Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пиччӗшӗсене (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗрарӑмсем ассӑн-ассӑн сывлаҫҫӗ те хӑйсен вӑрҫӑри упӑшкисене, ывӑлӗсене, пиччӗшӗсене, шӑллӗсене аса илеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Яла ҫӗнӗ ҫынсем килсен // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Кашни кун тенӗ пек ун патне салтак арӑмӗсем ҫӳрерӗҫ, вӑрҫӑра ӑнсӑртран хӑйсен упӑшкисене, ывӑлӗсене, ашшӗсене е пиччӗшӗсене курман-и тесе тӗпчерӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Пурнӑҫ виҫкӗтеслӗхӗ // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Япаласене йӗркелесе ҫитерсен, Ульккана пиччӗшӗсене апат ҫиме чӗнсе килме хушрӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш сыпӑк // Сергей Юшков. Юшков С. П. Кӗрен кӳлӗсем: повеҫпе калавсем — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 112 с. — 3–73 с.

Сайра ҫеҫ тупӑнакан ерҫӳллӗ кунсенче Укка пиччӗшӗсене курма тесе каять те ытларах вӑхӑтне Микулай ашшӗ-амӑшӗ патӗнче ирттерет.

В редкие свободные часы Укка навещает братьев, но больше времени проводит у родителей Мигулая.

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пурте вигвамсенчен сиксе тухнӑ, ҫапӑҫура пулнӑ упӑшкисене, пиччӗшӗсене, ачисене савӑннипе ячӗсенчен чӗнсе кӑшкӑрнӑ.

Все выбежали из вигвамов, радостно выкрикивая имена мужа, брата, сына, участвовавших в битве.

Икӗ Синопа // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Чухӑн, пиччӗшӗсене тав тунӑ та, лашине кӗтӗве кайса янӑ, хӑй савӑнса киле таврӑннӑ.

Поблагодарил бедняк братьев, отвел коня в табун, а сам, довольный и веселый, вернулся домой.

Витӗр куракан // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 33–39 с.

Никита, монастыре пин тенкӗ хывса тата хӑй виличченех ҫулталӑка ҫӗр сакӑрвунӑ тенкӗ илсе тӑма калаҫса татӑлса, ашшӗнчен юлнӑ пурлӑха пӗтӗмпех пиччӗшӗсене памалла, хӑйне нимӗн те илмелле мар туни Петра кӳрентернӗ пек туйӑннӑ.

Было что-то обидное в том, что Никита, вложив в монастырь тысячу рублей и выговорив себе пожизненно сто восемьдесят в год, отказался от своей части наследства после отца в пользу братьев.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Вӗсем Тӑван Ҫӗршыва нимӗҫ фашистсен вӑрӑ-хурахӗсенчен хӳтӗлекен хӑйсен ашшӗсемпе ывӑлӗсене, упӑшкисемпе пиччӗшӗсене тивӗҫлӗ пулчӗҫ».

Они оказались достойными своих отцов и сыновей, мужей и братьев, защищающих Родину от немецко-фашистских извергов».

Пӗтӗм ҫӗршыва // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Пиччӗшӗсене вара алӑран алла тытӑнса, хӑйӗнчен уртӑнма хушнӑ.

Велел братьям крепче взяться рука с рукой и держаться за него.

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӳрнеккей, ҫынҫиен ҫывӑрнине курса, ун патне шӑппӑн кӑна шуса пынӑ та, унӑн кӗсйинчен пӗр ывӑҫ ылтӑн кӑларса, хӑйӗн пиччӗшӗсене валеҫсе панӑ.

Мальчик с пальчик увидал, что людоед спит, подкрался к нему и вынул у него из кармана горсть золота, роздал братьям.

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫынҫиен ҫывӑрса кайсан, Пӳрнеккей хуллен пиччӗшӗсене тӑратнӑ та, вӗсене ертсе, вӑрманалла тара панӑ.

Тогда мальчик с пальчик поднял братьев, отворил дверь и побежал с ними в лес.

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫынҫиен арӑмӗпе пӗрле тухса кайсан, Пӳрнеккей хӗрсен пуҫӗнчи калпаксене ерипе хывса илсе, пӗрне хӑй тӑхӑнса янӑ, ыттисене пиччӗшӗсене тӑхӑнтарнӑ.

И, когда людоед с женой ушли, он потихоньку снял шапочки с людоедовых дочерей и надел их на себя и на братьев.

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара вал, йывӑҫ ҫинчен анса, пиччӗшӗсене вӑратать те ҫав пӳрт патнелле ертсе каять.

Он слез с дереза, разбудил братьев и повел их к избушке.

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Илтсен вара Пӳрнеккей пиччӗшӗсене хӑй ҫул тӑрӑх чул катӑкӗсем пӑрахса пынине каласа кӑтартнӑ, вӗсене вӑрмантан кӑларма пулнӑ.

Когда они услышали его, он рассказал им, что он накидал на дороге белых камушков и выведет их из леса.

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫав вӑхӑтра замок библиотекинче Жоржетта ыйхӑран вӑранчӗ, ҫывӑракан пиччӗшӗсене сывлӑх сунса, хӗрлӗ урисемпе тапкалашрӗ.

В эту самую минуту Жоржетта, как мы видели выше, просыпалась в библиотечной зале и любовалась своими розовыми ножками.

I. Вилӗм ҫывхарать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Жоржетта тин ҫеҫ утма вӗренет-ха, ҫавӑнпа та вӑл чупнинчен ытларах пере-пере анать; ҫавӑнпа та ӗнтӗ тӑватӑ уран шуса пиччӗшӗсене хӑвалама тытӑнчӗ.

Жоржетта следовала по залу за братьями, но она была не особенно тверда на ногах и посему предпочитала передвигаться на четвереньках.

IV // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Ҫук, Аслӑ Буржуин, — теҫҫӗ буржуинсем, — эпир ашшӗсемпе пиччӗшӗсене ҫапса аркатрӑмӑр, ҫӗнтерес патнех ҫитнӗччӗ, анчах вӗсем патне Мальчиш-Кибальчиш пулӑшма ҫитсе ӗлкӗрчӗ, эпир ӑна ниепле те ҫӗнтерме пултараймастпӑр.

— Нет, Главный Буржуин, — отвечают буржуины, — мы отцов и братьев разбили, и совсем была наша победа, да примчался к ним на подмогу Мальчиш-Кибальчиш, и никак мы с ним всё ещё не справимся.

Мальчиш-кибальчишпа унӑн ҫирӗп сӑмахӗ ҫинчен хывнӑ халап // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 147–157 с.

Вӑл ача чухнехине аса илме пуҫларӗ, ашшӗпе амӑшне, аппӑшӗсене, пиччӗшӗсене асӑнчӗ, Усть-Невинскине ӑшшӑн аса илчӗ, Кубань ҫинчи утравсене те, унта вӑл колхоз лашисене ҫитерме кайнине те асӑнса хӑварчӗ.

Он начал с воспоминаний о детстве, об отце и матери, о сестрах и братьях, с любовью отозвался об Усть-Невинской и о тех закубанских островках, куда доводилось ему еще подростком водить в ночное колхозных лошадей.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӑлхарсем сӑрт-ту ҫамкине кӑна перетчӗҫ-ха, тӗрӗксем вара чӗрӗ ҫынсенех пере-пере пӑрахрӗҫ; пӑлхар хӗрӗ-хӗрарӑмӗ саккуна хирӗҫ юрланӑшӑн тӗрӗксем вӗсене мӑшкӑл кӑтартма тытӑнчӗҫ, шӑллӗсемпе пиччӗшӗсене пӗр хӗрхенмесӗр пере-пере вӗлерчӗҫ.

На стрельбу болгар но голым обрывам турки отвечали выстрелами в живых людей; на крамольное пение болгарок — изнасилованием их сестер и убийством их братьев.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑхӑт ҫитӗ, шӑп ҫакӑн пекех ӗнтӗ Алеша Семушкин, Апла-Капла Степа Стожарӑн ытти ачисем те хӑйсен ашшӗсемпе пиччӗшӗсене кӗтсе илӗҫ…

Пройдет время, и так же встретят своих отцов и братьев Алеша Семушкин, Степа Так-на-Так и многие другие стожаровские мальчишки.

23-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех