Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Унтан вӑл арки вӗҫӗнче ситрелчӗк яраписем ҫакӑнса тӑракан, сӑранланса хытнӑ та тӑсӑлса вӑрӑмланнӑ йӑлӑсемлӗ хӑйӗн чӗркуҫҫи таран касса кӗскетнӗ, — ӑна та пылчӑка пулах, — шинелӗ ҫине пӑхса илчӗ те ассӑн хашлатрӗ.

Потом он посмотрел на свою шинель, обрезанную, тоже ради грязи, по колени, с висящей внизу бахромой, с засаленными и растянутыми петлями, и вздохнул.

II // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.