Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

выҫӑпа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Выҫӑпа аптранӑ ҫынсем ҫӑкӑр пурин валли те ҫитмӗ тесе хӑранӑ.

Голодные люди боялись, что хлеба на всех не хватит.

Черетсӗр-мӗнсӗрех // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Кӑштах кансан, шӑрӑхпа та выҫӑпа халран кайнӑскер, вӑл каллех тусанлӑ ҫулпа аран-аран сулланкаласа утать.

Отдохнув, он снова плетется в пыли, изнуренный голодом и жарой.

Пакистан ялӗнче // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

— Апла иккен, — терӗм вара эпӗ, — ҫӗрлехи Лахор тӗрӗссипех юмахри хула пек, анчах ҫывӑхран пӑхсан вӑл, миллионшар ҫын выҫӑпа асапланса вилни ҫинчен калакан тискер юмах.

— Да, — сказал я, — ночной Лахор действительно город сказки, но эта сказка — вблизи довольно мрачная сказка о мучительной смерти миллионов людей от голода!..

Ҫӗрле Лахор хулине пырса кӗни // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

— Вӑл выҫӑпа аптраса вилет, никама чӗнме ҫукран аллаха чӗнет.

— Он умирает с голоду и призывает аллаха, так как больше ему некого призывать.

Ҫӗрле Лахор хулине пырса кӗни // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Сывлӑхлисене выҫӑпа та сивӗпе муритленӗ, халран кайнисене шӑтӑка пӑрахнӑ та, бензинпа сапса, чӗрӗллех ҫунтарса янӑ.

Здоровых мучили голодом и холодом, слабых бросали в ямы, обливали бензином и живыми сжигали.

Вунӑ кун // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Тырӑ тиенӗ ҫав тери пысӑк самолётсем Краснодон ҫинчен вӗҫе-вӗҫе иртетчӗҫ, ҫав вӑхӑтрах унта ҫынсем выҫӑпа асапланатчӗҫ.

Огромные самолёты, набитые зерном, пролетали над Краснодоном, где люди страдали от голода.

Тупа // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Виҫҫӗмӗш кунне, каҫ пулса килнӗ чух, пӗри, выҫӑпа тата шывсӑр аптраса, ӑнсӑр пулса ӳкнӗ.

К концу третьего дня один человек упал в обморок от голода и от жажды.

Кустӑрмаллӑ тӗрме // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Вӗсене унччен нумай вӑхӑт хушши выҫӑпа аптӑратнӑ пулас, мӗншӗн тесен пӑрахса панӑ пӗрчӗсене вӗсем питӗ ҫӑткӑнланса ҫинӗ.

Их, вероятно, долго мучили голодом, ибо как только им бросили зерна, они стали есть с величайшей жадностью.

XV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Орестӑн е ҫапӑҫмалла пулнӑ, е темиҫе кун иртсен пӗтӗм легионерсем выҫӑпа аптранипе парӑнмалла пулнӑ.

И поставил Ореста перед необходимостью либо принять бой, либо сдаться через восемь дней от голода.

XV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Выҫӑпа вилмелли ирӗклӗх!

Свобода умирать от голода!

XIV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Питӗ йывӑр пулса ҫитрӗ, хуть те ҫакӑнтах выҫӑпа вил-се вырт.

Трудно стало, да не помирать же!

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑл халӑх пӗтӗм тӗнчене хӑй хыҫҫӑн илсе пыма пултарнӑ пулӗччӗ, анчах ун вырӑнне вӑл выҫӑпа вилет.

Весь мир этот народ может повести за собой, а вместо того мрет с голоду.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑл выҫӑпа ӑнран туха пуҫларӗ.

Он помешался от голода.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

— Манӑн мӗскӗн атте вара часах выҫӑпа, сивӗпе вилет.

— Мой бедный отец всё равно скоро умрёт от голода и холода.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Асту, ҫывхар кӑна — тайгана тухса вӗҫтереп,хама выҫӑпа аптӑратса вӗлереп.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Выҫӑпа куҫӗ курми пулса ҫитнӗ хуралҫӑ пӗррехинче фашист тесе тункатана винтовкӑпа кӗрслеттерчӗ.

Полуослепший от голода часовой стрелял в пень, думая, что это болгарин.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Халӗ ӑна курас пулсан, кашни ҫынах хӑраса ӳкнӗ пулӗччӗ: выҫӑпа аптранипе унӑн питне темле тискер кайӑк е вӗҫен кайӑк сӑнӗ кӗнӗ, ҫавӑнпа пӗрлех вӑл, вилнӗ ҫынӑнни пек, чӗринче те нимле шанчӑк ҫуккине палӑртать.

Всякий, кто взглянул бы на него теперь, испугался бы: от голода в лице его появилось что-то звериное или птичье, и вместе с тем оно было безнадежно спокойно, как у мертвеца.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Выҫӑпа, шӑршлӑ сывлӑшпа тата тарӑхнипе унӑн пичӗ ырханланса кайнӑ, ӑна чир сӑнӗ ҫапнӑ.

От голода, спертого воздуха и огорчений лицо у нее осунулось и стало болезненным.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Рота кунран-кун выҫӑпа ытларах аптрама, халсӑрланнӑҫем халсӑрланма, ҫӳреме тата ҫапӑҫма пултараслӑхне ытларах та ытларах ҫухатса пыра пуҫларӗ.

С каждым днем рота голодала все больше, бойцы изнемогали, теряли последние силы и не могли уже ни бороться, ни двигаться.

28 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча сӑлтавне ӑнланчӗ: ҫынсене выҫӑпа вилме ҫӑмӑлтарах пек туйӑннӑ, ҫак вилӗм майӗпенрех, сисӗнкӗсӗртерех килет, темиҫе кун ытларах пурӑнма май парать, ҫак вилӗме ҫын шухӑшласа туса тӑмасӑрах йышӑнать.

Уча понимал, почему они лгут: людям казалось легче умереть от голода, голодная смерть приходит незаметно, не сразу — может быть, удастся еще немного прожить, — и они инстинктивно выбирали именно этот род смерти.

28 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех