Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Ӗҫ кӗтмест, эпӗ вара кунта сирӗнпе юмах ҫапса лартӑм, — терӗ вӑл, кӗресшӗн мар хӑтланакан калушӗсене урай ҫумне хыттӑн шаплаттара-шаплаттара.

— Дело не ждет, а я тут с вами забалакался, — говорил он, громко стуча о пол неналезавшими калошами.

VIII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Костенкӑна никам та кӗтмест, ҫавӑнпа вӑл хӑйне пӗччен туйрӗ.

Костенко никого не ждал и чувствовал себя одиноко.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Мана пурпӗрех килте никам та кӗтмест.

Меня все равно дома никто не ждет.

Аманнӑ чӗресем // Сувар. «Сувар», 22(700)№, 2007.06.01

Вӑл пирӗн тӗлӗшрен ун пек тумасть, 15. пире кайран хаса парас мар тесе, пирӗн ҫылӑхсем тулса ҫитессе кӗтмест.

не так судил Он о нас, 15. чтобы покарать нас после, когда уже достигнем до конца грехов.

2 Мак 6 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

8. Эпӗ пур! тет Ҫӳлхуҫа, Манӑн сурӑхӑмсене никам та кӗтмест те, вӗсем тискер кайӑк апачӗ пулчӗҫ, Манӑн кӗтӳҫӗсем Манӑн сурӑхӑмсене шыраманшӑн, кӗтӳҫӗмсем хӑйсене хӑйсем кӗтнӗшӗн, Манӑн сурӑхӑмсене кӗтменшӗн — 9. ҫакӑншӑн, кӗтӳҫӗсем, Ҫӳлхуҫа сӑмахне итлӗр.

8. Живу Я! говорит Господь Бог; за то, что овцы Мои оставлены были на расхищение и без пастыря сделались овцы Мои пищею всякого зверя полевого, и пастыри Мои не искали овец Моих, и пасли пастыри самих себя, а овец Моих не пасли, - 9. за то, пастыри, выслушайте слово Господне.

Иез 34 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.