Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кайнӑскер (тĕпĕ: кай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Яхуте, ҫул ҫинче йӑлтах халтан кайнӑскер, лаша ҫинчен аннӑ хыҫҫӑн турех ҫывӑрма выртнӑччӗ, ӑна ирӗксӗр апат ҫиме тӑратрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

15. Инҫе ҫул // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Карамыш, хӑйӗн патне ҫакӑн чухлӗ хӑна килнӗшӗн савӑнса кайнӑскер, хан ячӗпе чаплӑ сӑй пачӗ.

Куҫарса пулӑш

13. Сӗрен хыҫҫӑн // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ун чӗринче савӑнӑҫ ӳснӗҫем ӳссе пычӗ, вара, ҫак ҫурхи илемпе хӑпартланса кайнӑскер, Ахтупай сӗркӗчне хыттӑн кӑна аялалла туртрӗ.

Куҫарса пулӑш

10. Чӗре суранӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Урасмет, хӗрсе кайнӑскер, мӑрса ҫумнерех куҫса ларчӗ, ӑна пӑшӑлтатса калама пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

8. Чалӑмри тус // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Альтук инке кӳршӗре халап ҫапнӑ хыҫҫӑн киле таврӑннӑ тӗле Эрнепи, ывӑнса халтан кайнӑскер, путмар ҫинче тутлӑ ыйхӑпа ҫывӑратчӗ.

Куҫарса пулӑш

6. Читлӗхри кӑсӑя // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Карамыш ашшӗ, Магмет-Эминь вӑхӑтӗнче Хусанта чаплӑ мӑрса шутланнӑскер тата ывӑлӗ Чалӑмран ярса тӑракан япаласене сутса пуйса кайнӑскер, Шигалей хана ӗнтӗ темиҫе хутчен те курма ӗлкӗрнӗ, хӑй те ун патӗнче йышӑнура пулнӑ.

Куҫарса пулӑш

4. Ҫӗнӗ хан // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ывӑлӗ тата, Михали, виҫҫӗмӗш хут Питӗре кайнӑскер, пӗр хыпар та пӗлтермест.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Хӑрав, — анчах чӑн-чӑнни мар, савӑнӑҫ хӑравӗ, ҫӑлӑнас килменлӗхпе хутӑшса кайнӑскер, тата, ахӑртнех, айван кулӑллӑскер, — мана кӑшкӑрма чӑрмантарать.

Испуг, — но не настоящий, а испуг радости, смешанный с нежеланием освободиться и, должно быть, с глупой улыбкой, помешал мне воскликнуть.

XXXV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Илемпи, тӗлӗнтермӗше пула калама ҫук савӑнса кайнӑскер, ташша яманни кӑна.

Куҫарса пулӑш

III // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Вӑл урисене пӗрлештернӗ, аллисемпе сӗвенсе — ҫӗкленсе-хӑпартланса кайнӑскер — унталла-кунталла шӑвать.

Она сидела, подобрав ноги, и, упираясь руками в палубу, ползала от возбуждения взад-вперед.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Шкипер, манӑн историпе кӑсӑклансах кайнӑскер, кӗленчене чӗр куҫҫисен хушшине лартнӑ; Дези вискине Прокторӑн саланкӑрлӑ аллинчен вӗҫертрӗ те шӑвӑҫ савӑта ҫурри чухлӗ ячӗ, шыв хушрӗ.

Она взяла из рассеянной руки Проктора бутылку, которую, в увлечении всей этой историей, шкипер держал между колен, и налила половину жестяной кружки, долив водой.

XVIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Хӗрӗн кӑкӑр ҫыххи салтӑннӑ, кӗпи хул пуҫҫинчен шуса аннӑ, вӑл, чӑннипех тӑнран кайнӑскер, ӳсӗрскер, куҫӗсене хупнӑ, чӗтре-чӗтре ӗсӗклет; вӗҫерӗнме хӑтланса хӗр Синкрайт ҫине ӳкрӗпе пӗрех, Синкрайт мана курсан чӳклӗх хӗрӗн тепӗр аллине вӗҫертрӗ.

Ее лиф был расстегнут, платье сползло с плеч, и, совершенно ошалев, пьяная, с закрытыми глазами, она судорожно рыдала; пытаясь вырваться, она едва не падала на Синкрайта, который, увидев меня, выпустил другую руку жертвы.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Урса кайнӑскер — ӑна шӑтарасла тӗсетӗп, анчах хамӑн тӗлӗнӗве нимӗнпе те систерместӗп.

Взбешенный, я пристально всмотрелся в него, но не выдал ничем своего удивления.

IX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Хӑпартлансах кайнӑскер — Гент хӑйӗн юратнӑ ӗмӗчӗ пирки чылайччен калаҫрӗ, материкрен материке куҫрӗ, Кӑнтӑр полюсран Ҫурҫӗр полюса, сахал тӗпченӗ Полинезие, Австралин европейсемшӗн паллӑ мар варрине, сӑрт-туллӑ вӑрттӑн Тибета, питӗрӗнсе ларнӑ Японие ҫул ҫӳремелли схемӑсем кӑлара-кӑлара тӑратрӗ; вӑл никам та тӗпчемен тинӗссем, вулкансем, шыв сиккисемпе ханкӑрсем пирки калать, ӑна итленӗ май Ливингстон Гентпа пӗрле тӗнчен аслӑ та пӗчӗк вӑрттӑнлӑхӗсен хушшинче ӑнтӑлса ҫӳрет.

Увлеченный Гент долго говорил о своей любимой мечте, переходя от материка к материку. Он набросал схему путешествий к Южному и Северному полюсам, в малоизвестную Полинезию, в центр Австралии, неизвестный европейцам1, в таинственный горный Тибет, замурованную Японию2, он говорил о неисследованных морях, вулканах, водопадах и пещерах, и, слушая его, Ливингстон носился вместе с ним среди великих и малых загадок мира.

XVI. Аслӑ ӗмӗт // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ӗҫ акӑ мӗнре: паллӑ ҫул ҫӳревҫӗ, Давид Ливингстон тухтӑр, Тӗп Африкӑна 1866 ҫулта тухса кайнӑскер, 1869 ҫултанпа вилнӗ шутланать е вӑл ҫав тери кӑткӑс лару-тӑрӑва лекнӗ, — ӑна, эппин, халех пулӑшу кирлӗ.

Дело заключалось в том, что знаменитый путешественник, доктор Давид Ливингстон, уехавший в Центральную Африку в 1866 году, с 1869 года считался погибшим или же находившимся в безвыходном положении, требующим неотложной помощи.

I. Стэнли Африка ӑшнелле каять // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Тинг нимӗн те ӑнланмасть; ҫухалса кайнӑскер, сехре хӑппи аптӑратнӑран кӑшкӑрма хатӗрскер, — урисем тӑруках чӗтреме пуҫларӗҫ, анчах вӑл темӗнле тӑрӑшсан та чӗтревне чараймасть.

Тинг не понимал ничего; растерянный, готовый закричать от ужаса, Тинг тщетно пытался удержать внезапную дрожь ног.

VI. Тинг Блюма хӑваласа ҫитет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Леш тӗнчене кайнӑскер аллипе сулкалашса гримпа тӑнине, юрланине уҫӑмлӑнах курчӗ те Бевенер — ӑна тӗлӗнмеллерех хумхану ҫавӑрса ытамларӗ.

Он ясно увидел покойного в гриме, потрясающего рукой, поющего — и странное волнение овладело им.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 363–369 с.

— Вулӑп хӑҫан та пулин, — терӗ Седир сӳрӗккӗн — вӑйран кайнӑскер, ӗшеннӗскер.

— Как-нибудь прочитаю, — вяло сказал он, обессиленный и уставший.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Анчах Жиль, ҫемҫелсе кайнӑскер, чи кирлине каласа кӑтартрӗ.

Однако, настроенный благодушно, Жиль рассказал главное.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Сарайӗнче ҫутӑ курсан асӑрхануллӑрах Брелок кӑштах аптӑрарӗ, анчах Линза, ҫынна пусахлассипе тилӗрсех кайнӑскер, юлташне малалла хаяррӑн сӗтӗрет:

Увидав свет в сарае, более осторожный Брелок замялся, но Линза, распаленный насилием, злобно потащил его вперед:

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 305–313 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех