Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

бинтпа (тĕпĕ: бинт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн бинтпа ҫыхнӑ урисем самантрах ҫӑмӑлланчӗҫ.

Забинтованным ногам сразу стало легче.

Шапа хуранӗсенчен тунӑ мӑй ҫыххи // Михаил Рубцов. Чумаченко А.А. Уйӑх ҫынни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Маклай сурана ҫуса тасатрӗ, бинтпа ҫыхрӗ.

Маклай промыл рану и перевязал ее марлей.

Шапа хуранӗсенчен тунӑ мӑй ҫыххи // Михаил Рубцов. Чумаченко А.А. Уйӑх ҫынни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Граната унӑн пуҫне суранлатнӑ-мӗн, ҫавӑнпа ун пуҫне бинтпа ҫыхса янӑ, халь вӑл походнӑй крават ҫинче выртать.

Раненный в голову ротмистр лежал, забинтованный, на походной кровати.

XXIX сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Вӑл питӗ начарланнӑ, шуралнӑ, пуҫне бинтпа ҫыхса янӑ.

Он был необычайно худ и бледен, с белой повязкой на голове.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Унӑн бинтпа ҫыхнӑ аллине чуптӑватӑп, хама хам пӳлӗнсе ларатӑп пек туйӑнать — савӑннипе те тата темшӗн куляннипе те — пурте пӗрле.

Целую ее руки забинтованные и чувствую, что задыхаюсь — и от счастья, и от какой-то печали.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Пӗртте кулӑшла та, айванла та мар! — терӗ те Ольга пӑлханса, хӑйӗн бинтпа ҫыхнӑ аллипе унӑн аллине тытса майсӑр чӑмӑртарӗ.

— Вовсе это не смешно и не наивно! — взволнованно сказала Ольга и неловко пожала ему руку забинтованной своей рукой.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ольга бинтпа ҫыхнӑ аллисене ҫӗклерӗ.

Ольга подняла забинтованные руки.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Суранне пӑхрӗҫ те бинтпа ҫыхса лартрӗҫ.

Осмотрели и перевязали рану.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Кӑкӑрне бинтпа туртса ҫыхнӑ.

Его туловище, без рубашки, было плотно забинтовано.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Типсе кайнӑ ҫӑварӗ унӑн уҫӑлсах тӑрать, аран-аран хӑрӑлтаткаласа сывлать вӑл; тӑхлан тӗслӗрех кӑвак куҫӗсене чарса пӑрахнӑ, пӗр ҫӗре пуҫтарӑнса чӑмӑртаннӑ ҫивитти айӗнчен бинтпа чӗркесе пӗтернӗ сылтӑм аллин юлашки курӑнса выртать.

Сухой открытый рот с трудом выпускает хрипящее дыхание; голубые оловянные глаза закачены кверху, и из-под сбившегося одеяла высунут остаток правой руки, обвернутый бинтами.

Севастополь декабрь уйӑхӗнче // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Фролов Михеевӑн суранне ҫуса тасатрӗ те вараланчӑк бинтпа ҫыхса ячӗ.

Фролов закончил промывание и замотал рану грязным бинтом.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ватӑ фельдшер ун кӑкӑрне бинтпа ҫыхать, хӑй питӗ шӑмарса пӑхкалать.

Старик фельдшер бинтовал грудь и сильно хмурился.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Халӗ эсӗ, бинтпа чӗркесе-йӑваласа пӗтернӗскер, палатӑра тертленсе выртнине шухӑшласа илетӗп те, саншӑн кулянса, куҫран куҫҫулӗ шӑнӑртатать.

Как представлю себе муки твои, как ты лежишь весь в бинтах, так и плачу…

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Выртать акӑ вӑл халь, йӗри-тавра бинтпа чӑркаса пӗтернӗскер.

А теперь он лежал весь перебинтованный.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Унӑн кӑкӑрне йӗри-таврах бинтпа ҫавӑрса чӗркенӗ.

Грудь его была тщательно забинтована по всем правилам медицины.

Хаклӑ япала // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Каҫхи апат вӑхӑтӗнче ашшӗпе амӑшӗ Володя ҫӳҫне ҫыпҫӑннӑ ҫуталса тӑракан ҫункавсене те, Оля мӑйӗнчи тем тӗслӗ ҫипсен пайӑркисене те, Сашӑн бинтпа ҫыхса янӑ аллине те, Митьӑн сӑрӑпа варланнӑ питне те асӑрхамарӗҫ.

За ужином родители не замечали ни золотистых стружек, запутавшихся в кудрях Володи, ни висевших на шее у Оли прядей цветных ниток, ни забинтованного у Саши пальца, ни перемазанного красками лица Мити.

Вӑрттӑнлӑх // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аллине патак тытнӑ Костров, шурӑ бинтпа ҫыхнӑ пуҫне пӗрре пӗр еннелле, тепре тепӗр еннелле ҫавӑркаласа, таврари сас-чӗве тимлӗн итлесе, сӑрт тайлӑмӗнче пӑхса тӑрать.

С палкой в руках Костров стоит на косогоре, поворачивая белую забинтованную голову то в одну, то в другую сторону, прислушиваясь.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Саша акӑ Ефим Ильич хӑйӗн бинтпа ҫыхнӑ питне аллипе хуллен сӑтӑрса илнине асӑрхарӗ.

Саша замечает, как Ефим Ильич слегка проводит рукой по забинтованному лицу.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Сисмесӗрех хут листине вӑл, амӑшӗ хӑйӗн ачине ачашланӑ пек, кӑмӑллӑн тытса ачашларӗ, унтан вара, чӑнах та курас тенӗ пек, бинтпа ҫыхса лартнӑ куҫӗсем патне тытрӗ.

Ласково, как мать ребенка, погладил зеленоватый листок руками, потом приложил его к своим забинтованным глазам, словно надеялся увидеть.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Аллине бинтпа вата тӗрки тытнӑ Люба уҫланкӑна тухрӗ.

На полянке появляется Люба, деловитая, озабоченная, с бинтами и свертком ваты в руках.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех