Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вилкӑпа (тĕпĕ: вилка) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗри треска пулла пысӑк вилкӑпа чиксе ӑна шуҫ витнӗ таса сӗтел ҫине хурса парать.

Один матрос подхватывает треску большой вилкой и подает на обитый жестью чистый стол.

Пулӑ промыслисем // Чӑваш кӗнеке издательстви. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 144 с.

Вилкӑпа ҫатма ҫинчи ҫӗрулми турамӗсене пӑлхатать-пӑлхатать те кӑштах тӑрӑнтарса хыпать.

Куҫарса пулӑш

II сыпӑк // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Ӳпкелешместӗп — Раиса Ивановна мана ун пек чух пӗрре те кӳрентермен: хӑнасем умӗнчех сӗтел ҫинчи чи тутлӑ татӑксене вилкӑпа иле-иле хыптаратчӗ.

Куҫарса пулӑш

Михал Михалчӑн икӗ пурнӑҫӗ // Леонид Агаков. Агаков, Л. Я. Суя телей: сатирӑлла калавсем; худож. В. Агаков. - Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1975. — 64 с. — 3–11 с.

— Теприсене вара концерт тавраш кирлӗ мар, — терӗ сӗтел ҫине мӑшӑрӑн-мӑшӑрӑн вилкӑпа ҫӗҫӗ хурса тухакан Тоня.

Куҫарса пулӑш

XXIV // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Какая вилкӑпа ҫи, шӑммине алӑпа тытса кӑшла.

Куҫарса пулӑш

Вӗрентеҫҫӗ // Геннадий Мальцев. Мальцев Г.С. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: кулӑшла каласем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 80 с. — 23–26 с.

Така пуҫне вилкӑпа тытса ҫиеймӗн, ирӗксӗр кӑшлама лекет, — чунтанах кулчӗ Миша.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Вӑл ҫеккунтрах пӗр стакан янклаттарчӗ, турилккере вилкӑпа чакаланчӗ те ҫӗҫҫипе хӑлаҫланкаласа, куҫ харшисене пӗркелентерсе груша тасатма пикенчӗ, «мерекке» пирки евитленӗ май хӑйӗнчен хӑй тӗлӗнни сисӗнет.

В одну секунду он выпил стакан вина, ковырнул вилкой в тарелке и стал чистить грушу, помахивая ножом и приподнимая брови, когда, рассказывая, удивлялся сам.

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

«Енчен те ӑнсӑртлӑх сана вилкӑпа ҫӗклерӗ тӗк — пӗл: теприн ҫине вӗҫсе анатӑнах».

«Если случай поддел тебя на вилку, знай, что перелетишь на другую».

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Туссем катлета кукӑр вилкӑпа тӑрӑшсах тӗшӗреҫҫӗ те тӗшӗреҫҫӗ, пыра хӗртекен йӳнӗ эрех сыпа-сыпа ҫӑтаҫҫӗ апата.

Приятели усердно ломали котлеты кривыми вилками, запивая еду вызывающим изжогу дешевым вином.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ӑна вилкӑпа ҫимелле.

Куҫарса пулӑш

Аля. Алевтина // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Емельянов вилкӑпа тӗккелесе пӑхрӗ, «хатӗр» терӗ те Зиновьева шӑппӑн каларӗ:

Емельянов потыкал вилкой, пробормотал «готово» и шепнул Зиновьеву:

4 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Тата пӗр чӑх пар! — хулӑн сасӑпа кӑшкӑрса ячӗ вӑл турилккине вилкӑпа шаккаса.

Ещё курочку подай! — басовито закричал он, стуча по тарелке вилкой.

Хаклӑ хӑна // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Мӗнле пурӑнатӑр, Любовь Яковлевна, — ыйтнӑ Смолин, ҫӗҫӗпе тата вилкӑпа авӑрланса.

— Как поживаете, Любовь Яковлевна? — спросил Смолин, вооружаясь ножом и вилкой.

XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫапла вӑл юлашкинчен вилкӑпа та ҫиме вӗренсе ҫитрӗ.

Но в конце концов он справился с этим сложным инструментом.

Михел хӑйӗн ятне улӑштарать // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Вӑл вилкӑна кашӑк тесе шухӑшлатчӗ пулас, апата кашӑкпа ӑсса илнӗ пек, вӑл панулмие те вилкӑпа ӑсса илесшӗн хӑтланатчӗ, вара эпӗ унӑн аллинчи вилкӑна тӳрлетсе тыттартӑм.

Он водил ею по фруктам, как ложкой, и мне долго пришлось поворачивать вилку в его руке.

Михел хӑйӗн ятне улӑштарать // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Мимус ниепле те вилкӑпа панулмие те, грушӑна та чиксе илейместчӗ.

Мимусу всё не удавалось воткнуть вилку в яблоко или грушу.

Михел хӑйӗн ятне улӑштарать // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Чей тултарнӑ кружкӑна та тӗрӗс тытма вӗренмелле, кашӑкпа тата вилкӑпа мӗн тунине те пӗлсе ҫитмелле, ҫиессе те сӗтел ҫиттине вараламасӑрах ҫиме вӗренмелле.

Надо уметь правильно брать кружку с чаем, уметь справляться с ложкой и вилкой, есть аккуратно, не пачкая скатерти.

Михел хӑйӗн ятне улӑштарать // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Пулас ҫапӑҫӑвӑн сӑнарне ҫӑмӑллӑнах курса тӑрса, Вук епле пырса ҫапмаллипе чакмалли ҫулсене сӗтел ҫинче вилкӑпа чӗрсе хавхаланса кӑтартса пачӗ.

Вук с воодушевлением и легкостью изображал предстоящую операцию, рисуя на столе вилкой направления атаки и маршрут отхода.

36 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вара атте вилкӑпа сӗтеле ҫапрӗ.

И он ударил вилкой по столу.

V сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тӑрӑшуллӑ майра хуҫа хам ҫинчен куҫ та илменнине туйса, эпӗ чӑлхансах лартӑм, кунашкал чыслӑ апатра вилкӑпа пӗр алӑран тепӗрне куҫарма юранипе юраманнине те, тӑвар мӗнле ыйтса илмеллине те манса кайрӑм.

Чувствуя на себе неусыпное око хозяйки, я держался скованно; мучился даже оттого, что забыл, можно ли, по правилам хорошего тона, перекладывать вилку из одной руки в другую, я не знал, как попросить соли, до которой сам не мог дотянуться.

6 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех