Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пулӑттӑн (тĕпĕ: пул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эсӗ ху та ҫапла тунӑ пулӑттӑн.

Ты ведь тоже так бы поступил.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Таня пӑхни Беридзене иментерчӗ, вара вӑл чӗнмесӗр ларакан Алексейрен: — Эсӗ тата? Тайгаран таврӑнсан, эсӗ мӗне хапсӑннӑ пулӑттӑн? — тесе ыйтрӗ.

Ее взгляд смутил Беридзе, и он обратился к сосредоточенно молчавшему Алексею: — А ты? На что бы ты набросился, вернувшись из тайги?

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ӗҫ ун пекех пулнӑ пулсан, эсӗ халӗ, тен, манпа мар, следовательпе калаҫнӑ пулӑттӑн.

Если бы дело обстояло так, ты разговаривал бы сейчас, наверное, не со мной, а со следователем.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Эсӗ, тен, тӳрех Ольга патне вӗҫтернӗ пулӑттӑн, ун пек туни халь вырӑнлӑ мар.

Ты, наверное, сразу к Ольге помчишься, а это ни к чему.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Эсӗ вара, кунта пӗр сакӑр ҫул каярах килсе курнӑ пулсан, ун чухне ӗнтӗ нанаецсен темиҫе фанзипе тайгасӑр пуҫне урӑх нимӗн те курайман пулӑттӑн

А если бы ты догадался побывать здесь лет восемь назад, то увидел бы несколько нанайских фанз и глухую тайгу…

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӑл шыва ӗҫнӗ пулсан, эсӗ вилнӗ пулӑттӑн», — тенӗ.

Если бы ты выпил этой воды, ты бы умер».

Патшапа хурчӑка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тилӗ вара ашне ярса илет те калать: — Ҫӑхан тус, санӑн тата ӑсу пулсан, эсӗ чӑнах та патша пулнӑ пулӑттӑн! — тет.

Лисица подхватила и говорит: — Ах, ворон, коли бы еще у тебя и ум был, быть бы тебе царем.

Ҫӑханпа тилӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ку ҫӑхан патне йӑпшӑнса пырать те калать: «Эпӗ сан ҫине пӑхса тӑранаймастӑп, ку пӗвӳ-сийӳпе, сӑну-пуҫупа санӑн патша анчах пулмалла. Сассу та санӑн аван пулсан, эсӗ чӑнахах патша пулнӑ пулӑттӑн», — тет.

Она подошла и говорит: — Эх, ворон, как посмотрю на тебя,— по твоему росту да красоте только бы тебе царем быть! И, верно, был бы царем, если бы у тебя голос был.

Ҫӑханпа тилӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Санӑн сухалунта миҫе пӗрчӗ ҫӳҫ, пуҫӑнта ҫӑвӑн чухлӗ ӑс пулсан, эсӗ ӗҫме аниччен малтан мӗнле унтан каялла тухасси ҫинчен шухӑшласа пӑхнӑ пулӑттӑн», — тет.

Коли бы у тебя сколько в бороде волос, столько бы в голове ума было, то прежде, чем слезать, подумал бы, как назад выбраться».

Тилӗпе качака // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ват ӗни вара каланӑ: «Ачам, эсӗ, ват ӗне пулнӑ пулсан, чупма ҫӑмӑл ҫӗрте ура ҫинче тытӑнса тӑма хӗннине пӗлнӗ пулӑттӑн», — тенӗ.

Старая корова сказала: «Кабы ты был не теленок, ты бы знал, что, где легче скакать, там труднее держаться».

Пӑру // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара улпут каланӑ: «Эсӗ ҫыру пӗлекен ҫын пулнӑ пулсан, эпӗ сана арман ҫинчен ҫырнӑ кӗнеке панӑ пулӑттӑм. Ӑна вуласан, хӑй тӗллӗн авӑракан арман тума май пуррипе ҫуккине эсӗ пӗлнӗ пулӑттӑн. Ун пек арман тӑвас тесе пысӑк вӗреннӗ ҫынсем те нумай шухӑшланӑ. Хытӑ шухӑшланипе вӗсенчен нумайӑшӗ ухмаха ернӗ», — тенӗ.

Тогда барин сказал: «Вот если бы ты знал грамоте, я бы тебе книжку дал о механике, и там ты бы прочел о такой мельнице и увидал бы, что такой мельницы сделать нельзя, что много людей ученых посходили с ума — все выдумывали такую мельницу, чтоб сама ходила».

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Сана пӑшал пемелӗх хутлӑхра асӑрханӑ пулсан, тивӗҫлине калас пулать, ҫавӑн пек кучченеҫех эсӗ Дик Сэндран туяннӑ пулӑттӑн.

— Такой же гостинец и ты получил бы от Дика Сэнда, если б он заметил тебя на расстоянии выстрела.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Хӑта, кӗрсе тух-ха пирӗн пата, ӑшаланӑ ӑсан какайӗ ҫисе кайнӑ пулӑттӑн

— Дядя, зашел бы ты к нам в дом, жареного тетерева бы попробовал…

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эх, вӗсем патӗнче эп илемлӗ ӳкерчӗксем куртӑм, ху та ҫавсене курсан тӗлӗнсе кайнӑ пулӑттӑн.

Знал бы ты, какие я у них картинки красивые видел!

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чӑн калатӑп — паллайман пулӑттӑн.

Бьюсь об заклад — ни за что бы ты меня не признал!

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кала, Шерккей шӑллӑм, мӗн тунӑ пулӑттӑн, енчен шӑпах сан тӗлне ҫавӑн пек инкек килнӗ пулсан?

Скажи, Шерккей, что бы ты сделал на моем месте?

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Итле-ха, анне, эсӗ сывлӑхлӑ пулас пулсан, ху та ман пекех тунӑ пулӑттӑн.

— Послушай, мама: я уверена, если бы ты была здорова, ты сделала бы то же, что и я.

Уйрӑлу // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Эс пӗлекен ҫын, пире вырӑнлӑ сӑмах калама пултарнӑ пулӑттӑн.

Ты человек мудрый, подскажи нам, как быть, что делать?

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эсӗ ун чух ҫирӗм улттӑ урлӑ каҫнӑ, мӑйракаллӑ ҫын вӑрласан та, хӗпӗртенӗ пулӑттӑн.

— Тебе уж тогда за двадцать шесть перевалило, тебя бы черт рогатый украл — ты и ему была бы рада!

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Кайран та панӑ пулӑттӑн, луша аплах васкатӑн-ҫке», — терӗ ӑна Кантюк.

А Кандюк еще и сказал, что мог бы и подождать, мол, не к спеху.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех