Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

енчен сăмах пирĕн базăра пур.
енчен (тĕпĕ: енчен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Операци планне тунӑ чух эпир нимӗнрен малтан ҫакна шута илтӗмӗр: тӑшман пирӗн ҫине вӑрман енчен килсе тапӑнма шутлать, ҫавӑнпа та пирӗн ҫав вӑрмана Шалыгин енчен килекен ҫул хӗррине вӑйлӑ засада лартмалла.

Основным в нашем замысле была организация засады с сильными огневыми средствами в лесу у дороги из Шалыгино, откуда, судя по концентрации сил противника, надо было ожидать главного удара.

Веселый ятлӑ салари ҫапӑҫу // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Пӗри пӗр енчен тепри тепӗр енчен.

Справа и слева.

Спадщан вӑрманӗн хуҫисем // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Римлянсен енчен Гораций хушаматлӑ виҫӗ тӑван, альбанецсен енчен — Куриаций хушаматлӑ виҫӗ тӑван тухнӑ.

Куҫарса пулӑш

Авалхи Римри тата Авалхи Грецири ятсемпе сӑмахсене ӑнлантарса пани // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 315–330 с.

Ҫав ҫапӑҫура сывӑ юлнӑ темиҫе пин гладиатор тусем тӑрӑх сапаланса кайнӑ, вӗсен пуҫлӑхӗсем те, пӗр-пӗрин хушшинче ҫыхӑну та пулман, ҫавӑнпа вӗсене, пӗр енчен Красс, тепӗр енчен Помпей йӗрлесе пырса, часах пӗтерсе хунӑ.

Те несколько тысяч, которые уцелели от этой резни, рассеянные в горах, без начальников, преследуемые по пятам с одной стороны Крассом, с другой Помпеем, были в несколько дней изрублены.

Юлашкинчен калани // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫавна тунипе вӑл, пӗр енчен, хӑйӗн салтакӗсене ӗҫсӗр ҫӳрессинчен хӑтарнӑ, тепӗр енчен — тӑшманӑн апат-ҫимӗҫ илмелли ҫулне питӗрсе лартнӑ.

Избавляя этим, с одной стороны, от безделья своих солдат, а с другой — отнимая у неприятеля возможность получения продовольствия.

XXII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫак йӗркесӗрлӗх икӗ енчен сиен кӳчӗ: гладиаторсен ҫирӗп дисциплинӑллӑ легионӗсенчен вӑрӑ-хурахсен ушкӑнӗсем пулса тӑчӗҫ, ирсӗрлӗхсене тӳсекен халӑх вӗсене кӳреннӗ, ылханнӑ; тепӗр енчен, ҫавсене пула час-часах чарӑнса тӑма тивнӗ, ҫар хӑй ҫитес ҫӗре ҫитеймен.

Это приносило двоякий вред: стройные гладиаторские легионы превращались в распущенные орды разбойников, возбуждали ропот и проклятия у подвергавшегося насилиям населения; кроме того постоянные остановки замедляли быстроту хода.

XIX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Тӗрӗс тӑвас тет пулсан, хальхи вӑхӑтра Орест пирӗн фронта Капуя енчен мар, Рим енчен татса тухма тӑрӑшӗ…

Наиболее естественное и логически правильное, что в данный момент может предпринять Орест, Ыэто постараться прорвать наш фронт со стороны Рима, а не Капуи.

XV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вӑл мӑяна пур енчен те вут тӗртнӗ, пӗр енчен ҫеҫ тӗртмен.

Он бурьян этот поджёг со всех сторон, а с одной стороны не поджёг.

Мучи каласа пани // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Пӗр енчен те кӗме пулать, тепӗр енчен те кӗме май пур.

И с одной стороны вход, и с другой стороны вход.

Ҫӗр айӗнче ҫӳрени // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Ку тӑкӑрлӑка пӗр енчен Иван Ивановичӑн аслӑкӗ тухать, тепӗр енчен Иван Никифоровичӑн кӗлечӗ, хапхи, кӑвакарчӑн сарайӗ тухать.

На этот переулок выходили с одной стороны сарай Ивана Ивановича, с другой — амбар, ворота и голубятня Ивана Никифоровича.

II сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Романра илемлӗх енчен те, историе тӗрӗс кӑтартас енчен те кӑлтӑксем пур.

Куҫарса пулӑш

Умсӑмах // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 5–9 с.

Хӗвел ҫурҫӗр-хӗвелтухӑҫ енчен тухрӗ, тӗрӗссипе каласан, ҫав енчен кун килме пуҫларӗ, мӗншӗн тесен хӗвелӗ курӑнмасть, вӑл тӗксӗм пӗлӗтсем хыҫне пытаннӑ.

Солнце взошло на северо-востоке — вернее, в той стороне начало светать, потому что солнце скрывалось за серыми тучами.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Сӑмахран, Б. Полевойӑн «Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть» геройӗ Мересьев паттӑрлӑхпа чӑтӑмлӑх енчен те, шухӑш-кӑмӑл енчен те Джек Лондон геройӗсенчен темиҫе хут ҫӳлте тӑрать, мӗншӗн тесен Мересьев пӗтӗм ҫӗршывшӑн, пӗтӗм халӑхӑн мирлӗ те телейлӗ пурнӑҫӗшӗн кӗрешет.

Например, герой Б. Полевого «Повесть о настоящем человеке» Мересьев с точки зрения мужества и терпения, с точки зрения мыслей несколько выше героев Джека Лондона, так как Мересьев борется за всю страну, за мирную и счастливую жизнь всего народа.

Джек Лондон // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 3–4 с.

Эпӗ, ачам, йӑлтах чухлатӑп, тул енчен те, тӳнтер енчен те, пурне те!

Я, брат, всё понимаю, и снаружи, и с изнанки, всё!

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Характерӗ унӑн ҫакӑн пек: пӗр енчен, тӳрӗ те ҫирӗп, тепӗр енчен — ҫемҫе те ҫыпӑҫуллӑ, ӑвӑс пекех.

Характер у него таков: с одной стороны прямой и твердый, а с другой — мягкий и податливый, как воск.

Вунҫиччӗмӗш прохор, шуҫ ӑстисен королӗ // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.

Вӗсем варкӑш ҫил вӗрнӗ чух ачашшӑн шавланӑшӑн юрататӑп, вӗсем кӑнтӑрпа хӗвелтухӑҫ енчен вӗрекен, иртнӗ вӑхӑтсенче питӗ хӑрушӑ пулнӑ типӗ ҫил ахӑрса килсен чӗтрене-чӗтрене, анчах та парӑнмасӑр, вӑйпа сирсе янӑшӑн юрататӑп, вӑрманти ҫӗнӗ кайӑксене йышӑнса вырнаҫтарнӑшӑн, июльри шӑрӑхра сулхӑн парса тӑнӑшӑн юрататӑп, юлашкинчен — вӑл манӑн пурнӑҫӑн та, Евсеич пурнӑҫӗн те пысӑк пайӗ, тата манпа юнашар енчен енне сулланарах утса пыракан Петьӑн пӗтӗм пурнӑҫӗ пулнӑшӑн юрататӑп.

Люблю за ласковый шум во время легкого ветерка; за силу, с которой они, содрогаясь, отражают налеты страшного когда-то юго-восточного суховея; за то, что они приютили новых лесных птиц; за прохладу в июльский зной; люблю и за то, что в них большой кусок и моей жизни, и жизни Евсеича, и вся целиком жизнь Пети, который шагает вразвалку рядом со мною.

Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.

Хӑрах енчен вӑл хӑйӑр айнерех пулнӑ, тепӗр енчен пӑхсан — унӑн кӗске, хулӑм урисем курӑнса тӑраҫҫӗ, ӑна такам хӑпартма хӑтланнӑ та, чалӑштарса янӑ темелле.

С одной стороны он был занесён песком, с другой — его коротенькие, толстые ножки обнажились, точно кто-то пытался приподнять его и пошатнул.

II. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вара нӳхреп патне тепӗр енчен, ҫиле хирӗҫле енчен анчӗ.

И затем спустился к погребу с подветренной стороны.

16 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Смолярчук автоматне усрӗ те Витяҫӑн чарса пӑрахнӑ куҫне, унӑн сайра уссине, шал енчен хӗп-хӗрлӗ, тул енчен кӑвак курӑнакан усӑнчӑк хӑлхисене, йӑлтӑртатса тӑракан шурӑ шӑлӗсене пӑхрӗ.

Смолярчук, опустив автомат, смотрел в широко раскрытые глаза Витязя, на его редкие усы, на его поникшие уши, атласно-розовые изнутри и замшевые снаружи, на его ослепительно белые клыки.

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Эпӗ, чылайччен ҫывӑрса каяймасӑр, пӗр енчен, вӗсене хисеплесси, тепӗр енчен, ҫиелтен пӑхма вӗсем хӑйсенчен пистермелле курӑнни хушшинче иккӗленсе выртрӑм; ҫак ҫынсем нумай пӗлни, хӑйсене ансат тыткалани, тӳрӗ кӑмӑллӑ пулни тата ҫамрӑклӑхпа маттурлӑхӑн илемӗ вӗсене хисеплеме хистерӗҫ.

Я долго, не засыпая, колебался, с одной стороны, между уважением к ним, к которому располагали меня их знания, простота, честность и поэзия молодости и удальства, с другой стороны — между отталкивающей меня их непорядочной внешностью.

ХLIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех