Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йывӑртараххӑн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ну, кусем иртнӗ япаласем-ха ӗнтӗ: Йӑкӑнат халь ҫултан-ҫулах лайӑхрах ӗҫлесе пырать, йывӑртараххӑн пулин те, минимум тултарма тытӑнчӗ.

Ну, это все дело прошлое: год от году Игнат все-таки работает лучше, все-таки минимум стал вырабатывать, хоть и с натяжкой.

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

— Мана, Яков Захарович, сӑвӑлла шухӑшлама ҫӑмӑлтарах, ахаль сӑмахсем вара манӑн пуҫӑмра йывӑртараххӑн йӗркеленеҫҫӗ.

— Стихами, Яков Захарович, мне легче думать, а простые слова труднее складываются у меня.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Степан куна Валяран самай йывӑртараххӑн хӑнӑхса пычӗ.

Степану оно далось куда труднее, чем Вале.

7 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Чи хыҫалтан, урисене мӑнаҫлӑн та йывӑртараххӑн иле-иле пусса, Богатырев старик пычӗ.

А позади всех величавой тяжеловатой поступью шел старик Богатырев.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл йывӑртараххӑн, анчах пӗр пӑркаланмасӑр тенӗ пек вӑрҫа хирӗҫле ҫул ҫине тухса пычӗ, тӑван ҫӗршыва сутнӑ генералсемпе патша керменӗнче йӑва ҫавӑрнӑ нимӗҫ ҫыннисем ҫинчен тарӑха-тарӑха калаҫрӗ.

Он туго, но неуклонно катился к отрицанию войны, подолгу говорил об изменниках-генералах и германцах, засевших в царском дворце.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сӗтел ҫине йывӑртараххӑн чавсаланса ларчӗ.

Тяжеловато облокотясь на стол, Бояркин продолжал:

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Фуфайкӑпа лайӑхрах, ҫапла-и? — ыйтрӗ вӑл, йывӑртараххӑн утакан Озерова сӑрт ҫинче кӗтсе тӑна май.

— В ватнике удобнее, да? — спросил он, поджидая тяжеловатого на шаг Озерова на гребне пригорка.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тарҫӑ пек мар вӑл, йывӑртараххӑн улӑхать.

Для слуги он шел слишком медленно.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Протезсене нӑтӑртаттарса, халӗ ӗнтӗ туйи ҫине йывӑртараххӑн тайӑнса, самаях ывӑннӑ Мересьев Горький урамӗпе тӑвалла утса, таврара бомбӑсем ӳкнипе пулнӑ шӑтӑксене, ҫурӑлса кайнӑ ҫуртсене, ваннӑ чӳречесене курма ӗмӗтленсе пычӗ.

Поскрипывая протезами и уже тяжелее опираясь на палку, изрядно уставший, Мересьев шел вверх по улице Горького, и с удивлением искал глазами ямы, язвины, расколотые бомбами дома, зияющие провалы, выбитые окна.

1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Хӑй те пӗлмесӗрех вӑл этем хӑйне епле тытасси-тӑвассин аслӑ законне тупрӗ: ҫын е арҫын ача пӗр-пӗр япалашӑн питӗ хытӑ ҫунтӑр тесен, ҫав япала унӑн аллине май килнӗ таран йывӑртараххӑн пырса лектӗр.

Сам того не подозревая, он открыл великий закон, управляющий человеческими действиями, а именно: для того чтобы мальчику или взрослому захотелось чего-нибудь, нужно только одно — чтобы этого было нелегко добиться.

2-мӗш сыпӑк. Пит аван маляр // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Вӑл хӑй ҫав куна савӑнӑҫлӑ ирттерме шутлани ҫинчен шухӑшлама пуҫларӗ те, ӑна тата йывӑртараххӑн туйӑнса кайрӗ.

Он начал думать о том, как весело рассчитывал провести этот день, и скорбь его умножилась.

2-мӗш сыпӑк. Пит аван маляр // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Ытлашши ҫамрӑкки те, ватти те йывӑртараххӑн вӑй илӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӳлӗмри чечексене тымарлантаратпaр // Кил-ҫурт, хушма хуҫалӑх. «Кил-ҫурт, хушма хуҫалӑх», 2017.02.02, 4(904)№

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех