Шырав

Шырав ĕçĕ:

пурҫӑнран (тĕпĕ: пурҫӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Икӗ вӗҫлӗ сурпанӗн Ҫӳҫи кӑвак пурҫӑнран, Хӗри хӗрлӗ мерчентен, Тӗрри ылттӑн укаран.
Куҫарса пулӑш

I. Урха // Николай Шупуҫҫынни. Шупуҫҫынни Н.В. Еркӗн: поэма. — Мускав: СССР-ти халӑхсен тӗп издательстви, 1930. — 176 с.

Сӑнӗнчен те маларах Тумтирийӗ пахарах: Сара ука пек ҫӳҫӗ ҫинчен Масмак кӗрен пурҫӑнран, Ҫӳлӗ кӑкри ҫийӗнче Шӳлкемисем талӗртан.
Куҫарса пулӑш

Кашни курмассеренех ҫийӗнче унӑн йӑмӑх хура кӗпеччӗ, вӗлтӗркке шарфӗ те хура ҫӳхе пурҫӑнран, уринче вара — хӑйӗн пӗтӗм чапне-ӗлккенлӗхне кӑтартать тейӗн — тирпейлӗ кӑна тӑпӑл-тапӑл шурӑ туфли.
Куҫарса пулӑш

I // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Унӑн ҫӳхе сӑрӑ пурҫӑнран ҫӗленӗ хаклӑ костюмӗ, шап-шурӑ кӗпин кӑвак галстуклӑ, шултра бриллиант булавкӑллӑ ҫухави, шурӑ пурҫӑн калпакӗ, шукӑль пушмакӗ тата кӗре аллинчи ҫӗрӗсем, — капӑр япаласемшӗн пысӑк укҫа тӳлеме май пуррине уҫса параканскерсем, — ҫак япаласем пурте матросӑн ахаль ӗҫӗшӗн тивӗҫлӗ мар ахӑр.
Его дорогой костюм из тонкого серого шелка, воротник безукоризненно белой рубашки с синим галстуком и крупным бриллиантом булавки, шелковое белое кепи, щегольские ботинки и кольца на смуглой руке, изобличающие возможность платить большие деньги за украшения, — все эти вещи были несвойственны простой службе матроса.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ӗлӗк земски начальник пулнӑ Захаров та пурҫӑнран ҫӗлене темӗн пысӑкӑш хӗрлӗ бант ҫаклатса янӑ.
Даже бывший земский начальник Захаров нацепил огромный красный бант, сшитый из шелка.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Кӑтрашкаллӑ сӑрӑ пурҫӑнран ҫӗленӗ килти костюмӗпе ҫемҫе пушмакӗ Бурль ирӗклӗхе тата хӑтлӑх-меллӗхе юратнине кӑтартаҫҫӗ.
Домашний костюм из грубого серого шелка и мягкие туфли Бурля указывали на любовь к простору и удобству.

Чӗмсӗрлӗх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 267–275 с.

Марта Смита симӗс пурҫӑнран ҫӗленӗ питех те капӑр-селӗм хутаҫ парнелерӗ; ун ҫине сарӑ ҫиппе икӗ сӑмах тӗрлесе хунӑ: «Тӑватӑ гинея».
И Марта подала Смиту прехорошенький мешочек из зеленого шелка, на котором были вышиты желтыми нитками слова: «Четыре гинеи».

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Хӑюсене пурҫӑнран е ҫӑмран арласа тунӑ, тӗксӗм хӗрлӗ е сайра хутра хура симӗс ҫипрен тӗртнӗ.
Тесьма была шелковой или шерстяной, окрашенной обычно в темно-красный и темно-зеленый (оливковый) цвета.

Тӗрлӗрен хӑю, пиҫиххи // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Виткӗҫӗ ҫӳхе, ҫемҫе пурҫӑнран ҫӗленӗ пекех.
Видит, что полог тонок и мягок, будто шелковый.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Урисенче — чечеклӗ хӗрлӗ пурҫӑнран ҫӗленӗ туфлисем, ҫӳҫӗ ҫине хутран касса тунӑ чечек тирнӗ.
На ногах — туфли из красного узорчатого шелка, в волосы был воткнут пунцовый бумажный цветок.

XXVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Унӑн ӗмӗрӗнче те утиялӗ пулман, кунта пур, тӗрлӗ тӗслӗ пурҫӑнран ҫӗлетнисем йӑлтӑртатаҫҫӗ.
Он никогда в жизни не имел собственного одеяла, а тут они переливались разноцветными шелками.

ХХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Унтан старик тӑлӑх арӑм ҫине хӗллехи хура халат, ачи ҫине чечеклӗ ешӗл пурҫӑнран ҫӗлетнӗ халат ҫакса ячӗ, енот тирӗнчен ҫӗлетнӗ кӗрӗкпе тилӗ тирӗнчен ҫӗлетнӗ ҫӗлӗк тыттарчӗ.
— Потом старик мигом накинул на плечи вдовы черный зимний халат, на него — летний из зеленого узорчатого шелка, сунул в руки детскую енотовую шубку и лисью шапку.

Каҫхи тума хӗрарӑмсем бархатран, хаклӑ йышши пурҫӑнсенчен, шифонран, фабрикӑра тӗртнӗ чӗнтӗртен, капронран, ука тӗрӗллӗ пурҫӑнран, ҫӳхе ҫӑм материалтан ҫӗлеҫҫӗ.
Женщины шьют вечерние туалеты из бархата, дорогих шелков, шифона, кружева, капрона, парчи, тонкой шерсти и др.

Кӗпе-тумтир // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӗвел ҫинче хӗртӗнмелли костюма ацетатлӑ пурҫӑнран е ахаль пусмаран ҫӗлемелле.
Одежду для загара надо делать из ацетатной или хлопчатобумажной ткани.

Бархатран, тафтаран, витӗр курӑнакан капронтан шифонран, чӗнтӗртен, йӑлтӑртатакан пурҫӑнран ҫӗленӗ кӗпесене кӑнтӑрла тӑхӑнмаҫҫӗ.
Для дневной одежды не подходят бархат, тафта, прозрачный капрон, шифон, кружево, блестящий шелк и т. п. ткани.

Инструментсенчен — икӗ катмак, икӗ кирка, пурҫӑнран явса тунӑ улӑхмалли пусма, тимӗр вӗҫлӗ виҫӗ патак, пуртӑ, мӑлатук, вуникӗ тимӗр савӑл, винтсем тата тӗвӗллӗ вӑрӑм вӗренсем пур.
Инструменты состояли из двух мотыг, двух кирок, веревочной шелковой лестницы, трех железных палок, топора, молотка, дюжины железных клиньев, винтов и длинных веревок с узлами.

XI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Вӑл кубанка-ҫӗлӗк тата симӗс кӗпе тӑхӑннӑ, кӗпине чӗн пиҫиххисемпе каркаласа ҫыхнӑ, кӗпи ҫинче хӗрлӗ пурҫӑнран тунӑ пысӑк йӑлӑ пур.
В кубанке и с огромным красным шелковым бантом на защитной, опоясанной боевыми ремнями, рубахе.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл хӑй керимонӗ хыҫӗнчен, кӑкӑрӗ ҫинчен тӳрех, кӑвак пурҫӑнран тунӑ, шнурлӑ темӗнле латӑнкӑ туртса кӑларчӗ те ӑна васкасах Ромашова алӑран тыттарчӗ.
Она вынула из-за своего керимона, прямо с груди, какую-то ладанку из синего шелка на шнуре и торопливо сунула ему в руку.

XX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Пурҫӑнран ҫӗленӗ ҫи-пуҫ лайӑх сывлать, ҫын ӳт-пӗвӗн температурипе шайлашӑнса тӑрать.
Куҫарса пулӑш

Ҫутҫанталӑк пани аванрах // Кил-ҫурт, хушма хуҫалӑх. Кил-ҫурт, хушма хуҫалӑх, 2014.10.31

Обер-секретарь, саспаллирен саспаллине аран ҫыпӑҫтаркаласа, хыттӑн ҫакна вуласа пачӗ: «Икӗ халат, пӗри миткальрен, тепри йӑрӑмлӑ пурҫӑнран ҫӗлетнӗскерсем, ултӑ тенкӗлӗх».
Обер-секретарь громогласно стал по складам читать следующее: «Два халата, миткалевый и шелковый полосатый, на шесть рублей».

Тӑххӑрмӗш сыпӑк. Уйӑрӑлни // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика