Чӑваш чӗлхи корпусӗ

(Тӳррипе каласан, ҫынсем ҫывхарнине кура вӑл маттуррӑн курӑнма хӑтланса сикрӗ те кӗлетки йывӑрӑшӗпе сӗлкӗш ӑшне анса кайрӗ.)

(Сказать по правде, он хотел лихо спрыгнуть с коня, чтобы не упасть в глазах проезжающих, но под тяжестью тела провалился в снежную кашу.)

Хӗр ҫухалнӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сӑнӗ-пичӗ пиҫсе ҫитнӗ ҫырла пек унӑн, куҫӗсем ҫиҫеҫҫӗ кӑна, кӗлетки яштак.

Щеки что спелые ягоды, глаза блестят бесовским огоньком, и вся-то она стройна и гибка, как березка.

Хитре хӗрӗн чап каять // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Куҫӗнче тем мӑкӑлтатнӑ пек туйӑннипе урам еннелле пӑхать те вӑл вӗрлӗк хапхи умӗнче тулта ҫын кӗлетки тӑнине асӑрхать.

Яндул вгляделся в темноту ночи. Нет, не почудилось: у прясельных ворот снаружи маячит темный силуэт.

Кутӑн шалҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Неушлӗ паҫӑрхи хутах?» — шухӑшлать Янтул сӗтел хушшинче чакаланса ларакан этем, кӗлетки ҫине кураймасӑр пӑхса.

«Неужели та самая давешняя бумага?» — думает Яндул, с ненавистью наблюдая за бездельником — помощником дьяка.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ма эсӗ ӗҫлӗ ҫынсене кӗттеретӗн? — ӗрлешет-янӑрашать этем кӗлетки.

— Ты зачем заставляешь ждать занятых людей? — продолжал пытать чиновник,

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пурте ҫунатлӑ ун — кӑмӑлӗ, чунӗ, кӗлетки.

Все у нее были окрыленное — и характер, и душа, и фигура.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пулать те иккен ҫын кӗлетки.

Бывает же такое тело!

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Уйрӑммӑн кӑкӑр мар, хӑлха та мар, пӗтӗм кӗлетки, пӗтӗм аш-чикки ыратнӑ.

Не отдельно грудь или ухо, болело всё тело.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Шахрун тӑрса пӗтӗм кӗлетки йывӑрӑшӗпе ҫыннӑн кӑкри ҫине ларать.

Шахрун, поднявшись, со всего маху опустился лежащему на грудь.

Ҫурҫӗр иртсен // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Аллине пӗҫернӗ хулӑ пек авкаланакан ҫамрӑк хӗр кӗлетки лексен вӑрӑ урсах каять.

Почувствовав в своих руках горячее извивающееся тело девушки, он словно сошел с ума.

Ҫурҫӗр иртсен // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑл пӗр вунҫиччӗ-вунсаккӑрсенче, ҫаврака хура ҫӗлӗкпе, хура сӑхманпа, пысӑк хура ураллӑ; кӗлетки хӗрӗн пӗчӗккӗ те тӑпӑл-тӑпӑл.

На вид ей было лет восемнадцать, одета девушка во все черное: круглую черную шапку, черный кафтан, на ногах — черные онучи; вся такая аккуратная, складная.

Вӑрман халапӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Каҫ ӗнтрӗкӗнче лутрарах хура этем кӗлетки курӑнса кайрӗ.

В сумерках вырисовывалась коренастая фигура незнакомого человека.

Палламан ҫын // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӳрт умӗнче ҫын кӗлетки палӑрать.

Она видит под окном человека.

Ультӳҫ инке // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Салтса пӑхаҫҫӗ — Лӗхтинкка кӗлетки тутӑр татки пекех ҫемҫелсе кайнӑ.

Когда раскатали лубок, увидели, что тело старого вора обмякло, как тряпка, вытянулось.

Шахрун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӗтӗм кӗлетки йывӑрӑшӗпе пуснипе Ухтиван кӑкӑрӗ айӗнчи сӗтел урайне хуҫӑлса аннӑ.

Ухтиван налег грудью на стол, и он прямо на глазах рухнул на пол.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Михапар пӗчӗк кантӑкран тӗттӗмре кӑшт ҫеҫ палӑракан Салакайӑкӑн лутра кӗлетки ҫине тарӑхса пӑхса илчӗ.

Мигабар гневно сверкнул в темноте глазами, презрительно оглядел приземистую фигуру попа.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Алӑк уҫса хупни те, ура сасси те илтӗнменччӗ, пӳрт урайӗ варринче сасартӑк ҫын кӗлетки курӑнса кайрӗ.

И неслышно вырос посреди избы.

«Эпир...» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пупӑн кӗлетки самаях йывӑр та тӑрмашсан-тӑрмашсан ҫирӗппине те авса антарать.

Так что поп, хоть и мал да неуклюж, иного так согнет в дугу — вовек не распрямиться.

Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Унӑн ырхан кӗлетки майӗпен улӑх урлӑ каҫать.

Его худенькая фигурка еще долго маячит в лугах.

Паллӑ мар инкек // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Теприн ҫинче — улӑх курӑкӗ, вӗлле, йывӑҫ кӗлетки…

На другом — луговые травы, ульи, деревья…

Мултиер // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.