Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

епле сăмах пирĕн базăра пур.
епле (тĕпĕ: епле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Епле пӗлмелле-ха унӑн тӗлӗкне?

Как же разгадать ее сон?

XXI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эпӗ сана ыйту парса кӳрентертӗм, анчах ман ухмах ыйту мана ҫакӑн пек ӳпкелеттернӗшӗн епле хавас эпӗ!

Я оскорбил тебя своим вопросом, но как я счастлив, что мой дурной вопрос дал мне такой упрек!

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Епле шел ҫав туйӑма упӑшкасенчен сахалӑшӗ, питӗ сахалӑшӗ пӗлме пултарни!

О, как жаль, что немногие, очень немногие мужья могут знать это чувство!

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫук, акӑ тата тепӗр ытлашши япала: ҫак старикӗн сӑнӳкерчӗкӗ; епле ырӑ кӑмӑллӑ сӑн-питлӗ старик, епле ун куҫӗсенче, ун пӗтӗм сӑн-сӑпатӗнче ӑшӑ кӑмӑлпа витӗр курма пӗлни палӑрать.

Нет, вот и еще роскошь: фотография этого старика; какое благородное лицо у старика, какая смесь незлобия и проницательности в его глазах, во всем выражении лица!

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

«Епле тирпейленӗ вӑл пӳлӗмне: кирлисӗр пуҫне урӑх нимӗн те ҫук.

«Как у него убрана комната: кроме необходимого, ничего нет.

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Пӗр правило ҫеҫ, епле ансат правило, — акӑ наукӑн пӗтӗм результачӗ, акӑ телейлӗ пурнӑҫӑн мӗнпур законӗсем.

Одно правило, и какое немудрое, вот и весь результат науки, вот и весь свод законов счастливой жизни.

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

«Епле ырӑ вал, епле тав тума пӗлмен ҫын эпӗ!» — шухӑшлать Вера Павловна.

«Какой он добрый, какая я неблагодарная!» — думает Вера Павловна.

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Епле айван хӗрача пулнӑ эпӗ, ҫав тери айван хӗрача, ҫапла-и?

Какая была я глупенькая, я не понимала, ведь была девочка, глупенькая девочка?

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эпӗ ун аллине ҫеҫ куртӑм: хӑй вӑл чаршав хыҫӗнче пытанса тӑчӗ, тӗлӗк курнӑ пиркиех вӑл вырӑн ҫинчен тӑрса кайрӑм эпӗ, — ман вырӑн тавра чаршав пур пек, хӑна ҫав чаршав хыҫне пытанса тӑнӑ пек курӑнчӗ; епле тӗлӗнмелле хитре алӑ, савнӑ тусӑм!

Только руку я и видела: сама она пряталась за пологом, мне снилось, что у моей постели, — за то же я ее и бросила, что на ней это приснилось, — что у ней есть полог и что гостья прячется за ним; но какая дивная рука, мой милый!

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ах, епле илемлӗ, ҫав тери тӗлӗнмелле!

Ах, какая дивная красота!

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ман пата темӗнле ҫӗнӗ хӗрарӑм килчӗ, тӗлӗнмелле хитре саслӑскер, Бозиоран темиҫе хут лайӑх вӑл, аллисем тата епле унӑн!

Ко мне приходила какая-то женщина, с таким очаровательным голосом, гораздо лучше Бозио, а какие руки у нее!

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Епле кулӑшласкер эпӗ!»

Какая я смешная!»

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

«Епле ҫепӗҫ вӑл, епле ачашлать вӑл, манӑн савни, ӑна юратмастӑп тесе епле шухӑшлама пултарнӑ-ха эпӗ?

«Какой он нежный, какой он ласковый, мой милый, и я могла вздумать, что не люблю тебя?

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Епле чупса килтӗм эпӗ сан патна!

Как я к тебе прибежала!

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ах, савнӑ тусӑм, епле кулӑшла эпӗ!

— Ах, мой миленький, какая я смешная!

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Юрать, тӑмастӑп эпӗ, выртатӑп, мана кунта питӗ лайӑх: епле ӑслӑ эсӗ, савнӑ тусӑм, епле юратрӑм эпӗ сана.

— Да, я не буду вставать, я полежу, мне так хорошо здесь: какой ты умный за это, миленький, как я тебя полюбила.

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Куратӑн-и, епле нумай ҫырнӑ унта.

Видишь, как много на нем написано.

XIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Епле ӑслӑ вӑл, епле ырӑ кӑмӑллӑ вӑл!

Как он умен, как он благороден, как он добр!»

XIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Пирӗн ҫинчен, мӗскӗн хӗрарӑмсем ҫинчен, калаҫнӑ чухне епле ырӑ пулчӗ вӑл.

Как добр он был, когда говорил о нас, бедных женщинах.

XIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Епле юрататӑп эпӗ ӑна: вӑл мана путвалтан ирӗке кӑларать».

Как я его люблю: он выводит меня из подвала».

XIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех