Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пит-куҫӗнче хутран-хутран Ҫиҫет шевле пек вӑрттӑн кулӑ.

Куҫарса пулӑш

XIX // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ҫынсемшӗн кулӑ, Сехрешӗн савӑнӑҫ: паян ирхине Марине ачисемпе ун ҫуртне пурӑнма куҫрӗ, тек вӑл Сехрепе пурӑнса пӗтерейӗп-ши тесе иккӗленмест.

Куҫарса пулӑш

XXXII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Левентей сӑмаха кулӑ ҫине ҫеҫ пӑрса яма пӑхрӗ:

Куҫарса пулӑш

XXV // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Кунта ӗнтӗ ҫамрӑксем ытларах юлнӑ, ҫавӑнпа кашни утӑмра кулӑ та шӳтлӗ сӑмах янрать.

Куҫарса пулӑш

IX // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Ӗнтӗ унта халь юрӑ та, ҫава сасси те, савӑнаҫлӑ кулӑ та илтӗнмест.

Куҫарса пулӑш

ХХIV // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— Ӗҫрен кӑларнӑ конюха кам пытӑр ӗнтӗ халь? — кулма пӑхрӗ Сехре, анчах кулӑ тухмарӗ.

Куҫарса пулӑш

XIII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Хӗр каччӑ пичӗ ҫинче ҫак минутра нимле кулӑ та курмарӗ.

Куҫарса пулӑш

X // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Ун сассинче пытанса тӑракан вӑрттӑн кулӑ янӑрарӗ.

Куҫарса пулӑш

IX // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Куҫӗсем вутла ҫунса тӑраҫҫӗ, вӗсенче яланах кулӑ, савӑнӑҫ, йӗкӗлтӳ тата шухӑлӑх палӑрса тӑрать.

Куҫарса пулӑш

9. Купӑс ӑсти Ятламас // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ку кӑсӑяна курсан Эрнепи чунӗ кӑшт ҫемҫелнӗ пек пулчӗ, ун тути ҫинче ҫак ҫулталӑк хушшинче пӗрремӗш хут кулӑ пекки палӑрчӗ.

Куҫарса пулӑш

6. Читлӗхри кӑсӑя // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ҫавӑнпа ҫав пӗчӗк хӗрарӑмӑн хӗрӳллӗ сӑмахӗсене илтсен, гимназист пичӗсем тӑрӑх йӑл кулӑ чупса иртрӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Тавах, — ӑшӑ кулӑ вылярӗ Эльгеев сӑн-питӗнче.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Никамӑн юратнӑ ҫынни те, арӑмӗ те ан пул; кулӑ пирки ман, — тӗссенче пурӑнма пӳрмен ҫынсем ҫапла пурӑнаҫҫӗ!».

Не будь ни возлюбленной, ни женой; забудь о смехе, так живут другие, которым не дано жить в цвете!»

ХХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ева тарӑхупа тилӗрӳ, тен, кӳрентерӳ кӗтнӗччӗ, анчах вӑл пач кӗтмен кулӑ унра хӑй маларах хистесе ыйтнӑ чухнехи сивӗ ҫилӗлӗхе тавӑрчӗ.

Ева ожидала возмущения, гнева, может быть, оскорбления, но этот неожиданный смех вернул ей холодную вспыльчивость, с какой она высказала свое требование.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Тепӗр ҫыранра шӑмпӑлтатупа кулӑ илтӗнеҫҫӗ, анчах хысаксене пула никам та курӑнмасть.

На том берегу слышались плеск и смех, но из-за скал не было никого видно.

XIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Вӑл ҫакна арҫынсен сӑнӗнчи кулӑ сӗмӗпе, кӗске вӑхӑтлӑх ӑнсӑрт шӑплӑхпа ӑнланать.

Она сама чувствовала это по оттенку в улыбке мужчин, по тону краткого молчания, наступившего как бы случайно.

X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Унӑн тутине суя йӑл кулӑ евӗр намӑс ункӑларӗ, анчах ҫак самантра киревсӗрлӗхшӗн аван марланса, хӑйӗнчен йӗрӗнсе хушса хучӗ:

Стыд свел ее губы в подобие фальшивой улыбки, но, стыдясь и презирая себя за подлость в эту минуту, она повторила:

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Вара тинех, кӗтмен ҫӗртен, суя кӑмӑл вылявӗпе, — ҫакӑншӑн хӑй те кӑштах намӑсланать, — Моргиана хыттӑн ахӑлтатса кулма тытӑнчӗ; хӑйне хистесех ҫуратнӑ кая юлнӑ кулӑ ӑна нӗрсӗрлетет.

Тогда, из внезапной, фальшивой прихоти, которой устыдилась сама, Моргиана громко захохотала, и этот запоздалый смех по приказу сделал ее отвратительной.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Аллисене вӗҫертрӗ те — сӑнӗнче никамӑннипе танлашни кулӑ ҫиҫме пуҫларӗ, унтан Дэзи хӑй мӗн курса ҫӳренипе паллаштарма пикенчӗ.

Отняв руки от лица, на котором заиграла ее неподражаемая улыбка, Дэзи поведала свои приключения.

XXX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Шлюпкӑсенчен гитарӑсен тӗнкӗлтетӗвӗ илтӗнет; пур енче те кулӑ, кӑшкӑрашу.

С шлюпок звенели гитары; были слышны смех и крики.

XXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.