Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

мухтаҫҫӗ (тĕпĕ: мухта) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Летчике хӗрсем саваҫҫӗ, утлӑ ҫартине мухтаҫҫӗ. Пехотинец ҫине ҫеҫ тем пирки пӑхмаҫҫӗ… Сӑнӑр-халӗ тимлерех, пӑхӑр, курӑр: мӗнлерех? Пехотинецсем, чӑнах, пуринчен те чаплӑрах» тесе ман ҫинчен юрлаҫҫӗ ӗнтӗ.

Тот, про которого в песне сказано: «Любят летчиков у нас. Конники в почете. Обратитесь, просим вас, к матушке-пехоте… Обойдите всех подряд — лучше не найдете: обратите нежный взгляд, девушки, к пехоте…»

11 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Тепӗр чухне пирӗнпе мыскарасем пулаҫҫӗ, ун пек чухне эпӗ хам маттур пулнине кӑтартатӑп, вара хӗрачасем мана утпа лайӑх ҫӳренӗшӗн тата хӑюллӑ пулнӑшӑн мухтаҫҫӗ, мана хӑйсене хӳтӗлекен ҫын вырӑнне хураҫҫӗ.

С нами случаются иногда приключения, в которых я себя показываю молодцом, и дамы хвалят мою езду и смелость и считают меня своим покровителем.

XXXII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ыттисем мана пурте мухтаҫҫӗ пулин те, пӗр Саша кӑна манӑн ырӑ ӗҫ ҫинчен шарламасть, ҫав-ҫавах хӑйне вӗренекен пек мар, учитель пек тыткалать, хӑй тӑвас тенине манран ыйтса тӑмасть.

Кстати, Саша был единственный, кто ни слова не говорил о моем благородстве и продолжал командовать мною так, словно учителем был не я, а он.

«Харсыр» // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Мана пурте мухтаҫҫӗ, «чӑн-чӑн пионер» теҫҫӗ, мӗншӗн тесен хамӑн канас вӑхӑтӑма юлташа пулӑшса ирттеретӗп.

Все кругом хвалили меня, говорили, что я «настоящий пионер», потому что жертвую своим отдыхом ради товарища.

«Харсыр» // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Теприн ҫине хисеплӗн пӑхаҫҫӗ, ӑна мухтаҫҫӗ те.

К другому относятся с уважением, им даже восхищаются.

22 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Пӑлан усракансем капкӑнсене кула-кула, шӳт туса илеҫҫӗ, шаклаттарса пӑхаҫҫӗ, мухтаҫҫӗ.

Оленеводы со смехом и шутками принимали капканы, щелкали ими, расхваливали их.

Тавыль шкула каясшӑн // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Питӗ аван калаҫать нимӗҫле», — мухтаҫҫӗ Ленина нимӗҫ коммунисчӗсем хӑйсен ӑшӗнче.

«Хорошо говорит по-немецки», — хвалили про себя немецкие коммунисты.

Маяк // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Ҫакна пурне те итлесе хама купса пек туйса лартӑм эп — туянас таварӑма мухтаҫҫӗ ав…

Да и я себя начинал чувствовать в роли купца, перед которым расхваливают товар.

6 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

— Халӗ сана пур ҫӗрте те мухтаҫҫӗ, кӑмӑллаҫҫӗ, Роман.

— А так, смотри, Роман, тебе всюду и почет и хвала.

IV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ӑна мухтаҫҫӗ те, вӑл савӑнсах каять, тата та лайӑхрах тума тӑрӑшать.

Его похвалят — он рад и старается сделать как можно лучше.

Женька // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Пурте ӑна мухтаҫҫӗ, Серёжа амӑшӗ чей ӗҫтерет.

Все его хвалят, и мама наливает ему чаю.

Коростелевпа ытти ҫынсем хушшинче мӗнле уйрӑмлӑх пур // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

— Эпӗ хӑйне пӗлместӗп, анчах ӑна пит мухтаҫҫӗ.

— Лично незнаком, но его очень хвалят.

III // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Халӑх пит те нумай пухӑннӑ, унта пурте темле юрӑҫӑ хӗрарӑма, уява пынӑскерне, алӑ ҫупса мухтаҫҫӗ, — аса илчӗ Алексей.

Собралось много людей, и все рукоплещут какой-то певичке, тоже приехавшей на торжество, — вспомнил Алексей.

Икӗ йӗлтӗрҫӗ // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Пӗлетӗн-и, кашни кӗнекинче тенӗ пекех — тайгана мухтаҫҫӗ!

Можешь себе представить, почти в каждой — умиленное воспевание тайги!

Икӗ йӗлтӗрҫӗ // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ашшӗ-амӑшӗсем мухтаҫҫӗ, тӗлӗнеҫҫӗ, кӑштах хӑйсем те мухтанкаласа илеҫҫӗ:

Родители хвалили, удивлялись и даже стали немножко хвастать.

Пурте пӗриншӗн // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫул ҫинчи ҫынсем михӗсенчен, чул пек шаклатакан пельменсене кӑларса, котелоксене яраҫҫӗ, акӑ ӗнтӗ тутлӑ шӑршлӑ пӑс ҫӳлелле хӑпарать, сивӗ шӑннӑ ҫынсем кӗске кӗрӗк ҫухисене вӗҫереҫҫӗ, аркисене уҫса яраҫҫӗ те хӑйсемшӗн чӑрманакан арӑмӗсене мухтаҫҫӗ.

Путники вынимают из мешков стучащие, как камешки, пельмени, сыплют их в котелок, и вот уже душистый пар вьется в морозный воздух и озябшие люди расстегивают воротники, распахивают полушубки и хвалят заботливых хозяек.

Скатерть-самобранка // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Пӗлетӗп, хӗрарӑмсем ялта мухтаҫҫӗ ӑна.

— Знаю уж, бабы по деревне похвалу ей поют.

Пулӑшакансем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Канӑҫӗсене ҫухатнӑ арча усламҫисем хӑйсен никама кирлӗ мар ӑпӑр-тапӑрӗсӗне сутма вӗтеленсе, пурлӑ-ҫуклӑ япалисене каҫӑхса кайса мухтаҫҫӗ.

Потерявшие покой торговцы наперебой расхваливают свой товар.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Дворец, ӑшӗ хӑйӗн пуянлӑхӗпе, илемлӗхӗпе куҫа илӗртет, анчах вӗсем ытлашшипех нумай, пӗр хаклӑ япала тепӗрне хупласа хурать, ҫавӑнпа та, юлашкинчен, вӗҫсӗр-хӗрсӗр гобеленсем, бронзӑсем, хрустальсем, тӗкӗрсем, картинӑсем, сӗтел-пукансем тата хӗҫпӑшалсем тимлӗхе мухтаҫҫӗ, куҫа ывӑнтараҫҫӗ.

Внутри дворец был полон ослепительного богатства, вкуса, изящества, но слишком уж много было всего этого, одна драгоценность убивала другую, так что в конце концов внимание утомлялось и притуплялось от нескончаемой череды гобеленов, бронзы, хрусталя, зеркал, картин, мебели и оружия.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Акӑлчансем вӑрҫӑ хыҫӗнчи вырӑнсенче Гитлерӑн сехрисем хӑпса тухнӑ полководецӗсене тыткӑна илеҫҫӗ, ҫапӑҫу хирӗсенче Монтгомери салтакӗсем кана ҫапӑҫнӑ пек, хӑйсен «Монтине» прозӑпа та сӑвӑпа мухтаҫҫӗ.

Англичане брали в плен на задворках войны перепуганных гитлеровских полководцев и прозой и стихами славили своего «Монти», будто солдаты Монтгомери были единственными на полях сражений.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех