Шырав
Шырав ĕçĕ:
Верук та нумай кӗттермерӗ, кӗҫех салтак патне куҫҫульпе йӗпеннӗрен чернилӗ сарӑла-сарӑла кайнӑ ҫыру килчӗ.
Портсигар // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 35–41 с.
Пӗр енчен ӑна хӑй ҫапла шухӑшлани ҫӳҫентерсе илчӗ, тепӗр енчен вӑл сӑран аттине шыв кӗнипе ури йӗпеннӗрен ҫӳҫенчӗ.Содрогаясь частью от этой мысли, частью оттого, что вода прошла ему сквозь сапоги и мочила ноги.
10 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.
Тен, ку иртнӗ каҫ йӗпеннӗрен пулӗ?
Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
«Куҫкӗски ҫинче манӑн ҫӳҫ яланах тӗксӗмрех туйӑнать… те вӑл йӗпеннӗрен ҫавӑн пек…«В зеркале мой чуб всегда кажется темнее… или это оттого, что он мокрый…
III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
- 1