Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

нимӗрленсе (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӗмӗрт туратти ҫине такам таптанӑ та, хуп-хура пиҫнӗ ҫӗмӗрт сапакисем нимӗрленсе тӑраҫҫӗ, карта ҫумӗнчи шилӗк тума тесе каснӑ хурӑн тункати хӗрлӗ нӑймакапа елтӗрсе ларать, ун тавра пӗр симӗс шӑна арӑш-пирӗш ҫаврӑнать.

Куҫарса пулӑш

9 // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 83–127 с.

— Сӗре нимӗрленсе кайрӑн.

Куҫарса пулӑш

13 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 197-271 с.

— Пылчӑк тӑрӑх мар, ҫӑра пыл ҫинче утса пынӑн туйӑнать, — сӑмах хушрӗ Надежда Константиновна, нимӗрленсе кайнӑ хура тӑпра ӑшӗнчен урисене аран-аран туртса кӑларса.

— Словно по густому меду идешь, а не по грязи, — отозвалась Надежда Константиновна, с трудом вытаскивая из раскисшего чернозема ноги.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Лав ҫинче, чавсисемпе тӗренсе, пуҫне пиелесе ҫыхнӑ казак выртса килет, пуҫӗнче картузӗ ҫук, Вӑл, куҫне ӗшенчӗклӗн хупнӑ та, ҫӑкӑр чӑмлать, нимӗрленсе кайнӑ хура чӑмлакне сура-сура пӑрахать.

На повозке, облокотившись, лежал казак без фуражки, с забинтованной головой, Он, устало закрыв глаза, жевал хлеб и выплевывал черную пережеванную кашицу.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий, хӑй ҫирӗп ларса пыманнине туйса, чӗреренех хӑраса ӳксе, йӗнер йӑранине шыраса тупрӗ; аялалла усӑнса, ӑна ярса тытрӗ, ура пуҫне тӑхӑнтартрӗ, унтан пуҫне ҫӗклесе пӑхрӗ те ултӑ лаша кӳлнӗ тупӑ курчӗ; чи малти лаши ҫинче ларса пыракан юланутӑн пуҫне касса татса ывӑтса янӑ, анчах вӑл, аллисемпе ут мӑйӗнчен ярса тытнӑ та, пурпӗр ҫаплипех ларать, хӑйӗн кӗпи пӗтӗмпех юнпа тата пуҫ мимипе нимӗрленсе пӗтнӗ.

И Григорий, чувствуя свое неустойчивое положение в седле, ловил стремя с внутренним страхом; свесившись, поймал, вдел носок и, подняв глаза, увидел орудийную запряжку шестерней, на передней — обнявшего руками конскую шею зарубленного ездового, в заплавленной кровью и мозгами рубахе.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий куҫӗсенче вӗсен пичӗсем, тӑм тӗслӗн нимӗрленсе тӑракан пӗр лаптӑк пулса, хутшӑнса кайрӗҫ.

Лица их слились в глазах Григория в студенистое, глиняного цвета пятно.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех