Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пуҫ ҫийӗнче кайӑк хур картиллӗ, ҫӑлтӑрлӑ тӳпе.

Куҫарса пулӑш

VII // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 19–41 с.

Лашасене черетлен пӑхрӗҫ, эрешмен картиллӗ сивӗ арпалӑхра ҫума-ҫум ҫыпҫӑнса ҫывӑрчӗҫ, утрав ҫинче ҫурри выҫӑ ирттернӗ пӗтӗм кунсемшӗн те кӳпӗниччен тенӗ пекех ҫисе ӗҫрӗҫ.

У лошадей дневали по очереди, спали вповалку в прохладном, затянутом паутиной мякиннике и отъедались вволю за все полуголодные дни, проведенные на острове.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӗлетре халӗ кӑна ҫапнӑ ҫӗнӗ тырӑ шӑрши, шӑши тирӗс шӑрши тата пурӑнман эрешмен картиллӗ пӳлӗмри пек йывӑр шӑршӑ тӑрать.

В амбаре пахло свежеобмолоченным хлебом, мышиным пометом и кислым, застоявшимся, паутинным запахом нежилого помещения.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Чул ещӗкре, лутра та йывӑр, хӑрӑмлӑ та эрешмен картиллӗ мачча айӗнче пурӑнма тӑвӑрччӗ пире, пӑчӑччӗ Пӑнтӑхса, пылчӑкпа вараланса пӗтнӗ стенасен ӑшӗнче асапчӗ, йывӑрччӗ пире…

Нам было душно и тесно жить в каменной коробке под низким и тяжелым потолком, покрытым копотью и паутиной. Нам было тяжело и тошно в толстых стенах, разрисованных пятнами грязи и плесени…

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.