Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кулӑпа (тĕпĕ: кулӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫакна вӑл ҫав тери лӑпкӑ сӑнпа каларӗ, Гупи вара вӑрттӑн мӑшкӑлава чӑнлӑх вырӑнне йышӑнчӗ те кӑмӑллӑ кулӑпа йӑлкӑшать.

Он произнес это с совершенно спокойным выражением лица, и Гупи, приняв за чистую монету замаскированное оскорбление, расползся в самодовольной улыбке.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Тискерчӗк сӑнӗ кулӑпа витӗнчӗ.

Дикарь улыбнулся.

XI. Вӗлерме хӑтланни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Гент сӑнӗ кулӑпа витӗнчӗ.

Гент улыбнулся.

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫул ҫӳревҫӗ чул капӑрлӑхне йӑл кулӑпа сӗлкӗшшӗн тӗсесе ҫӗрре тишкернӗ авӑкра Гент хушса хучӗ:

Пока путешественник, безотчетно улыбаясь красоте камня, рассматривал кольцо, Гент сказал:

II. Стэнлипе Гент // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Эсир, Молли, маншӑн — хӗрарӑмӑн ҫамрӑк ӗмӗрӗн пирвайхи ҫутӑ йӗрӗ, ҫав ӗмӗре хаваслӑ кулӑпа инкек ытамланӑ, эсир, Дюрок, — хӑюлӑхпа тивӗҫлӗхӗн пирвайхи ҫирӗп йӗрӗ!

Вы, Молли, для меня — первая светлая черта женской юности, увенчанная смехом и горем, вы, Дюрок, — первая твердая черта мужества и достоинства!

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Хаваслӑ-и вӑл е кулянать-и — ӑнланма йывӑр, унӑн чӗрӗ-курӑмлӑ пичӗ самантлӑх йӑл кулӑпа ҫиҫкелет, унтан кӗтмен ҫӗртен саланкӑрланать, кӗскен — кӗретӗнех тунсӑхлӑ.

— Веселой или грустной? — трудно было понять, так тосковало, мгновенно освещаясь улыбкой или становясь внезапно рассеянным, ее подвижное лицо.

XIX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Молли ҫав тери хумханчӑк, канӑҫсӑр, анчах эпӗ кӗрсен ҫепӗҫ кулӑпа витӗнчӗ.

Молли была очень нервна, но улыбалась, когда я вошел.

XIX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӑл мана тимлӗн, йӑл кулӑпа тата кӑсӑклӑхпа сӑнать.

Она смотрела на меня внимательно с улыбкой и интересом.

XVIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Мыскараҫӑ! — тилӗрӳпе те кулӑпа каласа хучӗ Дигэ.

— Комедиант! — бросила Дигэ с гневом и смехом.

XVIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Вӑл сивӗннӗ кулӑпа темӗн уйланать, анчах ҫавӑнтах вӗттӗн чӗтренчӗ.

 — Он задумался с остывшей улыбкой, но тотчас встрепенулся.

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Дюрок та ав сисӗни-сисӗнми кулӑпа чалӑшса пуҫне суллакалать.

Даже Дюрок, нервно усмехнувшись, покачал головой.

XIV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӑл пысӑк кӑвак куҫӗсемпе малалла тӳп-тӳррӗн тинкернӗ, шупка-кӗрен пичӗ мӑн кӑмӑллӑ кулӑпа ҫиҫет, курӑни-курӑнми хура мӑйӑхлӑ.

Он смотрел перед собой большими голубыми глазами, с самодовольной улыбкой на розовом лице, оттененном черными усиками.

XIV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Паян эпир, тен, йӑл кулӑпа та пулин пехлетекен мӑн Сандисемпе те паллашӑпӑр.

Может быть, мы увидим сегодня взрослых Санди, пыхтящих, по крайней мере, с улыбкой.

XIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӑл кулӑпа ҫиҫсе, пуҫне сӗлте-сӗлте, чарӑнми калаҫа-калаҫа килет.

Она шла с улыбкой, кивая и тараторя.

XIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпӗ кулӑпа ҫиҫсе, ирӗлсе ларатӑп.

Я сидел, тая и улыбаясь.

XIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Унтан ман ҫине саланкӑрлӑн тинкерсе йӑл кулӑпа хушса хучӗ.

Потом, рассеянно поглядев на меня, прибавил с улыбкой:

XIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Алӑ тыту ку енчен те, тепӗр енчен те кӑмӑллӑ кулӑпа ҫирӗпленчӗ.

Рукопожатие сопровождалось твердыми улыбками с той и другой стороны.

XII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Куҫӗсем хӗр ҫинелле ҫивӗч кулӑпа тӗмсӗлнӗ.

Его глаза с острой улыбкой были обращены к девушке.

X // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Молли — эпӗ, — терӗ вӑл шанмасӑртарах, анчах чарӑнми кулӑпа ҫиҫсе, — тӳрех пӗтӗмпех калӑр, мӗншӗн тесен эпӗ шутсӑр хумханатӑп, чӑн та, ҫакна манӑн сӑнӑмран нихӑҫан та асӑрхаймастӑн.

— Молли — это я, — сказала она недоверчиво, но неудержимо улыбаясь, — скажите все сразу, потому что я очень волнуюсь, хотя по моему лицу этого никогда не заметят.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпӗ ҫапларах шухӑшланӑччӗ ҫеҫ — Дюрок сӑнӗ тӳлек ӑшӑ кулӑпа витӗнчӗ, куҫӗсем — хупӑ, унтан аллине кӑштах ҫӗклерӗ те каллех чарӑнчӗ.

Дюрок медленно улыбнулся, не открывая глаз, потом остановился вторично с немного приподнятой рукой.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех