Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

игумен сăмах пирĕн базăра пур.
игумен (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ӗҫ начар иккен те, ҫапах шанчӑк пур-ха», — тесе шухӑшларӗ те игумен, ҫавӑнтах Соколов тухтӑр патне васкаса кайрӗ.

«Плохо, но еще есть надежда», — сказал себе игумен и бегом направился к доктору Соколову.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лаши чӑм кӑпӑка ӳкрӗ, Игумен ӑна шӑллӗ патӗнче хӑварчӗ те хӑй Огнянов пурӑнакан ҫурт патнелле ҫуранах утрӗ.

Конь был весь в мыле, Игумен оставил его у брата и пешком направился к дому, где жил Огнянов.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ахаль чухне игумен хулана вун пилӗк минут хушшинче ҫитетчӗ, хальхинче вӑл тӑватӑ минут хушшинчех сиктерсе ҫитрӗ.

Обычно игумен добирался до города за четверть часа, но на этот раз доскакал в четыре минуты.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянова ҫав ухмах мӗнле юратса тӑнине игумен пит лайӑх пӗлет.

Игумену было известно, как юродивый обожает Огнянова.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Игумен пӗр кантармасӑр хистерӗ хӑйӗн хура утне.

Игумен немилосердно пришпоривал своего вороного коня.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Игумен ӑна тинкерсе пӑхрӗ те сасартӑк темӗн сиссе илнӗ пек пулса хӑрарӗ.

Игумен пристально посмотрел на него, и вдруг его осенила страшная догадка.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн пулчӗ, Мунчо? — ыйтрӗ унран игумен.

— Что случилось, Мунчо? — спросил игумен строго.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫилле хывнӑ игумен татах ҫаврӑнса тӑчӗ, хальхинче тинех вӑл Мунчо тем пӑшӑрханнине асӑрхарӗ, ухмах сиксе чӗтрет, йывӑррӑн сывлать, йӑлтӑркка куҫӗнче сехри хӑпни палӑрать.

Рассерженный игумен опять обернулся и только тогда заметил, чтоМунчо очень возбужден, дрожит всем телом и тяжело дышит, а в его лихорадочно блестящих глазах застыл ужас.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн кирлӗ сана, Мунчо? — ыйтрӗ игумен, кансӗрленӗшӗн кӑмӑлсӑр пулса.

— Чего тебе надо, Мунчо? — спросил игумен, строго посмотрев на него.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Игумен ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Игумен оглянулся.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Натанаил игумен мӑнастир чиркӗвӗн аяккинче тӗртсе хӑпартнӑ аналой умӗнче тропарь юррине юрласа пӗтеретчӗ, такам ӑна ҫаннинчен туртрӗ.

Игумен Натанаил стоял у аналоя в боковом приделе монастырской церкви, заканчивая пение тропаря, кто-то дернул его за рукав.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӑҫта вара сан графла ҫӗрӗ-шыву? — шӳтлесе ыйтрӗ игумен.

А где же твое графство?.. — пошутил игумен.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ӑҫта каятӑн? — ыйтрӗ игумен.

— Куда ты? — спросил игумен.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсенчен те ҫак йытӑ пек чӗрӗлсе тухаканӗ ан пултӑрччӗ, — терӗ игумен ӳпкелешнӗ кӑмӑлпа.

Как бы кто из них не воскрес вроде этой собаки, — проговорил игумен укоризненно.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав йытта вӗлертӗм терӗн-ҫке? — ыйтрӗ игумен ниҫтан тавҫӑраймасӑр.

Ведь вы же убили эту гадину? — проговорил игумен в недоумении.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов кинжалне туртса кӑларчӗ те усал йытӑран сыхланма тӑчӗ, ҫывӑхра пӗр чул катӑкӗ те тупайман игумен йытта хӑваласа ярасшӑн ҫапкаланчӗ.

Он выхватил кинжал и стал обороняться от рассвирепевшего животного, а игумен, не видя поблизости ни одного камня, безуспешно пытался оттащить собаку.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов игумен енне пӑхса илчӗ; вӗсем иккӗшӗ те тӗлӗнчӗҫ.

Он переглянулся с игуменом: оба они были поражены.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Хуҫинчен тарнӑ, — терӗ игумен, — тен, таврара сунарсем пур-тӑр.

— Сбежала от хозяина, — заметил игумен, — очевидно, где-нибудь поблизости бродят охотники.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Игумен каллех тӗллесе печӗ.

Игумен опять прицелился и выстрелил.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫак кирлӗ мар япала халь те пулин хама итлет иккен-ха!.. — терӗ игумен.

— Все еще слушается меня эта штучка!.. — воскликнул игумен.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех