Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

калаҫӑвӗ (тĕпĕ: калаҫу) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унта надзирательсен калаҫӑвӗ хуллен илтӗнет.

Оттуда доносился негромкий разговор надзирателей.

XIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вӑл ниҫта та каяймасть, иртен-ҫӳренӗн шавлӑ калаҫӑвӗ хушшинче нимӗн те тӑваймасть, кӑмӑлӗ те ҫук.

Ему некуда было уйти, нечего было делать среди громкого разговора прохожих.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Кишлот калаҫӑвӗ ахаль чухнехилле мар е унӑн ҫапла калаҫас килмерӗ-ши.

Кишлот не мог или не хотел взять простой тон.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Унӑн калаҫӑвӗ юрӑ пек ҫепӗҫҫӗн те айваннӑн юхать.

Его речь текла плавно и наивно, как песня.

Ҫапкаланчӑкпа тӗрме пуҫлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 132–135 с.

Вӗсен калаҫӑвӗ ҫаратусен сивлек тӗнчине куҫрӗ; унтан Шамполион урама тухрӗ.

Их разговор перешел в мрачную область хищений; затем Шамполион вышел.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Шывӑн ҫемҫе тӗпӗ, ачашшӑн сӗртӗнекен, ҫӑмӑллӑн уҫӑлса ҫул паракан ӳсен-тӑран, юхӑм шампӑртатни, ҫил шавӗ, ҫыран хӗрринчи чечексен техӗмӗ, ӑнтӑлса таҫта васкакан пулӑсен кӑмӑллӑ калаҫӑвӗ тата ытти нумай-нумай сасӑ, халиччен илтменскерсем, Йӑр-йӑр чӗрине тӗпчемен-курман ытараймилӗхпе тултарса лартрӗҫ.

Мягкое дно, гибкие, послушные толчкам водяные растения, плеск струи, шум ветра, запах береговых цветов, бодрые голоса стремительных рыб и еще множество разных звуков, никогда не слыханных, наполнили сердце Струи неизведанным восхищением.

Йӑр-йӑр // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 10–14 с.

Петӗр «калаҫӑвӗ» йӗркеллех иртмест пулас…

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ашшӗпе хӗрӗн калаҫӑвӗ ӑна хаваслантарса ячӗ, лайӑх табак шӑрши вара хӑйне те лекессе шантарчӗ.

Разговор отца с дочерью привел его в веселое настроение, а запах хорошего табаку настроил добычливо.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Савнисен хирӗҫӗвӗ ячӗшӗн ҫеҫ пулнӑран вӗсен калаҫӑвӗ ыттисене култарчӗ.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Анчах пӗр районта ҫуралса ӳснӗ Аля чӗри ун юлташне, Юрӑна, суйласа илчӗ, кану кунӗсене автобуспа пӗрле таврӑннӑ чухне те мӗнпур калаҫӑвӗ Юра ҫинченччӗ.

Куҫарса пулӑш

Саша // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Ватӑсем хӑйсем сӗтел хушшинче шӑкӑл-шӑкӑл калаҫса ларчӗҫ, ҫамрӑксен — хӑйсен калаҫӑвӗ.

Куҫарса пулӑш

Аля. Алевтина // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Лидӑпа Сашӑн калаҫӑвӗ ҫаплах чарӑнмарӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Вӗсен калаҫӑвӗ мана Англире йытӑсемпе ӗнесем е гуигнгнмсен ҫӗршывӗнче ехусен калаҫма пултарасси пекех тӗлӗнтерсе ячӗ.

Это было для меня так же чудовищно, как если бы в Англии заговорила собака или корова или в стране гуигнгнмов — еху.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Матроссем калаҫма тытӑнсан, вӗсен калаҫӑвӗ мана хам ӗмӗрне илтме пултарайман калаҫу пек туйӑнса кайрӗ.

Когда они заговорили, мне показалось, что я никогда не слышал и не видел ничего более противоестественного.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Ҫапах та хам пата пыракансен калаҫӑвӗ мана питех интереслентерместчӗ.

Однако мои беседы с посетителями не представляли интереса.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Мана вӑл хӑйӗн калаҫӑвӗ мӗне пӗлтерни ҫинчен ӑнлантарса пачӗ.

Сущность его рассказа сводилась к следующему.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Вӗсен калаҫӑвӗ пӗчӗк ресторанта вӗҫленнӗ.

Их беседа закончилась в ресторанчике.

«Агентсем» тата «спекулянтсем» // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Калаҫӑвӗ уҫӑмлӑ та туйӑмлӑ.

Разговаривает ясно и с чувством.

Ҫӗр те пӗр ҫулти Семига аппа // Шӑмӑршӑ хыпарӗ. «Шӑмӑршӑ хыпарӗ», 2021.08.27, http://shemursha-vesti.ru/linenew.php?id=885&text=news-publikacii

Анчах Алексей Михайловичӑн Лёньӑна кӑмӑллакан чӑн-чӑн туйӑмӗ ерипен юхса пыракан арҫын калаҫӑвӗ хыҫне пытанать; Лёньӑна вара ҫак калаҫу малалла тӑсӑлни ним тума та кирлӗ мар, ҫавӑнпа вӑл, хавасланса: — Акӑ, Анна Николаевна та! — тесе хурать.

Но истинная глубина отношений Алексея Михайловича к нему скрыта за неторопливостью мужского разговора, а разговор этот Леньке поддерживать, в общем, ни к чему, поэтому он говорит обрадованно: — Вон и Анна Николаевна.

Иккӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Унӑн хӑрушӑ тискер сассинчен хӑрами пулать хӗр, тинех вара вӗсен ачашлӑ калаҫӑвӗ вӗҫӗ-хӗррисӗр шӑранма тытӑнать.

И не пугается она его голоса дикого и страшного, и пойдут у них речи ласковые, что конца им нет.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех