Шырав
Шырав ĕçĕ:
дес (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Атте ӗнтӗ тумне улӑштарнӑ, ҫӑвӑнса тасалнӑ — аннеҫӗм кресли ҫумне ларнӑ та ӑна «Журнал дес Дебатс» вуласа парать; анчах аннеҫӗм ӑна тимлӗ итлемест, мана курсан эпӗ кукӗпе ӑҫта ҫӳрени ҫинчен ыйтрӗ, унтан таҫта, турӑ пӗлет такампа ҫапкаланса ҫӳренине юратмасть, тесе хушса хучӗ.
XIV // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.
Нимӗҫ чӗлхипе пулӑшакан Катя Ваточкина пур енчен те хамӑр учительница евӗр хӑтланма пӑхатчӗ, ун майлах: «Дер, дес, дем, ден…» тесе тӑсса каласа, карандашӗпе кӗнекине шаклаттаратчӗ.
15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950
Страницăсем:
- 1