Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ирӗксӗрех (тĕпĕ: ирӗксӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Комиссар ирӗксӗрех йӑл кулса илчӗ:

Комиссар невольно улыбнулся.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Андрей та, паллах ӗнтӗ, ҫапӑҫасшӑн ҫуннӑ пулӗччӗ, ирӗксӗрех ҫакӑн пек лӑпланса ларма тивнӗшӗн, ҫакӑн пек позици вӑрҫине, хутран-ситрен пулса иртекен перкелешӳсем патне куҫнӑшӑн тарӑхнӑ пулӗччӗ.

— Андрей, конечно, тоже рвался бы в бой, тоже негодовал бы на это вынужденное затишье, на этот переход к позиционной войне и случайным стычкам.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Кун пек чухне ирӗксӗрех чарӑнса тӑма лекет.

Тогда стой.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ирӗксӗрех ӑна хӑйне пӗлмен ҫынсем те пӑхӑнаҫҫӗ.

Ему невольно подчинялись даже и не знавшие его люди.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Ҫав тери асаплантарса пӗтернӗ, комбриг юлташ, — Бородин ирӗксӗрех чӗтренсе илчӗ, — пӑхма та хӑрушӑ…

— Да так обработали, товарищ комбриг, — Бородин невольно поежился, — вчуже страшно…

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Вӑл вырӑс мар, эсир сутӑн илнисенчен пӗри (Фролов хӑйне хӑй лӑпкӑрах тытса калаҫма тӑрӑшрӗ, анчах халӗ ирӗксӗрех сассине ҫӗклерӗ).

— Это не русский, а один из купленных вами (Фролов все время сдерживался, однако сейчас невольно повысил голос).

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Боецсем пӗр харӑс ахӑлтатса кулса ячӗҫ те, Андрей те вара вӗсемпе пӗрле ирӗксӗрех йӑл кулчӗ.

Бойцы дружно хохотали, а вместе с ними невольно улыбался и Андрей.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Василий те, Петр та, хӗрсем те Ефросиньйӑпа харкашма хатӗрленнӗ, анчах машина ҫине тӑрсах малалла туса пыни вӗсене пӑхӑнтарчӗ тейӗн, тарӑхни иртсе кайрӗ, ирӗксӗрех тенӗ пек тӗлӗнтерме пуҫларӗ.

И Василий, и Петр, и девушки готовились к ссоре с Евфросиньей, но упорное движение машины словно подчинило их себе, раздражение прошло, уступило место почти невольному восхищению.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл тикӗссӗн утнинче, лӑпкӑн та шухӑшлӑн пӑхнинче темскер палӑрнипе ҫивӗч куҫлӑ Угаров, ирӗксӗрех ҫаврӑнса, ун хыҫҫӑн пӑхрӗ.

В ровном шаге его, в спокойно сосредоточенном взгляде было что-то такое, от чего зоркий Угаров невольно оглянулся и посмотрел ему вслед.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Икӗ ҫул каярах кая юлса пыракан колхозӑн паллама ӗлкӗреймен председателӗ хӑй патне епле пуҫтахла пырса кӗнине тепӗр хут аса илчӗ вӑл, унӑн нумай йӑнӑшлӑ, анчах тӗллевлӗ пулнипе ӑна ирӗксӗрех ӗненмелле тӑвакан икӗ ҫул хушшинчи вӑхӑта аса илчӗ.

И снова вспоминал он, как два года назад ворвался к нему сердитый и еще незнакомый председатель отстающего колхоза, вспоминал двухлетний путь с его многими ошибками, но с такой целеустремленностью и направленностью, которые заставляли верить в него.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл хӑйӗн упӑшкине юратнӑ, ӑна пӗтӗм районӗпе чи лайӑх арҫын вырӑнне хунӑ, вара Угарова аса илсен ҫеҫ, пӗр ҫын пуррине, унпа юнашар тӑратсан хӑйӗн хисеплӗ Кузьма Васильевич та ним те мар пуллине ирӗксӗрех йышӑнма тивнӗ ӑна.

Она любила своего мужа, почитала его лучшим мужиком во всем районе и, только вспоминая Угарова, вынуждена была признать, что существует человек, рядом с которым меркнет даже ее уважаемый всеми Кузьма Васильевич.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Унӑн пурнӑҫ кун-ҫулӗн шӑпине вӑл темиҫе ҫул хушши тимлӗн те ирӗксӗрех ӑмсанса сӑнанӑ.

В течение многих лет с любопытством и невольной завистью она следила за его судьбой.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

«Акӑ вӑл, пирӗн, Андрейкӑпа иксӗмӗрӗн ҫемьери йӗркелӗхе хывмалли ҫул, — ирӗксӗрех йӑл кулса, шухӑшларӗ Валентина.

«Вот она, наша дорога к нашему с Андрейкой семейному благополучию, — невольно улыбнувшись самой себе подумала Валентина.

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Петр хӑйӗн бригадине епле хуҫалла, васкамасӑр та шухӑшласа тыткаланине сӑнаса, Валентина ҫав сӑмахсене ирӗксӗрех аса илчӗ.

И Валентина невольно вспомнила эти слова, наблюдая за тем, как хозяйственно, неторопливо и обдуманно командует Петр своей бригадой.

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хӑйӗн шухӑшне агроном тӳррӗн те ҫине тӑрса хӳтӗленине пула, Андрей ӑна ирӗксӗрех кӑмӑлларӗ.

Прямота и стойкость агронома в защите своих позиций невольно располагали Андрея.

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

«Авдотья-и ку? — ирӗксӗрех шухӑшларӗ Петр.

«Да Авдотья ли это? — невольно подумал Петр.

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Часах ӑна хӑйне те коммунистка тесе шутланӑ, вара ӑна, ҫынсене ирӗксӗрех кӑмӑлсӑрлатнӑ пек туйӑннипе, ҫавна хирӗҫлеме кашни хутрах аван мар пулнӑ.

Часто ее самое принимали за коммунистку, и каждый раз ей было неприятно отрицать это, словно она невольно разочаровывала людей.

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Юрӗ, — терӗ ирӗксӗрех йӑл кулса Гринева.

— Ладно, — невольно улыбнувшись, сказала Гринева.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Хӑйне саламлани ҫине ответ парса, Павлин унӑн шукӑль кӗлеткине ирӗксӗрех интересленсе пӑхса илчӗ.

Ответив на приветствие, Павлин с невольным любопытством оглядел его щеголеватую фигуру.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Хӑшӗ вӑл? — ирӗксӗрех чӗтренсе илсе ыйтрӗ Маринкин.

— Который? — с невольной дрожью спросил Маринкин.

10 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех