Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗтӗве (тĕпĕ: кӗтӳ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак ҫын манӑн кӗтӗве пӑхрӗ-кӗтрӗ, ӑна ҫав тери ӑнӑҫлӑн хушӑнтарса пычӗ; кӗҫех аллӑ миллиона ҫитрӗ.

Этот человек пас мое стадо и умножал его с такой удачей, что перевалило за пятьдесят.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӑхӑт иртнӗҫемӗн кӑмӑл ҫирӗплӗхӗн вӑйӗпе, кӗтӳҫ кӗтӗве пухнӑ пек эсӗ те шухӑшусене пуҫтарайӑн — вара хайхи, эсӗ манран пӗлмелли, сивлек пуш хирӗн оазисӗ евӗр пулса тӑрӗ, ӗмӗтӳсем ун патнелле ӑнтӑлӗҫ.

Со временем силой очищенной воли ты соберешь их, как пастух собирает стадо, и то, что надлежит тебе узнать от меня, будет как бы оазисом мрачной пустыни, к которому устремятся твои желания.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Ҫуркунне, курӑк шӑтсан, выльӑхсем кӗтӗве пухӑнаҫҫӗ те ҫаран ҫине тухаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Шырлан хӗрринче кӗтӗве ертсе пыракансем, хӗвелтухӑҫнелле е хӗвеланӑҫнелле пӑрӑнса, хӑйсем хыҫҫӑн ытти бизонсене те ертсе кайса, чул куписем хыҫӗнче тӑракан ҫынсене пурне те таптама пултарнӑ.

У края пропасти вожаки стада могли свернуть на восток или на запад, увлечь за собой остальных бизонов и растоптать людей, стоявших за каменными грядами.

Бизонсене тӑмалли вырӑн // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Лагере тавӑрӑннӑ хыҫҫӑн вӗсем бизонсене тытмалли вырӑнтан инҫех мар пилӗкҫӗр-ултҫӗр пуҫлӑ бизон кӗтӗве ҫӳрени ҫинчен пӗлтернӗ.

Вернувшись в лагерь, они объявили, что стадо в пятьсот или шестьсот голов пасется неподалеку от ловушки.

Бизонсене тӑмалли вырӑн // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Кӗтӗве ертсе ҫӳрекен тата чи лайӑх лашасене вигвам умӗнчи юпасенчен кӑкарнӑ: вӗсене тӳрем вырӑна хӑварма юраман, мӗншӗн тесен вӗсене тӑшмансем вӑрлама пултарнӑ.

Вожаков табуна и самых лучших лошадей привязывали к кольям около вигвама; на равнине нельзя было их оставить, так как их украли бы враги…

Икӗ Синопа // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Ирхине хресченсем выльӑхӗсене кӗтӗве яма килӗсенчен хӑваласа тухнӑ, анчах кӗтӳҫӗ курӑнман.

Утром крестьяне вывели из дворов свой скот, но пастушонок не явился.

Пӗчӗк Коля // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Факире икҫӗр рупий тӳлемеллех пулчӗ, унсӑрӑн вӑл пӗтӗм кӗтӗве шыва путаратчӗ.

Пришлось уплатить факиру двести рупий, чтобы деревенский скот от гибели спасти.

Князь хӗрӗпе хума ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

— Халь мана сан ҫӗр рупийӳ кирлӗ мар, мана эсӗ хӑвӑртрах икҫӗр рупий пар, памасан пӗтӗм кӗтӗве шыва путаратӑп, — тет Факирӗ.

А факир ему и говорит: — Теперь я сотни не возьму; давай двести рупий да поживее, а не то утоплю все стадо!

Князь хӗрӗпе хума ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Эпӗ атте хӑй хӑнӑхнӑ япаласене: пӳрте, хире тата вӑрманпа кӗтӗве ӳкерме пултарни аттене питех те савӑнтарать.

Ему нравится, что я могу рисовать всё, с чем он так свыкся: хату и поле, рощу и стадо.

8. Художник пулма шутлатӑп // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Кӗсрене кӗтӗве кайса ямалли вӑхӑтра тӗттӗмленсех ҫитрӗ.

Уже совсем стемнело, когда я отводил лошадь в табун.

2. Сехӗрленес теместӗп // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Унтан мана, ҫӑнӑх миххине ывӑтнӑ пек, ҫурӑмӗ ҫинчен сирпӗнтерсе хӑварчӗ те хӑй — кӗтӗве.

Сбросил меня со спины, как мешок, — и в табун.

Туслӑх // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Инҫе те мар Кӗтӳҫӗ така кӗтӗве кӗтсе ҫӳренӗ.

Неподалеку пастух пас отару.

Тилӗпе упа тата кӗтӳҫӗ // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 51–55 с.

Чухӑн, пиччӗшӗсене тав тунӑ та, лашине кӗтӗве кайса янӑ, хӑй савӑнса киле таврӑннӑ.

Поблагодарил бедняк братьев, отвел коня в табун, а сам, довольный и веселый, вернулся домой.

Витӗр куракан // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 33–39 с.

Унтан вӑл кибиткӑран чупса тухать, кӗтӗве шуйлантарса ярать те ҫухӑра пуҫлать:

Потом он выбежал из кибитки, растормошил стадо и начинает кричать:

Xӳре // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 27–32 с.

Кӗтӗве пӗр ҫӗртен тепӗр ҫӗре хӑваласа каять те вӑл, чатӑр карать, кӑвайт тивертсе ярать, чӗлӗм туртать, ним ҫинчен те шухӑшлас марччӗ тесе, пӗр чӗнмесӗр ларать.

Перегнав стадо с одного места на другое, он ставил палатку, разжигал костер, закуривал трубку и долго сидел молча, стараясь ни о чем не думать.

Хура хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Пӑлана кӗтӗве тавӑрар-и? — ыйтрӗ Кэукай.

— Завернем в стадо оленя? — спросил Кэукай.

Хуҫи кам? // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Кэукай, Петя, Чочой тата Эттай кӗтӗве хирӗҫ тухрӗҫ.

Кэукай, Петя, Чочой и Эттай вышли навстречу стаду.

Хуҫи кам? // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Мӗн, Кэмби кӗтӗве хӑваласа ячӗ-им? — ыйтрӗ Гоомо, вара, пӑртакках чӗнмесӗр ларнӑ хыҫҫӑн хушса хучӗ: — хырӑму пит выҫӑ пулӗ сан? — терӗ вӑл.

— Что, Кэмби в стадо прогнал? — спросил Гоомо и, тяжело вздохнув, добавил: — Ты, однако, очень голоден?

«Ачалӑх иртрӗ пулӗ санӑн, Чочой!» // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Аркан ҫӗкленӗ Чочой, ытти кӗтӳҫӗсем пекех, шыв айлӑмӗсем тӑрӑх, ту айккисем тӑрӑх чупать, уйрӑлса кайнӑ пӑлансене кӗтӗве тавӑрать.

С арканом в руках Чочой, как и все остальные пастухи, бегал по речным долинам, по склонам сопок, заворачивал в стадо отбившихся оленей.

«Ачалӑх иртрӗ пулӗ санӑн, Чочой!» // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех