Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аҫӑвӑн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах аҫӑвӑн вилнӗ хутне курсан, мана ҫав тери йывӑр пулчӗ.

Только очень мне лихо пришлось, когда про похоронную узнала.

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тен, аҫӑвӑн ҫырӑвӗ пӗр-пӗр кӗтессе кӗрсе ӳкнӗ пуль те, выртать пулӗ-ха.

Может, отцово-то письмо в уголочке завалялось, лежит себе и лежит.

10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Ҫӗрӗпех ҫывраймарӑм, — тет вӑл экспедици юлашкине тупни ҫинчен хыпар илтсен, — пӗрмаях мӗскӗн Маша ҫинчен шухӑшларӑм. Аҫӑвӑн хӑрушӑ шӑпине вӑл пӗлмесӗрех юлни юратчӗ те пулӗ».

«Не спала всю ночь, — писала она, получив известие о том, что найдены остатки экспедиции, — всё думала о бедной Маше. И думала, что это к лучшему, что страшная судьба твоего отца осталась ей неизвестна».

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Пирӗн улпутсен ҫумӗнче мӗн ӗҫ пур! — тесе хирӗҫленӗ Настя, — ҫитменине тата эпӗ сирӗн, аҫӑвӑн мар.

— А нам какое дело до господ! — возразила Настя, — к тому же я ваша, а не папенькина.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

«Государӗмӗр Владимир Андреевич, — эпӗ, санӑн ватӑ няньку, аҫӑвӑн сывлӑхӗ ҫинчен сана пӗлтерме хӑятӑп.

«Государь ты наш, Владимир Андреевич, – я, твоя старая нянька, решилась тебе доложить о здоровье папенькином.

III сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех