Вӑл каласа пӗтермерӗ, аллине ӗшенчӗклӗн сулчӗ те, ҫамрӑк офицер енне ҫурӑмӗпе ҫаврӑнса тӑрса, йӑлт курпунланнӑскер, пӗкӗрӗлсе пусӑрӑннӑскер, килнелле, хӑйӗн таса мар, ватӑ хусах хваттернелле, лӗмсӗртетрӗ.

Он не договорил, устало махнул рукой и, повернувшись спиной к молодому офицеру, весь сгорбившись, опустившись, поплелся домой, в свою грязную, старческую холостую квартиру.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.