Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

малашне сăмах пирĕн базăра пур.
малашне (тĕпĕ: малашне) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Вӑл нимех те мар, малашне каҫсем нумай пӳлӗҫ-ха.

— Ничего, впереди ночей еще много.

XXIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫапла тунипе вӑл, делегатсене пӗр вӑхӑтлӑха шухӑшра та пулин залран тухма, вара кӗтӳ кӗтмелли вырӑнсенче, кӗтӳсенче, ҫӗрмамӑкӗ акнӑ вырӑнсенче, уй-хир станӗсенче пулса курма чӗннӗ пек туйӑнчӗ; паллӑ ҫынсен хушамачӗсене — хӑй умӗнче лараканнисене те, кунта ҫук пулсан та вӗсем ҫак ҫулсенче ӗҫлеме тивнисенне те кала-кала пачӗ; мӗн туни тата малашне мӗн-мӗн тумалли ҫинчен те тӗплӗн каларӗ…

Таким образом он, приглашал делегатов мысленно побывать на пастбищах, в кошарах, в полеводческих станах, называл фамилии знатных людей — и тех, кто сидел перед ним, и тех, кого здесь не было, но с кем пришлось в эти годы работать; подробно говорил о том, что уже сделано и что еще предстояло сделать.

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫакӑн пек илемлӗ те хӑюллӑ метафорӑпа усӑ курса, ҫавӑн пекех тата, ҫирӗпрех ӳкӗте кӗртес шутпа «Каспи тинӗсӗ енчен вӗрекен тип ҫиле тытса чармалли хӳме», «нӳрӗ сыхламалли пысӑк вырӑн», «типӗ ҫанталӑкран сыхламалли хӳме» сӑмахсемпе усӑ курса, колхозсем пӗрмаях вӑйлӑ тырпул туса илессишӗн кӗрешнӗ ҫӗрте ҫак ҫамрӑк вӑрмансем ҫитес ҫывӑх вӑхӑтсенче мӗн тери пулӑшу парасси ҫинчен каласа пачӗ ҫеҫ мар, ҫынсен аллипе урӑхлатса ҫӗнетнӗ Ставрополь ҫӗрӗ малашне епле пулмаллине те ӑнлантарса пачӗ.

Используя такую красивую и отважную метафору, к тому же с целью сильнее уговорить и используя слова «стена, для защиты от сухого ветра со стороны Каспийского моря», «большое место для сохранения влаги», «стена, для защиты от сухой погоды», он не только рассказал какую помощь дадут эти молодые леса в скором времени, когда колхозы все время ведут борьбу за обильный урожай, но и разъяснил о том, как преобразованная рукаи людей земля Ставрополя будет выглядешь в ближайшем будущем.

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эпӗ райкома жалоба памастӑп, анчах эпӗ сана юлашки хут лӑпкӑн калатӑп: е эсӗ ыран конспектсем илсе килӗн те эпӗ эсӗ мӗнле вӗреннине курам, малашне эпӗ сӗннӗ кӗнекесене эсӗ чӑнласах вулӑн, е эпӗ санран Лида Чебанюк умӗнче кӑна мар, пӗтӗм район умӗнче мӑшкӑлласа кулӑп.

В райком я жаловаться не буду, а вот мое тебе последнее мирное слово: либо завтра ты принесешь конспекты, чтобы я увидела, как ты учишься, и начнешь читать самым честным образом те книги, которые я буду рекомендовать, либо я высмею тебя не только перед Лидой Чебанюк, а перед всем районом.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Игнат Савельевич, малашне ун пек пулма пултараймасть.

— Так дальше, Игнат Савельевич, продолжаться не может.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Малашне те улшӑнатӑп, — ответлерӗ те Ирина, савӑнӑҫлӑн кулса диван ҫине ларчӗ.

— И буду меняться, — ответила Ирина и и радостно улыбаясь села на диван.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эпӗ, паллах, техникӑна вӗренессине хирӗҫ мар, малашне унсӑрӑн пурӑнма ҫук, анчах, Сергей Тимофеевич, ҫынсем ҫине пӑхма пӗлмелле-ҫке.

— Я, конечно, не против изучения техники, без нее жить далее невозможно, но надо же, Сергей Тимофеевич, иметь подход к людям.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Чӑнах та ҫакӑн пек ҫырса кӑтартнисем пулнӑ тата малашне те пулаҫҫӗ пулӗ-ха, анчах, малтанах шантаратпӑр, эпир аяларах ҫырса кӑтартакан хатӗрленӳ вӑл ҫавӑнпа урӑхларах, мӗншӗн тесен ку пухӑва пӗтӗм район хатӗрленнӗ тата ун пек хатӗрленни халиччен нихӑҫан та пулман.

Верно, такие описания были и, возможно, еще будут, но та подготовка, о которой будет сказано ниже, заверим наперед, была несколько необычной уже хотя бы потому, что к собранию готовился весь район и готовился так, как никогда прежде.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Стегачевпа калаҫнӑ хыҫҫӑн, ҫак кунсенче мӗн-мӗн пулса иртни хыҫҫӑн, Федор Лукич хӑй ирсӗр ҫын пулнине, малашне кун пек пурӑнма юраманнине туйрӗ.

После разговора со Стегачевым, после всего, что случилось в эти дни, Федор Лукич знал, что так ему дальше жить нельзя.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хуравӗ вара манӑн кӑмӑл-туйӑм мӗнлипе, вӑл ҫаплах crescendo пынипе, малашне татах ҫӗкленсе пымаллипе килӗшсе тӑмалла пулнӑ.

И ответ должен был быть соответствен тому настроению, в которое я привел себя, которое все шло crescendo и должно было продолжать так же возвышаться.

XXVII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Эпӗ те ҫапла вӑранса кайрӑм, арӑм ҫинчен, вырӑн ӑшӗнче ӑна хам мӗнле юратни ҫинчен, Трухачевский ҫинчен тата Трухачевскипе арӑм хушшинче малашне нимӗн те пулма пултарайманни ҫинчен шухӑшласа вӑранса кайрӑм.

Так я проснулся, и проснулся с мыслью о ней, о моей плотской любви к ней, и о Трухачевском, и о том, что между нею и им все кончено.

XXIV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Малашне ҫакӑн пек пурӑнма пултараймастӑр вӗт-ха эсир, — тет аппӑшӗ.

— Да ведь не может же это так оставаться, — говорит сестра.

XX // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Анчах та акӑ виҫҫӗмӗш хут, тӑваттӑмӗш хут харкашса кайрӑмӑр, вара эпӗ ку япала ӑнсӑртран пулманнине, вӑл ҫавӑн пек пулмаллине, ҫавӑн пекех пулассине ӑнланса илтӗм те малашне хама мӗн кӗтнинчен питӗ хӑраса ӳкрӗм.

Но вот наступила третья, четвертая ссора, и я понял, что это не случайность, а что это так должно быть, так и будет, и я ужаснулся тому, что предстоит мне.

XII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Иккӗмӗш — урӑххи, унпа эпӗ мухтаннӑ: ыттисем авланнӑ чухнех малашне те, унчченхи пекех, темиҫе хӗрарӑмпа пурӑнма пӑрахмастӑп тесе авланнӑ, эпӗ вара авлансан урӑх нимӗнле хӗрарӑм патне те каймастӑп тесе ҫирӗп шухӑшласа хунӑ, ҫакӑншӑн хам тӗллӗн чӑтма ҫук савӑнса мухтаннӑ.

Другое, чем я гордился, было то, что другие женились с намерением вперед продолжать жить в таком же многоженстве, в каком они жили до брака; я же имел твердое намерение держаться после свадьбы единобрачия, и не было пределов моей гордости перед собой за это.

X // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

— Тата манӑн сана малашне ҫав плющӑн ухмахла ҫулҫисем ҫине пӑхтарас килмест.

— А кроме того, я не желаю, чтобы ты глядела на эти дурацкие листья.

Юлашки ҫулҫӑ // Николай Степанов. О. Генри. Юлашки ҫулҫӑ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 113-118 с.

Ҫавӑнпа халӗ те, хӑйӗн шӑллӗне малашне вӑрман лартма пуҫласси ҫинчен каласа пама тытӑниччен, Андрей Васильевич чӗркуҫҫи ҫинче енчӗкне васкамасӑр салтса, чикаркӑ ҫавӑрчӗ, шӑллӗне те ҫавӑрттарчӗ…

Поэтому и теперь, прежде чем начать рассказывать брату о предстоящих посадках леса, Андрей Васильевич неторопливо развернул на колене кисет, свернул цигарку сам и угостил брата…

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Малашне айӑпа кӗмӗп, — Прокофий калаҫма чарӑнчӗ, ҫулҫӑна ҫыртса сурса пӑрахрӗ.

— В будущем не заслужу, — Прокофий замолчал, разгрыз лист и выплюнул.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Правленин активпа пӗрле ирттернӗ пирвайхи ларӑвӗнчех Хворостянкин сӗтел хушшине кӗрсе ларнӑ та малашне ҫак пӗчӗк пӳртре хӗсӗнсе пурӑнма пултарайманни ҫинчен каланӑ.

На первом же заседании правления, которое проходило с участием актива, Хворостянкин сел за стол и сказал, что дальше ютиться в такой хатенке невозможно.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ун пек факт малашне ан пултӑрччӗ.

Факт на будущее весьма нежелательный.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Малашне ӑслӑрах пулӑттӑн, — Федор Лукич урипе урине сӑтӑрса илчӗ, шыва пӑтратрӗ.

— Умнее бы стал, — Фёдор Лукич протер ноги, взбаламутил воду.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех