Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗпӳсене (тĕпĕ: кӗпе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сан кӗпӳсене ҫуса хумалла тата ман.

Куҫарса пулӑш

Яка Микихвер шухӑшӗ // Геннадий Мальцев. Мальцев Г.С. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: кулӑшла каласем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 80 с. — 4–7 с.

Ара, эс ҫын патне ӗҫлесе пама ҫеҫ кайнӑ чухне ма кашнинчех ҫӑвӑнса тасалан, кӗпӳсене улӑштара-улӑштара тӑхӑнан тесен мӗн каланӑ пулӗччӗ-ши Укка?

Коль ты идешь в люди, чтобы им помочь, тогда зачем всякий раз намываешься, переодеваешься во все чистое? Интересно, что бы ответила Укка на это?

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сан хура кӗпӳсене ҫума качча килмен эп кунта!

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

— Ну, мӗн, мӗн пултӑр-ха, — хирте санӑн кӗпӳсене ӳкерсе хӑварса, — ухмах мар-и хам та, — ҫӗрӗпе шыраса ирттертӗм.

Сказала грубым голосом: — Ну, чего, чего, — обронила в степи узелок с твоими рубашками, всю ночь — дура — и проискала.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Кӗпӳсене илтӗн-и?

Взял рубашки?

XVII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

— Мӗншӗн-ха эсӗ, Вася, мана хӑвӑн кӗпӳсене ҫума илсе килсе памастӑн, — терӗ Маша пӗр минут шарламасӑр ларнӑ хыҫҫӑн, — пӑх, епле хуралса кайнӑ, — хушса хучӗ вӑл, унӑн кӗпи ҫухинчен тытса.

— Что это ты, Вася, мне свои рубашки не принесешь постирать, — сказала Маша после минутного молчания, — а то, вишь, какая черная, — прибавила она, взяв его за ворот рубашки.

XVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Сан кӗпӳсене чуптунӑ, — сада типме ҫакнисене.

— Рубахи твои целовал, — в саду сушились.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

18. Тӗрӗллӗ кӗпӳсене илсе, вӗсене ҫав кӗлеткесене тӑхӑнтартрӑн, вӗсен умне Манӑн йывӑҫ ҫӑвне тата Манӑн фимиама лартрӑн, 19. Эпӗ сана панӑ ҫӑкӑрӑма, Эпӗ сана тӑрантарса пурӑннӑ тулӑ ҫӑнӑхне, йывӑҫ ҫӑвне тата пыла эсӗ вӗсен умне ырӑ шӑршӑ сарма лартрӑн; чӑнах та пулса иртрӗ ҫакӑ, тет Ҫӳлхуҫа Турӑ.

18. И взяла узорчатые платья твои, и одела их ими, и ставила перед ними елей Мой и фимиам Мой, 19. и хлеб Мой, который Я давал тебе, пшеничную муку, и елей, и мед, которыми Я питал тебя, ты поставляла перед ними в приятное благовоние; и это было, говорит Господь Бог.

Иез 16 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех