Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тем те тӳссе курнӑскер, пит тӑрӑшса мӗкӗрленсе хускалчӗ те кивӗ «Волга», манӑн «салхуллӑ пуласлӑх» еннелле йывӑррӑн ыткӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Борсалино тӗрӗслевӗ // Юрий Исаев. Исаев Ю.Н. Ҫӗнӗ касӑн шухӑ яшӗсем: калавсем, асаилӳ, тӗрленчӗксем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2023. — 149 с. — 46–54 с.

Караҫӑм мӑйрака тавра яваланӑ урхалӑхран мӗнпур вӑйран мӗкӗрленсе туртрӗ, Сантӑр ӗнене ҫурӑм урлӑ чӗрӗ хулӑпа эхлете-эхлете кастарчӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 197-271 с.

Стёпушка е хӳме айӗнче йӳҫ кӑшман кышласа, е кишӗр ӗмсе ларать, е вараланса пӗтнӗ купӑста кучанне турать, е шыв витрине таҫта мӗкӗрленсе ҫӗклесе каять, е чӳлмек айне кӑвайт хурать те хӗвӗнчен темӗнле хура япаласем кӑларса вӗсене чӳлмеке пӑрахать, е хӑйӗн кӗтесӗнче йывӑҫ татӑкӗпе шаккать; пӑта ҫапса кӗртет, ҫӑкӑр валли ҫӳлӗкҫи тӑвать.

То под забором Степушка сидит и редьку гложет, или морковь сосет, или грязный кочан капусты под себя крошит; то ведро с водой куда-то тащит и кряхтит; то под горшочком огонек раскладывает и какие-то черные кусочки из-за пазухи в горшок бросает; то у себя в чуланчике деревяшкой постукивает, гвоздик приколачивает, полочку для хлебца устроивает.

Кӗрен шыв // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 29–38 с.

Кӗскен кастарнӑ хура ҫӳҫлӗ пысӑк пуҫне ҫиленчӗклӗн ҫӳлелле ҫӗклерӗ, хура куҫӗсене чарса пӑрахрӗ, мӗкӗрленсе, шыҫмакланса карӗ те: — Эсӗ мӗнлескер? — тесе хыттӑн кӑшкӑрса ячӗ.

Сердито вскинул большую голову в чёрных, коротко остриженных волосах, вытаращил тёмные глаза, напрягся, надулся и закричал зычно: — Кто ты такой?

V. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Валя Веселова мӗкӗрленсе купӑста тултарнӑ миххе амбаралла сӗтӗрсе кайнӑ чух, Миша ун патне пычӗ те: — Пар-ха, пулӑшам, — терӗ.

Когда Валя Веселова, натужась, волокла к амбару мешок с капустой, Миша подошел к ней и сказал: — Дай я помогу.

Йывӑр кунсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Вара вӑл Костылина хӑй ҫине лартнӑ та, аллисемпе пӗҫҫисенчен тытса, ҫул ҫине тухса, мӗкӗрленсе йӑтса кайнӑ.

Подсадил на себя Костылина, подхватил руками под ляжки, вышел на дорогу, поволок.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Егор ҫурӑмӗпе ҫаврӑнса тӑчӗ те, вӑл ҫывхарнине асӑрхаман пек, тӗплетнӗ кӑҫаттипе клещерен тапса, мӗкӗрленсе, сӳсмен чӳлӗкне туртса ҫыхма пуҫларӗ.

Егор повернулся спиной и, как бы не замечая его приближения, старательно затягивал супонь хомута, упираясь грубо подшитым валенком в клешню и кряхтя от натуги.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Унтан, темӗн йывӑр йӑтнӑ пек мӗкӗрленсе, чӗнмесӗр тӑркаларӗ те: — Хам пырӑп, Маньково станицине ҫитиччен ӑсатса ярӑп сана. Эсӗ хатӗрлен, — терӗ.

— И, помолчав, натужно, словно тяжелое поднимая: — Поеду, тебя провожу до Маньковой. Ты готовься.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.