Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

арҫынсенчен (тĕпĕ: арҫын) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Арҫынсенчен хӑш-пӗрисем ун ӳтне шыраса пӑхмалла теҫҫӗ, теприсем халиччен ӑна йыт-качка ҫисе янӑ пулӗ теҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

10. Кӳршере // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ав хӗрарӑмсем пичӗсене арҫынсенчен пытармаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

1. Ҫунакан уха йӗппи // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Арҫынсенчен пит вӑтанать, ҫӑвар уҫма та хӑрать, — кӑмӑллӑн каларӗ Елюк амӑшӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Арҫынсенчен сахалӑшӗ ҫак самантра хӑйӗн савнине юратмарӗ, аллине хыттӑн чӑмӑртамарӗ темелле-ши…

Редкий из них не любил в этот момент свою подругу и не стискивал крепче ее руки.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

Калюковпа Валет, хӑйсене Ҫтаппан Ехвинӗ патӗнчен хӑваласа кӑларнӑ арҫынсенчен аран-аран тарса хӑтӑлсан, хашка-хашка вӑрмана чупса ҫитрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Арҫынсенчен нумайӑшӗ тӑсӑлса пыракан ретрен тухса сунара ҫӳренӗ.

Многие мужчины, опередив процессию, стали охотиться.

Синопа бизонсенчен хӑтӑлать // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

— Гриша, кайса тапрат машинуна, сан ыран кӑнтӑрла иртсен кӑна рейса тухмалла, — хушрӗ арҫынсенчен асли Юра.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Арӑмӗсем уйрӑлса кайнӑ арҫынсенчен ялта мӗнле тӑрӑхланине пӗлет вӑл.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Таврара пӗтӗмпех шӑпланса ҫитет, арҫынсенчен хир тӑрӑх чупса тарма тивни ӑна тарӑхтарчӗ.

Теперь было совсем тихо, и ей стало досадно: бегать по степи от мужиков.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Арҫынсенчен чи асли Анисим Иванович ӗнтӗ.

Главным из всех мужчин был, конечно, Анисим Иванович.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Арҫынсенчен пӗри Васькӑна урипе такӑнтарчӗ те вӑл юр ҫине ӳкрӗ, тепри мана ӗнсерен ҫав тери хытӑ ҫапрӗ, кайран нумайччен мӑя пӑраймасӑр пурӑнтӑм.

Один из дядек подставил Ваське ногу, и он упал в снег, другой так ударил меня по шее, что я долго потом не мог повернуть головы.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Хӗрарӑмсенчен духи шӑрши, арҫынсенчен тапакпа спирт шӑрши кӗнӗ.

От дам благоухало духами, от мужчин — табаком и спиртом.

IV // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Вӑл тенкел ҫине ларчӗ те хӗрарӑмсем яланах арҫынсенчен нервнӑйрах пулни ҫинчен, ку вӑл вӗсен йӑхӗн уйрӑмлӑхӗ пулни ҫинчен, кӑна пӗр самаях пысӑк учӗнӑй — Швейцари ҫынни пулас, — питӗ татӑклӑн кӑтартса пани ҫинчен пӗлтерчӗ.

Уселся на скамье и сообщил мне, что женщины вообще нервнее мужчин, таково свойство их природы, это неоспоримо доказано одним солидным учёным, кажется — швейцарцем.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Лаша кӳлчӗҫ те арҫынсенчен пӗрне Ленькӑпа пӗрле фельдшер шырама ячӗҫ.

Запрягли сани и с кем-то из мужиков послали Леньку разыскивать фельдшера.

XXV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Арҫынсенчен чи ватти - Пӑчӑрлӑ Пашьелӗнчи Александр Иванович Гармонщиков, вӑл кӑҫалхи сентябрӗн 1-мӗшӗнче 97 тултарчӗ.

Самый старый из мужчин — Александр Иванович Гармонщиков из Бичурга-Баишево, которому 1 сентября этого года исполнилось 97.

Чи аслӑ ҫын - 100 ҫулта // З.Свеклова. «Шӑмӑршӑ хыпарӗ», 2021.10.08, http://shemursha-vesti.ru/linenew.php?id=894&text=news-publikacii

Арҫынсенчен килте пӗр-пӗччен ҫеҫ пулнипе усӑ курса, Ленька сӗтел хушшинче ашшӗ вырӑнӗнче ларчӗ.

И Ленька на правах единственного в доме мужчины сидел за столом на отцовском месте.

V сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Анчах арҫынсенчен пӗри те пире ӑсатса яма килӗшекенни пулмарӗ.

Однако никто, даже из мужчин, не вызвался нас проводить.

IV сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Хӗрарӑмсем арҫынсенчен урӑрах пулнӑ, хӗрлӗ ҫӳҫли анчах пукан ҫинчен ниепле те ҫӗкленеймен, унтан, аран-аран ура ҫине тӑрсан: — Ну, эпӗ ӳсӗр те иккен! — тесе, ейкеленсе пӗлтернӗ.

Женщины были трезвее мужчин, только рыжая долго не могла подняться со скамьи и, наконец поднявшись, объявила: — Ну, я пьяна…

VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Иван Иванович хула хыҫӗнче утӑ ҫулакансем патне те хутора кайса килме ӗлкернӗччӗ ӗнтӗ; хӑйне тӗл пулнӑ арҫынсенчен, хӗрарӑмсенчен кашнийӗ ӑҫтан та, мӗнле сӑлтавпа, ӑҫта кайнине ыйтса пӗлчӗ: унтан, ытла ӗшенсе ҫитрӗ те, канма выртрӗ.

Иван Иванович успел уже побывать за городом у косарей и на хуторе, успел расспросить встретившихся мужиков и баб, откуда, куда и почему; уходился страх и прилег отдохнуть.

II сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Анчах ку халлап ҫав тери киревсӗр те ирсӗр ӗнтӗ, ун пирки эпӗ ӑслӑ вулакансен умӗнче тӳрре тухасшӑн та мар, унсӑрах пӗлмеҫҫӗ-и вара, ҫав, хӳре тени, мӗн пурӗ те тухатмӑшсен кӑна пулать-ҫке, вӗсенчен те хӑшпӗрисен кӑна; тухатмӑш тени, тепӗр тесен, арҫынсенчен ытла хӗрарӑмсене тивет.

Но эта выдумка так нелепа и вместе гнусна и неприлична, что я даже не почитаю нужным опровергать пред просвещенными читателями, которым, без всякого сомнения, известно, что у одних только ведьм, и то у весьма немногих, есть назади хвост, которые, впрочем, принадлежат более к женскому полу, нежели к мужескому.

I сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех