Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑвакала (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Юман патака шӗвӗртрӗ те, ун ҫине кӑвакала тирсе, вут ҫине ҫакрӗ.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш сыпӑк // Сергей Юшков. Юшков С. П. Кӗрен кӳлӗсем: повеҫпе калавсем — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 112 с. — 3–73 с.

Тытнӑ кӑвакала вӑл хайсен ӳплине илсе пычӗ.
Куҫарса пулӑш

Кӑвакал амипе чӗпписем Кӑвак Кӑвакала палламарӗҫ, ӑҫтан килнӗ, ҫавӑнта кай, терӗҫ.
Куҫарса пулӑш

Урҫа кӑвакал // Сарра Баранова. Шухӑшлама вӑхӑт пур: калавсем. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1981. — 64 с. — 17–18 с.

Киле ҫитсенех кӑвакала шыв ярса патӑм.
Куҫарса пулӑш

IV // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 47–67 с.

Эпӗ кӑвакала каллех шыв ӗҫтертӗм.
Куҫарса пулӑш

Ленинграда ҫырусем те сайрарах ҫыратӑп, кӑвакала та шӑварма манатӑп.
Куҫарса пулӑш

— Оксана ун чухне пӗтӗмпе те тӑватӑ сӑмах кӑна ҫырса хунӑччӗ: «Кӑвакала кашни кунах шыв ӗҫтер».
Куҫарса пулӑш

— Кӑвакала кӗслепе илӗртме май ҫук ҫав, — кулчӗ Ахтупай.
Куҫарса пулӑш

5. Мӑян ҫулӗ // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Ун чухлӗ кайӑк кӑвакала лайӑх сунарҫӑ лаша ҫитерме кайсан та персе ӳкерет.
Куҫарса пулӑш

14. Вырӑссем тухса кайсан // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Тӗрмери ҫынна саккун тӗлӗшпе канаш пани вӑл шаритленӗ кӑвакала пурӑнма вӗрентнӗ пекех те-ха, ҫапах тепӗр чухне кунта ҫынпа ӗретлӗ калаҫса ларни теме тӑрать, чуна кӑштах уҫӑлтарать, тунсӑха пусарать.
Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хӗрсе пӑшал пенӗ вӑхӑтра эпир хамӑрӑн кимӗ мӗнли ҫинчен мансах кайрӑмӑр, — сасартӑк, Ермолай вӑйлӑн хускалнине пула, (вӑл, персе ӳкернӗ кӑвакала илес тесе, пӗтӗм пӗвӗпе кимӗ хӗрри ҫине выртрӗ), пирӗн кивӗ кимӗ тайӑлса шыв ӑсса илчӗ те, пирӗн телее пулас, ытлашши тарӑн вырӑнтах мар, мухтавлӑн тӗпнелле анса кайрӗ.
В пылу перестрелки мы не обращали внимания на состояние нашего дощаника, — как вдруг, от сильного движения Ермолая (он старался достать убитую птицу и всем телом налег на край), наше ветхое судно наклонилось, зачерпнулось и торжественно пошло ко дну, к счастью, не на глубоком месте.

Льгов // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 59–70 с.

Ҫырла хуҫи чӑннипех кулянса ӳкрӗ, пӗрре тытнӑ кӑвакала халӗ чӑнах та каялла ямалла пулнӑ пек туйӑнчӗ ӑна.
Ягодай пожалел об этом, будто ему уже приходится выпускать пойманную утку.

III сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Пуҫне чучело хурас вырӑнне, кушил тӑхӑнасси ҫинчен, кӑвакала тытсан та ҫав самантрах ирӗке ярасси ҫинчен калаҫрӗҫ.
Вместо чучела он накинет на голову кошелку, а если утку и поймают, то сразу же придется ее отпустить.

Мӗнле тыттӑр вара Дружок кӑвакала?
А как же Дружок будет хватать уток?

— Килти кӑвакала тупасчӗ пирӗн…
— Достать бы нам домашнюю утку и — в пожни.

— Малтан эпӗ сана ҫак кӑвакала парнелесшӗнччӗ, эсӗ мана ху парне сӗнетӗн.
— Я первый хотел дать тебе в подарок вот эту утку, а ты уже предложила мне свой подарок.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хӗрача йӑран ҫине, чечексем хушшине, кӗрсе ларнӑ кӑвакала хӑваласа кӑларчӗ те каланча ҫинелле пӑхрӗ.
Она прогнала утку, усевшуюся среди цветов на грядке, и посмотрела вверх на каланчу.

IV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Ачасем кӑвакала чӗпписем пекех ҫӗлӗксемпе персе тытма хатӗрленнӗччӗ ҫеҫ, эпӗ пырса та ҫитрӗм.
Ребята только было собрались закидать шапками мать и поймать ее, как утят, но тут я подошел.

Ачасемпе кӑвакал чӗппи // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 15–16 с.

Эсӗ кирек мӗнле ама чӗрчуна ил — чӑхха, кӑвакала, е сыснана…
Да ты возьми любую живность женского пола — что курицу, что утку, что свинью…

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кабинета кӗтӗм, унччен те пулмарӗ, чӑхха е кӑвакала читлӗхе хупнӑ пекех, алӑка ҫаклатса лартрӗҫ.
Вошел в кабинет, а тут заперли дверь, словно клетку с курицей или уткой.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика