Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӗрене сăмах пирĕн базăра пур.
вӗрене (тĕпĕ: вӗрене) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫавӑнпа Маркка пичче те, уй хапхи юписем ҫумне ӗнер каҫхинех вӗрене турачӗсем пӑтапа ҫапса ҫыпӑҫтарнӑ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Савӑнӑҫӗ тулашӗнченех курӑнтӑр тесе, пӳрт чӳречисене, хапха юписене вӗрене ҫулҫисемпе, кӑтра хурӑн турачӗсемпе илемлетеҫҫӗ ялйышсем.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Кӑҫалхи кӗр тумӗ чӑн-чӑн ылтӑн тӗслех: сарӑ та йӑм-хӗрлӗ вӗрене ҫулҫисем калама ҫук илемлӗн ҫӗр ҫине пӗрерӗн-пӗрерӗн вӗлкӗшсе ӳкеҫҫӗ, ӑвӑс ҫулҫисем те ылтӑн укҫа пек ушкӑнӑн-ушкӑнӑн вӗлтӗртетсе тӑкӑнаҫҫӗ, эрешмен картисем халӗ те пурҫӑн ҫип пек унталла-кунталла вӗҫеҫҫӗ, улмуҫҫи ҫулҫисем кӑна шухӑша ӳксе вӑхӑтӑн-вӑхӑтӑн чӑштӑртатаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Вӑл ассӑн сывласа карттусне тӑхӑнчӗ те вӗрене ҫыхса хума кӗпер патнелле утрӗ.

Он вздохнул, надел свое кепи и отправился привязать веревку вдоль мостика.

XIX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ӗшеннӗрен кайса ӳкнӗ Гервак ӑна кӑтартнӑ вӗрене тӗсет; унӑн ҫӳлти вӗҫне сумкка хӑйӑвӗнчен ҫыхса лартнӑ, хӑйӑва вара шалча евӗрлӗ вӑрӑм туратран ҫирӗплетнӗ.

Свалившись от утомления, Гервак увидела показанную ей веревку, к верхнему концу которой был привязан ремень от сумки, а к ремню длинный сук, вроде шеста.

XIX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Вӗрен кӑштах ҫӗкленчӗ, ытлах сулланмасса пӗлсе Гервак вӗрене ҫирӗпрех тытса туртма ыйтрӗ, унтан аялти сӗм-тӗттӗмлӗх пирки антӑхса кайсах сывласа шухӑшларӗ те — «лапка» айӗнчен шуса пӑрӑнчӗ, темиҫе хутчен пӗтӗрӗнсе ҫаврӑнчӗ; хул пуҫҫи хысакран ҫапӑнчӗ; Гервак чулран тытрӗ те ҫаврӑнма чарӑнчӗ.

Веревка приподнялась: тогда, считая, что сотрясение уменьшится, Гервак попросила натянуть веревку потуже и, с захлестывающей дыхание мыслью о тьме внизу, выскользнула из-под навеса, перевернувшись несколько раз; ее плечо стукнулось об отвес; она придержалась за камень и остановила вращение.

XIX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Эпир антарнӑ гротпа ҫывхаратпӑр, акӑ «Чӑмав» тимӗр буй тӗлӗнче яккӑр ячӗ, карап хӳринчи вӗрене хыпалансах буй ункинчен чиксе-ҫыхса хучӗҫ.

Мы подошли с приспущенным гротом, и «Нырок» бросил якорь вблизи железного буя, в кольцо которого был поспешно продет кормовой канат.

XXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Пирӗн ҫурт — юхан шыв хӗрринче, тинӗс ҫыранӗпе гаваньрен виҫӗ ҫухрӑмра; ҫеҫкене ларнӑ тапхӑрта ырӑ-селӗм шӑршӑ кӑларса-сапаласа чӳречесен умӗнче пысӑках мар улма-ҫырла сачӗ ешерет; парӑссемпе ҫунатланнӑ анлӑ юхан шыв хӑмӑр кӑвакрах тасалӑхпа таҫталла ӑнтӑлать-васкать, — аметист сапаланчӑкӗ; сад хыҫӗнченех бук, ҫирӗк, жасмин, вӗрене йывӑҫӗ-тӗмӗ сӑрса хупӑрланӑ варсем тӑсӑлаҫҫӗ; чуллӑ ҫулсен айккисенче, янкӑр ҫутӑ хӗвел айӗнчи ылтӑн тусан айӗнче, шӑлан ҫырлине пула шурӑ кӗрен ватӑ картасем элес-мелес ӳкерчӗксемпе чӑп-чӑпар, ҫак тусанра, хӑйсем ҫеҫ куракан апат тӗлӗнче, ҫерҫисем шӑртланса вӗткеленеҫҫӗ.

Наш дом стоял у реки, в трех верстах от взморья и гавани; небольшой фруктовый сад зеленел вокруг окон, благоухая в периоде цветения душистыми запахами; просторная, окрыленная парусами река несла чистую лиловатую воду, — россыпи аметистов; за садом начинались овраги, поросшие буками, ольхой, жасмином и кленом; старые, розовые от шиповника, изгороди пестрели прихотливым рисунком вдоль каменистых дорог с золотой под ярким солнцем пылью, и в пыли этой ершисто топорщились воробьи, подскакивая к невидимой пище.

I. Биографи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Дюрок револьверпа персен тепӗртакран ҫын ҫитсе тӑчӗ, эпӗ ывӑтнӑ вӗрене вӑр-вар ярса тытрӗ.

Дюрок выстрелил, и немного спустя явился человек, ловко поймав причал, брошенный мной.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Хӗрарӑм сӑн-сӑпачӗ вӗрене ҫулҫисенчен тунӑ шалпар, тӗлӗнмеллерех кӗпепе кӑшт тискертерех курӑнать, анчах йӑкӑлтилӗхӗ те ҫук мар, тепӗр тесен, вӑл хӑйӗн тумтирӗнче мӗн ҫитменнине тӗшмӗртни иккӗлентерет.

Вид у женщины был слегка дикий в этом странном капотике из кленовых листьев, но не лишенный кокетства, впрочем, вряд ли она сознавала, чего ей не хватает в костюме.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Дэзи тетӗшӗ, асав шӑллӑ, ҫӳллӗ пӑхаттир, вӗрене ҫӗҫӗпе касса татрӗ.

Брат Дэзи, клыкастый и длинный богатырь, разрезал ножом веревку.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 339–344 с.

Акӑ — палланӑ сакпа чӳречесем; ҫунӑ япаласене ҫакмалли кантраллӑ юманпа вӗрене тураттисем те — вӗсен килӗ умӗнчисемех.

Она узнала окна, скамейку; узнала ветви клена и дуба, между которых протягивала веревки.

Акварель // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 226–232 с.

Йывӑр ҫак ӗҫе вӗҫлесен агент кайса ҫухалчӗ, Ферфас вара ячӗшӗн вун пилӗк минут пек ҫакӑнса тӑрсан пеккине кӑларчӗ те вӗрене касса татрӗ, тӳрех Президион патне ҫул тытрӗ.

Окончив это трудное дело, агент удалился восвояси, а Ферфас, повисев для приличия минут пятнадцать, вынул ножичек, перерезал веревку и отправился прямо к Президиону.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 15–21 с.

Халӗ вӑл кимӗрен паҫӑрхинчен пӗр пилӗк утӑм пек ҫывӑхарах; унӑн ҫуркаланса-таткаланса, сирпӗнсе вакланнӑ тӑнӗ самант сулӑмне шӑнӑр туртса хутлатнӑн сирсе ывӑтма хӑтланчӗ, анчах ҫакса вӗлернӗ ҫын вӗрене турткаланӑ евӗр вӑйсӑрланчӗ.

Он был теперь ближе к лодке шагов на пять; разоренное, взорванное сознание его конвульсивно стряхивало тяжесть мгновения и слабело, как приговоренный, отталкивающий веревку.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Сасартӑк шурӑ вӗрене айӗнчи тӗлӗкӗ аса килчӗ, анчах унти ӳкерчӗксем — ун валли мар…

Вдруг он вспомнил свой сон под явором, но не это предстояло ему.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Хирӗҫ хуравламасӑр Нок шурӑ вӗрене хӳттине выртрӗ, ӳпре-пӑванран хӳтӗленсе пиншакӗпе пуҫне хупларӗ те — кӗҫех ҫывӑрса кайрӗ.

Нок, не отвечая, улегся в тени явора, закрыв голову от комаров пиджаком, и скоро уснул.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вӗрене пӗр вӗҫӗнчен тытсан, тепӗр вӗҫне тухаҫҫех вара.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пуҫ тӑрринчех вӗрене ҫулҫисем шепӗлтетеҫҫӗ, ҫӳлерех юман мӑнаҫлӑн каҫӑрӑлса тӑрать.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Халӗ ӗнтӗ, тармашкӑн меллӗ самант кӗтсе, уҫӑлма тухнӑ чухне Антун ҫак вӗрене хӗвне чиксе ҫӳрерӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пӗррехинче вӑл, вите ҫумӗпе иртсе пыраканскер, Эмильпе Ида пӑру ҫавӑтса ҫӳремелли кивӗ вӗрене ик енчен тытса ҫавӑрттарнине, варринче вара сысна ҫури талт-талт сикнине курах кайрӗ.

Но вот он шёл как-то мимо хлева и увидел, что Эмиль и Ида крутят старую бычью вожжу, а через неё ловко прыгает поросенок.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех