Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аслашшӗнчен (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗррехинче тата, килсен пиллӗкмӗш кунӗнче, пӗчченех ӗҫсе ӳсӗрӗлчӗ те ҫийӗнчи кӗпине ҫурса ывӑтрӗ, тепӗр кун уншӑн аслашшӗнчен кунӗпех каҫару ыйтрӗ, кӗпине сурни ҫинчен никама та ан кала тесе тархасларӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫулсем-йӗрсем // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 91–104 с.

Аслашшӗнчен састӑп илсен хура пиншакне хыврӗ, шурӑ ҫухаллӑ кӑвак кӗпе вӗҫҫӗн юлнӑскер ҫӗрулми кӑларма тытӑнчӗ, хутран-ситрен аллинчи сехечӗ ҫине пӑхкаласа тӗмӗ хыҫҫӑн тӗмӗ сирпӗнтерчӗ.

Куҫарса пулӑш

9 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 197-271 с.

Вӑл ялан аслашшӗнчен юлнӑ кӗҫҫе шлепкепе ҫӳретчӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫирӗм саккӑрти Антун // Александр Угольников. Шухӑшлама вӑхӑт пур: калавсем. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1981. — 64 с. — 57–59 с.

Хӑй каланӑ тӑрӑх, ватӑ пахчаҫӑ ҫак авалхи чӑваш «барометр» вӑрттӑнлӑхне аслашшӗнчен вӗренсе юлнӑ.

Куҫарса пулӑш

VII // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 58–131 с.

Палюк мучи юмӑҫ ярса суякан ҫын мар, ура мӑкӑлтаннине юсама ашшӗнчен вӗренсе юлнӑ, ашшӗ — аслашшӗнчен: пӗр сӑмахпа каласан, ку ӗҫе пӗлни йӑхран йӑха пынӑ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Синопа хӑйӗн кӑлтарпине аслашшӗнчен парне вырӑнне илнӗ.

Свой волчок Синопа получил в подарок от деда.

Кӑлтӑрпи // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Альфред хӑйӗн мӑн аслашшӗнчен кулни лайӑхах мар-ха ӗнтӗ.

А над прадедом нехорошо смеяться Альфреду.

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Мӑнукӗ хӑйӗн аслашшӗнчен ыйтать: — Асатте, кала-ха, Ҫӗр мӗн ҫинче тытӑнса тӑрать? — тет.

Любознательный мальчик спрашивал: — Дедушка, скажи, на чем Земля стоит?

Ҫӗр мӗн евӗрлӗ? // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Лена вырӑн ҫине хӑпарса ларнӑ та пуканелле выляма тытӑннӑ: ӑна ҫывӑрма вырттарнӑ, ун валли апат хатӗрленӗ е ӑна хӑй аслашшӗнчен илтнӗ халап-юмахсене кала-кала панӑ.

Лена, забравшись на кровать, тихо играла с тряпичной куклой: укладывала её спать, готовила ей обед или пересказывала ей слышанные от деда сказки.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Ҫавнашкал «ҫулҫӳревсем» хыҫҫӑн ывӑлӑм яланах пулӑ нумай тытса килетчӗ, ҫинчен тата Герасименко аслашшӗнчен те тӗрлӗрен пулнӑ-пулман халлапсем илтсе килетчӗ, тӗрлӗ калав-юмахсем илтсе таврӑнатчӗ; юптарас тӗлӗшпе вара Днепр пулӑҫисем питех те ӑста.

Обычно после путешествия на реку сын возвращался с богатым уловом рыбы, с рассказами дедушки Герасименко, где быль путалась с небылицей, на что такие мастера днепровские рыбаки.

Днепр // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Пӗррехинче, ун чухне Олег виҫӗ ҫул та тултарманччӗ-ха, аслашшӗнчен — Федосий Осиповичран — вӑл ҫапла ыйтрӗ:

Когда Олегу не было ещё и трёх лет, он как-то спросил дедушку Федосия Осиповича:

«Хамах тупӑнтӑм» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Катон саккӑрта чухнех-ха, Итали хулисем Рима хирӗҫ вӑрҫӑ хус-катнӑ вӑхӑтра, италиксен пуҫлӑхӗсенчен пӗри Марк Помпедий Силон, ӑна Друз тетӗшӗ килӗнче тытнӑ тет те, кантӑк умне тӑратса, вӑл аслашшӗнчен италиксен хулисене пулӑшу ыйтмасть-тӑк, чӳрече витӗр урама чул ҫине ывӑтап, тесе тискеррӗн хӑратнӑ, тет; анчах Помпедий ачана тем пек силлесен те, темӗн пек хӑратсан та, лешӗ хӑранине те, килӗшнине те пӗр сӑмахпа та палӑртман, тет.

Рассказывали, что, когда ему было еще только восемь лет, Марк Помпедий Силон, один из военачальников во время войны италийских городов против Рима, явился в дом дяди мальчика, Друза, схватил Катона и поднес к окну, угрожая выбросить на мостовую, если он откажется просить дядю за итальянцев, Помпедий тряс его и грозил, но ничего не добился: тот не проронил ни слова, не сделал ни одного движения, ничем не выразил согласия или страха.

I сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

— Ай, асатте! — Ильсеяр, петӗм ӳт-пӗвӗпе чӗтресе, аслашшӗнчен ҫатӑртаттарса тытрӗ.

— Ой, дедушка! — судорожно вцепилась в старика Ильсеяр.

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Тен, вӑл Ильсеяр аслашшӗнчен те ватӑрах пулӗ, хӑй ҫапах та унтан нумай хӑвӑртрах ҫӳрет.

Пожалуй, он был старее деда Бикмуша, ходил же куда шибче его.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Паллах ӗнтӗ, ун ҫинчен аслашшӗнчен те ыйтса пӗлме пулатчӗ, анчах Ильсеяр ӗлкӗреймерӗ.

Конечно, можно было и у деда порасспросить о нем, но Ильсеяр не успела.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр вӑлтана тирме илнӗ ӑманне шыва печӗ те аслашшӗнчен пӑрӑнчӗ.

Ильсеяр выбросила в воду червяка, которым собиралась наживить крючок, отвернулась от деда:

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ачана Тарас килне илсе пырсан, Марийка аслашшӗнчен хытса кайсах ыйтрӗ: «Ку арчари хӗрача-и?» —

Когда ребенка принесли в дом Тараса, Марийка, замерев, спросила деда: «Это девочка из сундука?»

10 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Петр Иванович та, ватӑ учитель, аслашшӗнчен ытлашши нимех те каласа кӑтартаймарӗ.

Немного побольше деда рассказал и старый учитель Петр Иванович, когда Саша заглянул к нему в дом.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Вӑл та ӑна хӑйӗн аслашшӗнчен вӗренсе юлнӑ.

А он ее услышал от своего деда.

VIII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Мойшӗн аслашшӗнчен: — паян шӑматкун-им ? — тесе ыйтас килет.

Мойше хочется спросить дедушку: разве сегодня суббота?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех