Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тепӗр кунне, ирпе, эпӗ больница палатинче, аҫа ҫури койки ҫинче лараттӑм; вӑл койкинчен вӑрӑмрах та, унӑн анса кайнӑ кӑвак носки тӑхӑннӑ урисем койка пуҫӗнчи хулӑсем витӗр курӑнса тӑратчӗҫ.

На другой день, утром, я сидел в больничной палате, на койке вотчима; он был длиннее койки, и ноги его, в серых, сбившихся носках, торчали сквозь прутья спинки.

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Унӑн койки ытти хуть те хӑш разведчикӑн койкинчен ҫакӑнпа ҫеҫ уйӑрӑлса тӑнӑ: ун ҫинче халӗ ҫеҫ якатнӑ таса пит тӑхӑнтартнӑ минтер выртнӑ.

Койка его отличалась от койки любого разведчика лишь тем, что на ней была подушка в свежей, только что выглаженной наволочке.

19 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948