Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

лармасть (тĕпĕ: лар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Леночка вырсарникун та килте лармасть тата!

А Леночка даже в воскресенье не может дома посидеть!»

Хыпарҫӑсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Шӑлан нумай лармасть, часах тӑкӑнать, — тет Нюра.

— Шиповник долго не стоит, осыпается, — говорит Нюра.

Тунсӑхлама вӑхӑт ҫук // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Аял енчен шӑнса, вӑл хулӑнланнӑҫем хулӑнланса пырать, тӗпне ҫитиех нихӑҫан та шӑнса лармасть.

И только снизу подмерзает и делается толще и толще, но никогда не замерзает до дна.

Сивӗре йывӑҫсем мӗншӗн шартлатаҫҫӗ? // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӑс чӳрече ҫумне пырса шӑннӑ чух епле килчӗ, апла шӑнса лармасть, шӑна пуҫласанах, вӑл ҫӑлтӑр пек пула-пула ларать.

На окнах пар примерзает не как попало, а как он станет примерзать, так сейчас сложится в звездочку.

Япаласенӗн пайӗсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ахаль тӑвара шыва ярса ирӗлтерсе, шывне ӑшӑтсан, ҫавӑн пекех шывӗ пӑс пулса сахалланать те, ытлашши тӑвар тӗпне ҫӑнӑх пек лармасть, тӑп-тӑваткал тӑватӑ кӗтеслӗ япала пула-пула ларать.

Если насытить воду простою солью, согреть и также дать уйти воде паром, то лишняя соль сложится тоже не порошком, а кубиками.

Япаласенӗн пайӗсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Шыв тӑраничченех селитр ярса ирӗлтерсен, унтан тата ытлашши те ярса вӗретсе, пӑтратмасӑр сивӗтсен, ытлашши селитр савӑт тӗпне ҫӑнӑх пек лармасть, пӗчӗкҫеҫ юпасем пек пулса, савӑт тӗпне, савӑт аяккисене ҫума-ҫумӑн ларса тухать.

Если насытить воду селитряным порошком, а потом подсыпать еще селитры лишней, всё согреть и не мешавши дать остынуть, то селитра лишняя не ляжет порошком на дне воды, а соберется вся шестигранными столбиками и сядет на дне и по бокам, столбик подле столбика.

Япаласенӗн пайӗсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Халӗ ӗнтӗ Якшин ӗлӗкхи пек килте лармасть.

Якшин перестал быть домоседом, как раньше.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Хӑнасем пурте ларса вырнаҫиччен кил хуҫи лармасть.

Хозяин остается стоять, пока все гости не сядут.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ытти ҫынсене хисеплекен ҫын чӳречене хӑйӗн кӳлепипе хупӑрласа лармасть, вырӑнпа улшӑнас текенпе килӗшмесӗр тӑма пултараймасть.

Человек, который считается с другими, никогда не загораживает собой окна, не отказывает тому, кто просит поменяться местами, т. к. не переносит езды спиной к движению поезда.

Ҫула тухсан // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Тимрукӗ тухса кайсанах вӑл алӑкне питӗрсе илет те хуҫалӑхри вак-тӗвек ӗҫне тума тытӑнать; ӗҫсӗр лармасть.

Но тоже не сидел без дела: как только за Тимруком закрывалась дверь, он брался за всякое, пусть даже ненужное в этот момент ремесло.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Халь ӗнтӗ вӑл текех инҫетри кӗтессене кайса лӑпчӑнса лармасть, кӑшт именерех пулин те, хӑйне ыттисемпе тан хурса ушкӑн калаҫӑвне хутшӑнать.

Теперь он уже не стушевывался в дальних углах, а как равный, хотя и несколько сдержанно, вмешивался в общие разговоры.

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Халӑхсен пурнӑҫне тӗпренех урӑхлатса ҫӗнетесси — йӳне лармасть.

Обновление народов может совершиться только этой ценой.

I. Граждан вӑрҫипе ҫемье вӑрҫи // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ашшӗ килте пулмасан, Ваҫҫук сӗтел хушшине апат ҫиме те лармасть.

Без отца Васек не садился за стол.

9 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Тӗттӗмленмелли вӑхӑт та ҫитрӗ, анчах ҫӗр сарлакӑшӗн утмӑл тӑваттӑмӗш градус тӗлӗнче ҫап-ҫутӑ каҫсем мана питех тӗлӗнтерес ҫук; июньпе июль уйӑхӗсенче Исландире хӗвел анса та лармасть.

Настал час, когда должно было бы стемнеть, но под шестьдесят пятым градусом широты светлые ночи не могли меня удивить, в июне и июле солнце в Исландии не заходит.

XIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Арманӗ кивӗ, анчах ӗҫсӗр лармасть

— Стара мельница, а — не бездельница…

XXVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Хӑш чухне Сашенька килет, вӑл нихҫан та нумай лармасть, яланах пӗр кулмасӑр, ӗҫлӗн калаҫать, тухса кайнӑ чух кашнинчех амӑшӗнчен: — Павел Михайлович мӗнле — сывӑ-и? — тесе ыйтать.

Иногда приходила Сашенька, она никогда не сидела долго, всегда говорила деловито, не смеясь, и каждый раз, уходя, спрашивала мать: — Что, Павел Михайлович — здоров?

VII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Вӗлерекенӗ вӑл унта Исай патӗнче лармасть ӗнтӗ, шаккаса хунӑ та кайнӑ! — тавӑрчӗ Марья.

— Он не сидит там, над Исаем-то, кокнул да и ушел! — ответила Марья.

XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Федора ыттисемпе пӗрле пумилкке сӗтелӗ хушшинче лармасть.

Федора не сидит со всеми вместе за поминальным столом.

Укахви, Дорофеевна тата ыттисем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

— Вӑл ӗнертенпе кӑна лармасть вӗт.

— Она существует не со вчерашнего дня.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫамрӑк дикарьсем географине часах хӑнӑхса ҫитеҫҫӗ, анчах математикӑна илсен, ку сӑмах вара ниепле те вырӑна лармасть: ӑна вӗренесси вӗсемшӗн питех те йывӑр.

Молодые дикари легко усваисают географию, чего никак нельзя сказать о математике: эта наука даётся им с величайшим трудом.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех