Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Таҫта радио кӑшт ҫеҫ илтӗнмелле калать, машинисткӑ пӗр чарӑнмасӑр шакӑртаттарать, атӑсем шаклаттараҫҫӗ, алӑксем халтлатаҫҫӗ.

Где-то чуть слышно журчало радио, строчила, не переставая, машинистка, шаркали сапоги, хлопали двери.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Иккӗмӗш хутӑн пушӑ та ҫутӑ коридорӗнче Ксени чарӑнчӗ: телефонсем тӗрлӗ саслӑн шӑнкӑртаттараҫҫӗ, машинисткӑ пӗр чарӑнмасӑр шакӑртаттарать, пӳлӗмсенче тавлашнӑ сасӑсем кӗрлеҫҫӗ.

В пустом и светлом коридоре второго этажа Ксения остановилась: трезвонили на разные голоса телефоны, как заведенная строчила машинистка, гудели за стеной спорящие голоса.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.