Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

нимӗскер (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ывӑл кӑна таврӑнтӑрччӗ, сывӑ ҫӳретӗрччӗ — укҫи те, нимӗскер те шел мар, Эрхип Григорччӑ.

Куҫарса пулӑш

Яла ҫӗнӗ ҫынсем килсен // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Хуҫин хурлӑхлӑ сассине илтсе, сурӑх путекки путмар айне чупса кӗчӗ, унтан каялла чупса тухрӗ: нимӗскер ӑнланаймасӑр пӗрре хӗр ҫине, тепре карчӑк ҫине пӑхрӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗве ҫитнӗ хӗр // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Курайманни ӑшра ӗрлерӗ, Лӑплантармарӗ нимӗскер.

Куҫарса пулӑш

VII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

— Пирӗншӗн пулсан, эс ҫӳре, никам та нимӗскер те калас ҫук, анчах сана Атӑлкасси каччисем питӗ курайми пулса ҫитнӗ.

Куҫарса пулӑш

ХIХ // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Эпӗ сак ҫине лартӑм та, чӳрече хӑми ҫине пуҫӑма хурса, нимӗскер шухӑшлама пӗлмесӗр хытса кайрӑм.

Я сел на лавку и, опустив голову на подоконник, закоченел в каком-то тупом бездумье.

IX сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Тӗрӗссипе — унта ҫаратмалли те нимӗскер те пулман.

Грабить там, в сущности, было нечего.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Нимӗн те курман эс, нимӗскер те ӑнланмастӑн!

Ничего ты этого не видала, и ничего ты не понимаешь!

V // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

— Шутлатӑр-и, шутламастӑр-и, манӑн пӗрех нимӗскер те ҫук мӑкӑртатса илчӗ помещик.

— Считайте, не считайте, у меня все равно ничего нет… — забормотал помещик.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ку вӑл нимӗскер ӑнланмасӑр ҫухалса кайнине пӗлтерчӗ.

Выражающий полное недоумение и растерянность.

XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

«Вӑл капла нимӗскер пек те мар, — терӗ вӑл мана.

«Он же прямо ни на что не похож, — заявила она мне.

XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӗсемшӗн кунтан асаплӑрах пурнӑҫ пулас та ҫук пек, пурнӑҫ вӗсене асаплантарса ҫитернӗ пек, этемӗн мӗнпур сисӗм-туйӑмӗсене ҫухатнӑ пек, вӗсем ҫакнашкал пурнӑҫпа майӗпенех килӗшсе-хӑнӑхса ҫитнӗ пек, пурнӑҫра урӑх нимӗскер те кӗтмен, ним ҫинчен те шанман пек туйӑнать.

Казалось, что в этом аду люди находятся на последней грани угнетения, что они забиты, замучены и лишены всяких человеческих чувств, что они смирились с этой жизнью, ничего не хотят, ни на что не надеются.

Лахорти рабочисен кварталӗнче // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Санӑн лашу чип-чиперех, сывах, вилме шухӑшламан та, ӑна нимӗскер те пулман, пирӗн кӗтӳрех ҫӳрет.

Конь твой жив и здоров и ходит невредимый в наших табунах.

Витӗр куракан // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 33–39 с.

Кущевой вара хӑй ҫурчӗ ҫумӗнче нимӗскер пулманпа пӗрех, садра чакаланнӑ.

А этот самый Кущевой возле хатки, как ни в чём не бывало, в своём садочке копается.

Раштав каҫӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 156–171 с.

Нимӗскер те, — терӗ лешӗ, — калаҫма йӑвӑр, чӗлхене ҫыртса татрӑм.

— Ничего, — ответил он — говорить только трудно, язык прикусил.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Хӑрушӑ («мӗнле хӑрушлӑх ҫинчен калаҫать вӑл, Севернӑйра лараканскер», шухӑшласа илчӗ Козельцов), ҫук пурнӑҫпа пурӑнма тӳр килет, нимӗскер тупма ҫук, — терӗ вӑл каллех Володьӑна.

— Эта опасность («про какую он говорит опасность, сидя на Северной», — подумал Козельцов), лишения, ничего достать нельзя, — продолжал он, обращаясь все к Володе.

9 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Лешӗ нимӗскер курмасӑр, нимӗн шухӑшламасӑр ҫаплах малалла утать, тигр вара вырӑнтан та хускалмасть-ха, малтанхи пекех лӑпчӑнса выртать.

Он шел, ничего не замечая, а тигр по-прежнему лежал на брюхе.

Йӑнӑш курӑннӑ-мӗн… // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 11–15 с.

«Ҫамрӑк ҫыннӑн пӗтӗм этемлӗх интересӗшӗн вӑйлӑн тӑрӑшни чухлӗ нимӗскер те ырӑ ят параймасть», — тенӗ пӗррехинче Герцен.

Герцен сказал как-то: «Ничто так не облагораживает юность, как сильно возбужденный общечеловеческий интерес».

Старопетровския проездри ҫурт // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӑл, хӑй пурнӑҫӗнче халиччен кун пек вӑрман курманскер, тӗлӗнсе кайнипе хӑй умӗнчи йывӑҫсӑр пуҫне нимӗскер те курман, илтмен.

Он был зачарован, ничего больше не видел и не слышал — и не мудрено: никогда прежде, за всю свою короткую жизнь, он не видывал такого леса.

Ҫӗпӗрте // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Уҫтини патӗнчен килтен тухса кайнӑ пек кутамккапах тухса каясшӑн мар пуль те эс вӑрҫӑ хирне, тӑрук хӑраса ӑнкарса илетӗп эпӗ, анчах хам нимӗскер те, пӗр сӑмах та шарламарӑм…

И тут меня, как громом ударило: Да ведь он хочет на войну смерти навстречу, из ее дома уйти, чтобы ее запах на котомке остался, и так страшно мне стало, так плохо, что ни вздохнуть, ни словечка сказать не могла.

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Кӗтесри корпусри аслӑ пӳлӗм, куҫа йӑмӑхтаракан шурӑ одеялсем, тасалӑх, нимӗскер килсе пӑсман шӑплӑх.

Просторная комната в угловом корпусе, ослепительная белизна постели, чистота и ничем не нарушаемая тишина.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех