Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

карӑнтарса (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Учитель тарӑхнипе кӑвакарсах каять, сӑмси ҫине уртнӑ пенсни тухса ӳкет те, шнурокне карӑнтарса, ҫӗрелле уртӑнать.

Учитель побагровел, пенсне упало с носа, повисло на шнурке.

Юлташ пул // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Аллисемпе вӑл тилхепене хытӑ карӑнтарса тытнӑ.

В руках он держал туго натянутые вожжи.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тӗрӗссипе дивизие мар, дивизи унччен кӑшт маларах тӑнӑ готикӑллӑ тӗксӗм шпилӗсене карӑнтарса тӑракан хулана ҫитрӗҫ.

Собственно, не в дивизию, а в тот городок с темными готическими шпилями, где она стояла накануне.

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Унӑн пит-ҫӑмартийӗсем тирне шӑмӑсем карӑнтарса тӑмаллах тарӑн путса кӗнӗ.

Щеки у него глубоко запали, так что кости натянули кожу.

XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫӗртен кӑкарса хунӑ пӑявне карӑнтарса, планер хуллен ҫӳлелле ҫӗкленнӗ.

Он поднимался, медленно натягивая веревку, которая соединяла его с землей.

13. Кайӑк ҫуначӗсене сарать // Ярукка Сантри. Чарнлей, М. Райтсем: (Вильбурпа Орвиль) / А. И. Ярлыкин куҫарнӑ; ред. Н. Васянка. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 110 с.

Танкер хӑйӗн аякӗсене пӗрре пӗрӗнтерсе, тепре карӑнтарса ярса, хӑйӗн хӑвӑл ӑшне сывлӑш пухса сывланӑннах туйӑнать.

Казалось, что танкер дышит, раздувая и опуская бока, набирая воздух в пустое свое нутро.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫамкипе пичӗ урлӑ каҫакан суран ҫӗвӗкӗ юнпа кӗвелсе хӗрелнӗ; хытӑ карӑнтарса ҫыхнӑ кӑкӑрӗ, сывлӑша йывӑррӑн хӑрӑлтатса ҫӑтнӑ май, утияла силлентерет.

Пересекая лоб и щеку, багровел запекшийся кровью шрам, туго перевязанная грудь качала одеяло, с хрипом и клокотаньем вбирая воздух.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Якова ҫаксем пурте аван мар пек, кӑштах кулӑшларах та пек туйӑнчӗ, анчах Полина пурӑнакан тӑкӑрлӑкалла пӑрӑнса кӗрсен, вӑл Полина пытарма каякансене хирӗҫ хӑвӑрт утса килнине курчӗ; вӑл шурӑ платьепе, ҫутӑ-кӗрен зонтик айӗнче пырса, хӑйӗн мӑкӑрӑлчӑк, хыттӑн карӑнтарса лартнӑ кӑкӑрӗ ҫине васкавлӑн хӗрес хыврӗ.

Всё это показалось Якову неприличным, даже несколько смешным, но когда свернули в переулок, где жила Полина, он увидал её быстро шагающей встречу похоронам, она шла в белом платье, под розовым зонтиком, и торопливо крестила выпуклую, туго обтянутую грудь.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Тетӗшне простыньпе витсе вырттарнӑ, унӑн пуҫӗ ҫинче янахне ҫыхса лартнӑ тутӑр вӗҫӗн тӗвви мӑйрака пек мӑкӑрӑлса тӑнӑ, урисен пуҫ пӳрнисем простыне ҫурса кӑларасшӑн пулнӑ пекех карӑнтарса тӑнӑ.

Дядя лежал накрытый простынёю, на голове его торчал рогами узел платка, которым была подвязана челюсть, большие пальцы ног так туго натянули простыню, точно пытались прорвать её.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Фронтран ҫыру килнӗ килсем патне Петр Тихонович ватӑ начар лашине, вӑл хаклӑ ӑратлӑ Орлов рысакӗ пулнӑ пек, тилхеписене карӑнтарса тытса, чуптарса пырса тӑратать.

К домам, в которые у него есть письма с фронта, Петр Тихонович подъезжает рысью и вожжи натягивает так, как будто его старая кляча орловский рысак дорогих кровей.

Петр Тихонович килтен киле ҫӳрет // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Сӗтел-пукан таврашӗ ытах та ҫӑмӑл тунӑскер пулнӑ: кровать вырӑнне — лаша тирӗ ҫыхса карӑнтарса хунӑ сапан пекки ларнӑ, килте тунӑ икӗ пукан тата юкка йывӑҫ курпылӗсем ҫапса тукаласа янӑ ахаль сӗтел ларнӑ, — мӗнпур сӗтел-пукан таврашӗ те ҫавӑ ҫеҫ пулнӑ.

Мебель была чрезвычайно примитивна: кровать — козлы, обтянутые лошадиной шкурой, два самодельных стула и простой стол, сколоченный из горбылей юккового дерева, — вот и вся обстановка.

V сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӗрача ҫип тӗркине аллисемпе карӑнтарса тытрӗ.

На руках у девочки растянут моток ниток.

Ҫип вӗҫӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Халӗ ӗнтӗ, парӑссене ҫӳлелле ҫӗклекен каната — фала — майлаштарса, аялти парӑссен ҫил енчи кӗтессине туртса тӑракан галса карӑнтарса ҫыхса хума та юрать.

Теперь достаточно было подобрать фал и выбрать галс, а затем закрепить их.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Генка чӗлпӗре хытӑрах карӑнтарса тытать те сарлака ҫул ҫине тухса тӑрать — паттӑр командир ҫулпа иртсе каймасть-и унта, чаплӑ лаша пар-ха тесе ыйтмасть-и?

Натянет поводья Генка, встанет на широкой белой дороге и ждет — не проедет ли мимо лихой командир, не попросит ли у него боевого коня.

24 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мазин хӑйӗн кутамккине Петька ҫине ывӑтрӗ те кантрисене карӑнтарса кӑшкӑрчӗ:

Мазин набросил на Петьку свой вещевой мешок и, натягивая ремни, кричал:

6 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Утламӑш паттӑрӗ, ҫав самантра пӗтӗм вӑйне карӑнтарса Касиме хӑй ҫӗклесе илчӗ те пуҫхӗрлӗ тытрӗ.

Утламышский богатырь собрал воедино все свои силы и, подняв Касима, опустил вниз головой.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫапла ҫӳрени Имете те килӗшмерӗ, вӑл, алӑ шӑнӑресене карӑнтарса, тутара хуллен ҫеҫ ҫӗклесе илчӗ, пӑрахма ҫапах та май килмерӗ.

Имету, видимо, надоело это топтание на месте, и он, напружинив мышцы, взвалил татарина на себя, но сбросить его наземь ему не удалось.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Площадкӑна резинӑран тунӑ вӑрӑм шланг майлаштарса карӑнтарса хунӑ, — кун пек шлангсемпе вара дворниксем урамсене шыв сирпӗткелеҫҫӗ-ха, — ҫавӑн пек шланг карӑнтарса хунӑ:

Протянули на площадку длинный резиновый шланг, каким дворники поливают улицы:

Шыва кӗни // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Вӑл хӑйӗн парусӗсене карӑнтарса, юханшыв тӑрӑх хӑвӑрттӑн малалла шунӑ.

Он под парусами, спускался вниз по реке.

Таманго // Василий Алагер. Мериме Проспер. Таманго: [калав] — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с. — 6–24 с.

— Эсир ман пата килни питӗ лайӑх, — вӑл Юрие чӗн пиҫиххийӗнчен тытрӗ те, хытӑ карӑнтарса, ҫыхман-и тесе тӗрӗсленӗ пек, турткаласа илчӗ.

 — Вот хорошо, что вы до меня прибыли, — она взяла Юрия за кожаный пояс и подергивала, точно проверяя, не туго ли затянут.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех