Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑлкӑшса (тĕпĕ: йӑлкӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл кичеммӗн йӑлкӑшса илчӗ те шӑпланчӗ.

Она горько усмехнулась и промолчала.

III // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пире паратӑн-и вӗсене е ҫакӑнтах… — йӑлкӑшса илчӗ Сяо Сян.

Отдашь их нам или как… — улыбнулся Сяо Сян.

XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ӑна тӗл пулсан кӑмӑллӑн йӑлкӑшса илекен ҫынсем халӗ унран айккинелле пӑрӑнма пуҫларӗҫ.

Ему не улыбались больше, а завидев издали, старались свернуть в сторону.

X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Шӑтӑкра пулӑсем йӑлкӑшса, асамат кӗперӗ пек ҫуталаҫҫӗ, ҫавӑнпа та халех чупса ҫитсе, ҫав йӑлтӑртатакан чӗрӗ япаласене алӑпа тытса пӑхас килет, куҫ улталаманнине ӗненес килет.

А рыба, которая извивалась в яме, как будто там свернулась и трепетала радуга, вселяла желание сбежать туда с берега и дотронуться до этих живых сияний, чтобы убедиться, что это не обман зрения.

Хаваслӑ шӳт // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Ҫав тери пысӑк кустӑрмаллӑ экипажсене чечек ҫыххисемпе капӑрлатнӑ та, вӗсем вара, цирк реклами евӗр, йӑлкӑшса тӑраҫҫӗ.

Экипажи с неестественно громадными колесами были украшены пучками цветов и сияли, как реклама цирка.

Ҫӗрле Лахор хулине пырса кӗни // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Ҫакна кура иккӗмӗш пароход аяккалла пӑрӑнса кайма пикенчӗ, анчах ӑна тепӗр снаряд пырса лекрӗ те, вӑл та ҫулӑмпа йӑлкӑшса ҫунма пуҫларӗ.

Второй стал отшвартовываться от него и в этот момент тоже загорелся.

Припять ҫинчи ҫапӑҫу // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Кунта кашни каҫ кӑвайт йӑлкӑшса ҫунать.

Здесь каждую ночь горели костры.

Полесье сӗм вӑрманӗнче // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Манӑн куҫӑмсем йӑлкӑшса тӑнӑ пулмалла, Семен Васильевич ку мӗне пӗлтернине пӗр сӑмахсӑрах лайӑх ӑнланса илнӗ.

Наверное у меня так блестели тогда глаза, что Семён Васильевич и без слов мог понять, что это означает.

Кремльре // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Антон Россолӑн куҫӗсем йӑлкӑшса илнӗ.

У Антона Россола блеснули глаза.

Уҫӑлса ҫӳреме тухсан // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Ардальон чышкипе хӑмсарса хӗрарӑма хӑваласа ҫитрӗ: хӗрарӑмӗ ун патне кӑкӑрӗпе ҫавӑрӑнса тӑчӗ; сӑнӗ-пичӗ унӑн хӑрушӑччӗ, куҫӗсем курайманнипе ҫунса йӑлкӑшса тӑратчӗҫ.

Ардальон настиг женщину, помахивая кулаком; она обернулась грудью к нему; лицо у нее было страшное, глаза горели ненавистью.

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫемҫе те хитре сӗтел-пукан нумай ларнӑран пӳлӗмӗнче, кайӑк йӑвинчи пек, тӑвӑрччӗ, чӳречисене чечексен ҫӑра симӗс ҫулҫисем картласа ишнӗ, тӗттӗмрех ҫӗрте кӑмакан юр пек шурӑ изразцисем йӑлтӑртататчӗҫ, кӑмакапа юнашар хура рояль йӑлкӑшса ларатчӗ, стенасем ҫинчен тата рамӑсен тӗксӗм ылтӑнӗ ӑшӗнчен темле хурарах тӗслӗ хутсем пӑхса тӑратчӗҫ, славян ҫырӑвӗн шултра саспаллийӗсем унта чалӑшшӑн сапаланса пӗтнӗччӗ, тата кашни хучӗ айӗнче те кантра ҫинче тӗксӗм те пысӑк пичет ҫакӑнса тӑратчӗ.

От множества мягкой и красивой мебели в комнате было тесно, как в птичьем гнезде; окна закрывала густая зелень цветов, в сумраке блестели снежно-белые изразцы печи, рядом с нею лоснился чёрный рояль, а со стен в тусклом золоте рам смотрели какие-то тёмные грамоты, криво усеянные крупными буквами славянской печати, и под каждой грамотой висела на шнуре тёмная, большая печать.

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Сӑрланӑ урайӗнче тӗрлӗ тӗслӗ ластӑксем, хут татӑкӗсем, ҫӗмрӗк эмел коробкисем, пушӑ духи кӗленчисем сапаланса выртатчӗҫ, пысӑк йӗс булавка йӑлкӑшса тӑратчӗ.

По крашеному полу были разбросаны разноцветные лоскутки, клочья бумаги, изломанные аптечные коробки, склянки от духов и блестела большая медная булавка.

IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ пур енчен те телейлӗ; телей куҫҫулӗ пыра пырса капланать; эпӗ унӑн йӑлкӑшса тӑракан рясин пӗрӗмне чуптуса илтӗм те пуҫа ҫӗклерӗм.

Я был совершенно счастлив; слезы счастия подступали мне к горлу; я поцеловал складку его драдедамовой рясы и поднял голову.

VIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Тупата, кӑмӑл туртмасть — кичем! — терӗ Володя, карӑнкаласа тата ҫав вӑхӑтрах мухтанарах йӑлкӑшса кулса.

— Право, не хочется — скучно! — сказал Володя, потягиваясь и вместе с тем самодовольно улыбаясь.

VIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл ӗлӗк те типшӗм те ырханччӗ, анчах амӑшне вӗлернӗренпе ытла ырханланса кайнипе унӑн питҫӑмартийӗсем путсах анчӗҫ, пичӗ тӑрхаланса кайрӗ, янахӗ шӗвӗрленчӗ, шӑрт пек куҫхаршийӗ айӗнчи пӗчӗк хура куҫӗсем путса анчӗҫ те икӗ кӑмрӑк катӑкӗ пек йӑлкӑшса тӑраҫҫӗ.

Он и прежде был сухим и костлявым, а после смерти матери так похудел, что желваки на его лице выступили, как грецкие орехи, скулы заострились, его маленькие черные, глубоко ввалившиеся глаза темнели под лохматыми бровями, словно два потухших уголька.

5 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Айлӑмсенчи ирӗлме ӗлкӗреймен юр ҫав тери шуррӑн курӑнать, хӗвел ӗнтӗ ӑна хытӑ-хытӑ хӗртсе ирӗлтерес вӗҫнех ҫитернӗ тейӗн: акӑ тепрер минутран вӑл ҫинҫе те йӑлкӑшса юхма тытӑнасса кӗтсех тӑр.

Еще не тронутый на речных долинах снег так ярок в своей белизне, что кажется — солнце довело его до высшей точки накала: пройдет минута, и он потечет ослепительной лавой.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Тавылӗн савӑннипе куҫӗсем йӑлкӑшса илчӗҫ.

У Тавыля от восхищения заблестели глаза.

Тавыль шкула каясшӑн // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Ну, эп ӑна тинӗсре тупсан хӗнетӗп! — терӗ те Тынэт, унӑн ҫивӗч куҫӗсем сасартӑк йӑлкӑшса илчӗҫ.

— Ну, если я найду его в море, поколочу! — вдруг заявил Тынэт; жаркие глаза его по-озорному блеснули.

Хӗл хӑрарӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Экэчо, вӑрӑм чӑпӑклӑ пӑхӑр чӗлӗмне паклаттарса, уйӑх ҫутинче йӑлкӑшса выртакан тинӗс ҫинчен куҫне илмесӗр, пиччӗшӗпе, Мэнгылю шаманпа тӗл пуласси ҫинчен шухӑшлать.

Посасывая длинную деревянную трубку с медной чашечкой на конце, он зорко всматривался в залитое лунным светом море и думал о предстоящей встрече с братом, шаманом Мэнгылю.

Шамана хирӗҫ кайни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫуртсен кантӑкӗсенче ӗнтӗ сарӑ ҫутӑсем йӑлкӑшса ҫутӑла-ҫутӑла каяҫҫӗ.

В окнах домов уже вспыхивали жёлтые огни.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех