Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Культурӑллӑ карчӑкчӗ ӗнтӗ: вӑтӑр ҫул ытла шкулта ӗҫленӗ.

Куҫарса пулӑш

Кӑшланӑ ҫӗр // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 3–15 с.

Хӑй вӑл, утмӑлалла ҫывхарнӑ пулин те, самаях ҫирӗнчӗ, тӑн-тӑн карчӑкчӗ.

Куҫарса пулӑш

Кӑшланӑ ҫӗр // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 3–15 с.

Ҫапах та… лайӑх карчӑкчӗ.

Однако… славная была бабуся.

XIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ун чухне Кулян амӑшӗ те чӗрехчӗ-ха, ывӑлӗ пек мар хаяр карчӑкчӗ, мур илесшӗ.

Тогда еще свекровь будущая жива-здорова была, а уж вредная да злющая старуха — просто страсть! Не то что Мигулай…

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Эмилия Генриховна — лӑпкӑ карчӑкчӗ, нимӗҫчӗ, пиллӗкмӗш хваттерте пурӑнатчӗ, шан ӑна, ав, мӗн хӑтланнӑ вӑл — кил-ҫурт кӗнекисене шӑхӑртнӑ!

Эмилия Генриховна — тихая старушка немка из пятой квартиры, и вдруг — похищение домовых книг.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.