Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

патӑн (тĕпĕ: пар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ялан мала тӑма тӑрӑш, пурте сана курса тӑччӑр, пилӗк пуслӑх патӑн пулсан, пӗр тенкӗлӗх хисеп туччӑр…

Ты и выдвигайся вперед, чтобы всяк тебя видел и чтоб, ежели сделал ты на пятак, — на целковый тебе воздали…

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— А мӗншӗн ху тата паҫӑр ман ҫинчен элек патӑн? — астутарнӑ Гордеев, ун ҫине хӑяккӑн, шанчӑксӑррӑн пӑхса.

— А ты зачем давеча учителю на меня пожаловался? — напомнил ему Гордеев, подозрительно косясь на него.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

«Памастӑп, урӑх нимӗн те мар», — тесе ответ патӑн эсӗ.

Ты ответил: «Не отдам и все».

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Йӑлтах урӑхла, эсӗ пултаруллӑ ҫулпуҫ, хӑвӑн пултарулӑхна кӑтартса та патӑн эсӗ.

Напротив, способный вождь… ты это доказал…

XVIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Эпӗ вӗсене веҫех, тӗпӗ-йӗрӗпех каласа патӑн.

Я им всё рассказывал.

Эпӗ Мускав ҫинчен каласа пани // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Эсӗ парнелесе патӑн мана вӑл кӗнекене!

Ты подарила мне ту самую книжку!

Акӑ Ҫӗнӗ Ҫулти каникул та ҫитрӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Сахал пурӑнсан та, эс патӑн Ӗҫре тӑван ҫӗршӗн чунна…

Хоть мало ты жил, но в Работе отдал свою душу за родную землю…

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ача патнелле ҫаврӑнса: — Эсӗ вӗт мана шкула ҫӳретӗп тесе сӑмах патӑн? — терӗ.

Он обернулся к одноногому: — Ты ведь обещал мне, что будешь ходить в школу, дал честное слово!

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

— Кун ҫинчен эсӗ каласа патӑн ӗнтӗ… — тет Буратино.

— Про это ты уже шашкаживал… — сказал Буратино.

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Ма вара эсӗ дворнике хӗртен мӑшкӑласа кулма ирӗк патӑн? — терӗм.

Как же это он позволил дворнику издеваться над девицей.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Аван патӑн эсӗ ӑна! — терӗ.

— Ловко ты его двинул!

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пӗр виҫӗ ҫул каялла эсӗ колхозран ҫулталӑк ҫурӑри пӑру илтӗн, ун вырӑнне хӑвӑнне патӑн.

Года три назад ты взял из колхоза телушку-полуторницу, а отдал в обмен свою.

Прицепщик Терентий Петрович // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 109–130 с.

Патӑн пулсан, ан мухтан ӗнтӗ, — терӗм.

— Подарила, так уж не хвастайся.

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Эй, путсӗр Кӗтӳҫӗ, сӑмах патӑн та сӑмахна тытмарӑн.

— Такой-сякой пастух, — рычит, — где же твое слово?

Тилӗпе упа тата кӗтӳҫӗ // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 51–55 с.

Эсӗ ман пирки хӑвӑн шухӑшна каласа патӑн, эпӗ тунӑ ӗҫсем вӗсем кӑлӑхах пулаҫҫӗ, терӗн.

Ты мне высказал свое мнение обо мне — что я все делаю зря.

22 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Эсӗ авӑ Стеклова иртсе ҫӳреме те памастӑн, ӑна Кӑлӑк-чӑх тесе ят патӑн, анчах та вӑл пурпӗр тухса каймасть.

Ты, например, Стеклову проходу не даешь, прозвал его Клушкой, однако он не уходит.

17 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Пӗрре ӑна, ватӑ ҫынна хӗрхенсе-тӗр, колхоз председателӗ: «Тавтапуҫ сана, Мукуҫ мучи, кун чухлӗ ӗҫлесе патӑн, кан килӳнте ирӗккӗн», тенӗ пулать те, лешӗ вара, пӑшатан пек куҫӗле тӗллесе, хирӗҫ ҫапла лаплаттарса хунӑ пулать: «Эс ачам, малтан ман ҫула ҫит, унтан килте ларассисемпе лармассисем пирки калаҫ. Сана вара, шӑллӑм, кӑшт-кашт килте ларкаласан та пӑсмасть. Арӑмна хир кӑтартма пӑрахни те ултӑ ҫул — ачи-пӑчипех пӑчланчӗ, колхоз ӗҫне ҫӳремест. Пулӑш арӑмна. Мана вара — ан тӗкӗн, ман вырӑн халь ҫӗре кӗричченех кунта!» — тенӗ пулать.

Куҫарса пулӑш

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тӗнчене эс усалтан ҫӑлма Патӑн тӗнчене хӑв ывӑлна.

Чтоб мир избавить ото зла, Ты сына миру отдала.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

— Эсӗ мана ырӑ шухӑш патӑн, — тенӗ паша.

— Ты подал мне счастливую мысль, — сказал паша.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Илсе килсе патӑн.

Приносил.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех